Peterseliewortel is nog steeds vrij onbekend bij ons, dit in tegenstelling tot andere landen, zoals bijvoorbeeld Duitsland. Maar wanneer je naar de betere groenteboer of naar de biowinkel gaat, dan vind je hem wel. De peterseliewortel lijkt uiterlijk op pastinaak, maar uiteindelijk zijn het twee verschillende groentes. De smaak van peterseliewortel is kruidiger en minder zoet dan de pastinaak. Omdat de groente minder bekend is, is het ook minder evident om er recepten voor te vinden. Je kan hem natuurlijk altijd bereiden zoals alle knolgroenten, maar het is leuker om er iets specifieks mee te doen, waardoor de smaak meer tot uiting komt. Zelf maakte ik onlangs een gratin van peterseliewortel. Oorsponkelijk is dit een Duits recept, maar ik heb het recept een Franse draai gegeven, zodat het gerecht romiger wordt.
Als student heb ik regelmatig bij een bevriend echtpaar gegeten, waarvan de vrouw des huizes uit Japan kwam. Met name aan de cross-over pompoenquiche met Aziatische smaken heb ik goede herinneringen. Hoe die quiche precies smaakte, weet ik na een slordige twintig jaar niet meer, maar dat heeft me er niet van weerhouden om het na te maken. Deze hartige taart met stukjes pompoen in een pittig-zoete, stroperige sojasaus is een feestelijk gerecht dat je ook gewoon op een doordeweekse winterdag kunt eten. Ook voor de afgesneden randjes bladerdeeg heb ik een smakelijk doel gevonden.
Soms ontstaan recepten door omstandigheden. Ik wilde uienmuffins maken, maar tijdens de bereiding ontdekte ik dat ik niet genoeg tarwebloem in huis had. Wel had ik nog boekweitmeel om de ontbrekende hoeveelheid aan te vullen. Daarmee was het probleem op een smakelijke manier opgelost. Deze muffins passen goed bij de feestdagen. Ze kunnen als bijgerecht bij een salade of een ander voorgerecht, maar ze zijn ook erg geschikt als hapje op een feestje of zelfs voor in de broodtrommel. In een afgesloten doos kun je ze trouwens wel een paar dagen bewaren. Mocht je geen boekweitmeel in huis hebben, dan kan je dit natuurlijk prima vervangen door gewoon tarwemeel.
Een lekkere vegaburger maak je het makkelijkste met een eitje erdoor, maar een puur plantaardige burger is een stuk lastiger: ik eindigde vaak met een burger die al uit elkaar brokkelde als ik er naar keek. Op een gegeven moment kwam ik op het briljante idee om naast kikkererwten ook kikkererwtenmeel te gebruiken. Voor de luchtigheid gebruik ik geraspte courgette en bakpoeder, en karwijzaad en paprikapoeder zorgen voor de nodige pit. Nu ik deze burgers al ettelijke keren met succes heb gemaakt, is het tijd om het recept met jullie te delen.
Ik ben dol op prei, vooral tijdens de donkere, koudere dagen. Maar hoe maak je hem klaar zonder telkens in herhaling te vallen? Ik wilde dit keer iets anders, dus geen preistamppot. In plaats daarvan maakte ik een eenpansgerecht van orzo en prei. Makkelijk te maken, want je hebt er weinig omkijken naar. Dit troostrijke gerecht kan je serveren met geroosterde groenten of een salade van rode biet. Een zachtgekookt eitje zou ook niet misstaan. Voor een vegan versie gebruik je enkel olie en vervang je de kaas door gistvlokken naar smaak.
Mexico heeft veel verschillende regionale keukens, die trouwens weinig te maken hebben met wat wij in Europa als Mexicaans eten beschouwen - die vooral een afgeleide van de Amerikaanse Tex-Mex-keuken is. De Yucateekse keuken is een van de meest prominente en gewaardeerde keukens van het land. Vele gerechten zijn rechtstreens afkomstig van de Maya's, de oorspronkelijke bevolking die nu nog bijna 40% van de gehele bevolking uitmaakt in Yucatán. We maken vandaag sikil pak, een traditionele dip van pompoempitten en tomaten. In het Yucateeks Maya betekent sikil pompoenpit en pak tomaten. Desondanks oogt dit gerecht erg modern: vegan, glutenvrij, keto en nog meer van dat. Sikil pak is lekker als borrelhapje met tortillachips of met warm geroosterd brood.
Een Mexicaans ontbijt is stevig, vooral in restaurants en bij de talrijke eetkraampjes die je op elke straathoek vindt. Een klassieker is huevos a la mexicana, eieren op Mexicaanse wijze. een roerei met onder meer tomaat en lente-ui. Dit krijg je ook wel als lunch wanneer je om een vegetarische maaltijd vraagt. Vandaag maken we echter een puur plantaardige versie met tofu. Tofu is voor dit gericht een ideale eivervanger. Hierbij serveren we klassieke frijoles refritos, opgebakken bonenpuree. Dit bijgerecht kan je bestempelen als de hummus van Centraal Amerika. Het is immers ook een puree en wordt bij heel veel verschillende dingen gegeten: warm bij de maaltijd of als smeersel op een broodje in combinatie met ander beleg. Deze frijoles zijn ook lekker als dip bij de borrel, al dan niet bestrooid met wat kaas.
Al wordt Nederland gedomineerd door paardenkastanjes, soms vind je zomaar ergens een tamme kastanjeboom, waarvan we de zoete, nootachtige vruchten kunnen gebruiken voor zowel zoete als hartige gerechten. In Zuid-Europa wordt de kastanje vaker gebruikt dan in de Nederlandse keuken, omdat de boom daar wijder verspreid is. Misschien ken je wel de confiture de marron uit Frankrijk. Vandaag maken we zelf een zoete kastanjepuree, en bakken daar een appelcake mee. Het pellen van de kastanjes vergt wat geduld, maar neem er dan ook de tijd voor. Wie geniet nu niet van het beeld van een Italiaanse oma, bonen pellend of vruchten schillend op het stoepje voor haar huis, terwijl ze bijpraat met de buurvrouw?
Het is alweer herfst, al lijkt dat qua temperatuur soms nog niet helemaal zo. De dagen worden korter en de zomergroentes verdwijnen uit de aanbiedingen en maken plaats voor herfstige groentes. Wat dus ook weer in het seizoen komt, zijn pompoenen. Ik ben er dol op, je kunt ze verwerken in zowel hartige als zoete gerechten en ze zijn lekker lang houdbaar. Als bonus staan pompoenen natuurlijk ook nog eens superdecoratief op je aanrecht. Vandaag delen we een recept voor een royaal gegarneerde pompoensoep!
Sommige gerechten hebben een hoog ‘Instagram-gehalte’ en andere gerechten zijn, tja, iets minder fotogeniek. Dit recept behoort tot de tweede categorie, maar dat wil niet zeggen dat het minder smakelijk is natuurlijk! Ik ben dol op restverwerking, daarmee kom je soms tot fijne vondsten en eten weggooien doen we natuurlijk liever niet. In dit recept verwerken we de stronk van een bloemkool tot een smeuïge pastasaus.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
