Een pastagerecht kan altijd, er zijn zoveel mogelijkheden! Zoals bijvoorbeeld dit recept voor volkoren penne met spinazie. Dit gerecht staat binnen dertig minuten op tafel en je houdt er nog een tweede portie saus aan over. Handig als basis voor een mac and cheese of een Mexicaans gerecht. Of gewoon nog eens hetzelfde gerecht natuurlijk. Het recept voor de saus is goed voor ongeveer 700 milliliter saus.
Het lijkt er nu echt op dat het kille voorjaar definitief achter ons ligt en we al een beetje een sneak peak van de zomer krijgen. Wij hebben de afgelopen weken in onze tuin gewerkt en het is zalig om nu de dagen en avonden in de tuin door te brengen (met in de avond een lekker fikkie in de buitenkachel). Een knapperige salade past er dan prima bij! Een glaasje koude Verdejo trouwens ook. Maak van deze salade gerust wat meer, zodat je de volgende dag nog een lekkere werklunch hebt. Wees in dat geval een beetje terughoudend met de knoflook, zodat je collega’s ook nog een fijne middag hebben.
Ovenschotels kosten vaak wat voorbereidingstijd, maar als ze eenmaal in de oven staan, heb je alle tijd om de boel op te ruimen, de kat te knuffelen of je social media bij te werken. Ik maak eigenlijk altijd dubbele porties: één om meteen te eten en één voor in de vriezer. Er zijn superhandige ovenschalen te koop, die je zo vanuit de vriezer hup, de oven in schuift. Een aanrader.
Veg puffs, ook wel curry puffs genoemd, zijn traditionele hartige bladerdeeggebakjes uit het zuidoosten van India. Doorgaans worden ze als snack gegeten bij een kop koffie of een kop chai massala, maar ze passen natuurlijk ook prima bij de borrel of als voorgerecht bij een uitgebreidere Indiase maaltijd. Deze gebakjes zijn gemakkelijk te maken, de vulling is uiteindelijk nauwelijks meer dan een stamppot met specerijen en bladerdeeg afbakken kan ook iedereen. Daarnaast zijn de ingrediënten goedkoop, heel geschikt voor de studentenkeuken dus. Indien er wat vulling overblijft kan je deze serveren met wat rijst en de resterende chutney kun je gebruiken voor weer een andere lekkere maaltijd.
Omdat het nou eenmaal niet altijd mogelijk is een complete avondmaaltijd te verzorgen - én omdat ik er een groot liefhebber van ben - eet ik vaak groenten bij de lunch. Door de week neem ik meestal een flinke portie rauwe groenten mee naar kantoor, maar in het weekend maak ik er wat extra werk van. Voor dit auberginegerecht liet ik me inspireren door wat ik in Spanje at, maar als je geen gerookte paprika in huis hebt, kan je ook heel goed gewone zoete paprika gebruiken. De gemarineerde olijven kunnen prima vervangen worden door andere groene olijven.
Koekjes bakken is leuk en je hebt er meerdere keren plezier van: lekker fröbelen in de keuken om het deeg te maken, de spanning van het bakken, de lol van het proeven en de voldoening van het uitdelen. Helaas is koekjes bakken niet altijd zo makkelijk als het lijkt, want een koekje moet aan veel eisen voldoen: het moet gaar, goed op smaak en bros zijn; niet te hard, niet te zacht en het mag ook niet teveel kruimelen. Het deeg mag niet plakkerig zijn, moet zich goed laten vormen en mag niet uitlopen terwijl het in de oven gebakken wordt. 't Is nogal wat en vooral van dat laatste had ik last toen ik gemberkoekjes ging bakken. De koekjes liepen zover uit dat ik eindigde met één koek ter grootte van mijn bakplaat - wel heel lekker, maar niet wat je geslaagde koekjes noemt. Ik zocht daarom hulp bij de warme bakker bij mij in de straat, op het internet en bij Rutger van den Broek (de eerste winnaar van Heel Holland Bakt, schrijver van diverse bakboeken en van het bakblog Rutger bakt) en dat resulteerde in onderstaande recept.
De aspergetijd is begonnen. De witte asperges zijn dit jaar flink aan de prijs, maar eigenlijk vind ik de (meestal goedkopere) groene asperges veel lekkerder. Ook groene asperges hebben een subtiele smaak, dus daar wil je geen smaakexplosie tegenover stellen. Ik bedacht dat je van de afgesneden aspergekontjes een bouillon kunt trekken en die gebruiken voor een risotto met lekker veel look. Zoals verwacht was dit een smakelijke combinatie.
Dat ik een groot fan ben van chili-olie met crisp erin mag geen geheim zijn. Ik doe het zo ongeveer overal op, van een boterham met pindakaas tot rijst en noedels. Er zijn zelfs mensen die het op ijs doen. Echt, vrijwel alles wordt lekkerder met een lepel crispy chili.
Jaren geleden was ik voor het eerst in Bordeaux. Het waren de hoogtijdagen van de macarons, dus alle étalages van de patissiers lagen vol kleurige koekjes. Tussen al die kleurigheid stonden donkerbruine cakejes die er een beetje aangebrand - en daardoor niet heel erg smakelijk - uitzagen. Ze maakten me razend nieuwsgierig. Het bleken cannelés bordelais te zijn en ze waren niet aangebrand maar gekarameliseerd, ze waren knapperig en heel erg lekker. Het heeft een tijd geduurd voordat ik me waagde aan zelf bakken, maar ik moest wel, want ze zijn hier in Nederland nogal moeilijk verkrijgbaar: ik ken op dit moment maar één bakker in de omgeving die ze verkoopt. Ik heb daarom jarenlang genoegen genomen met een enkele cannelé wanneer ik in Frankrijk was, maar ook daar bleken ze buiten Bordeaux niet overal heel gangbaar. Nu bak ik ze regelmatig zelf, met twaalf tegelijk, en ze zijn altijd weer te snel op.
Een paar maanden geleden vond ik in een supermarkt in de Letse hoofdstad Riga een potje dillepesto. Ik heb het meteen uitgeprobeerd, maar ik was - om eerlijk te zijn - niet helemaal onder de indruk. Maar bij eenvoudige bereidingen zoals pesto is de kwaliteit van de ingrediënten erg belangrijk. Daarom besloot ik de dillepesto thuis zelf te maken, en wel met een veel beter resultaat. De pesto is gemakkelijk te maken met een blender of een staafmixer. Je kan hem gebruiken door de pasta, als dip of als broodbeleg. De smaak combineert goed met onder meer rode biet en venkel.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
