Jaren geleden was ik voor het eerst in Bordeaux. Het waren de hoogtijdagen van de macarons, dus alle étalages van de patissiers lagen vol kleurige koekjes. Tussen al die kleurigheid stonden donkerbruine cakejes die er een beetje aangebrand - en daardoor niet heel erg smakelijk - uitzagen. Ze maakten me razend nieuwsgierig. Het bleken cannelés bordelais te zijn en ze waren niet aangebrand maar gekarameliseerd, ze waren knapperig en heel erg lekker. Het heeft een tijd geduurd voordat ik me waagde aan zelf bakken, maar ik moest wel, want ze zijn hier in Nederland nogal moeilijk verkrijgbaar: ik ken op dit moment maar één bakker in de omgeving die ze verkoopt. Ik heb daarom jarenlang genoegen genomen met een enkele cannelé wanneer ik in Frankrijk was, maar ook daar bleken ze buiten Bordeaux niet overal heel gangbaar. Nu bak ik ze regelmatig zelf, met twaalf tegelijk, en ze zijn altijd weer te snel op.
Een paar maanden geleden vond ik in een supermarkt in de Letse hoofdstad Riga een potje dillepesto. Ik heb het meteen uitgeprobeerd, maar ik was - om eerlijk te zijn - niet helemaal onder de indruk. Maar bij eenvoudige bereidingen zoals pesto is de kwaliteit van de ingrediënten erg belangrijk. Daarom besloot ik de dillepesto thuis zelf te maken, en wel met een veel beter resultaat. De pesto is gemakkelijk te maken met een blender of een staafmixer. Je kan hem gebruiken door de pasta, als dip of als broodbeleg. De smaak combineert goed met onder meer rode biet en venkel.
Voor het recenseren van Het Vegan Bakboek maakte ik er een aantal recepten uit. De citroencake was favoriet, bij mij maar ook bij alle voorproevers die ik om een mening vroeg. Ik maakte de cake zelf helemaal volgens het boek, maar ik liet het citroenglazuur weg, omdat ik met al het bakken en proeven van de resultaten meer dan genoeg suiker binnenkreeg. Gelukkig was de uitgever zo vriendelijk toestemming voor publicatie van het recept te geven, zodat alle bezoekers van Vegatopia ook van deze diervriendelijke cake kunnen genieten - met of zonder glazuur, dat mag iedereen lekker zelf weten. En gebruik een neutraal smakende olie, zodat de cake straks niet naar olijven smaakt!
Bergamot kennen we voornamelijk als aroma toegevoegd aan earl grey thee of aan parfum. De vrucht zelf is bij ons veel minder bekend. Bergamot is een zure citrusvrucht die lijkt op een citroen, maar ze is groter en ronder. De geur gaat meer richting pomelo. De productie is voor een groot deel beperkt tot de regio Reggio di Calabria, de punt van de Italiaanse laars. De vrucht is te verkrijgen van oktober tot ongeveer eind maart, volgens een Italiaanse website. Zelf vond ik de bergamot bij een goede keten van biomarkten in Brussel. Bij mijn zoektocht naar recepten vond ik een heel eenvoudige risotto met bergamot. Het gerecht is zo recht voor de raap dat er nauwelijks variaties zijn in de receptuur, maar door zijn eenvoud is deze risotto bijzonder lekker.
Op 17 maart vierde men in Ierland Saint Patrick's Day. Met parades en festivals werden de komst van het christendom en de Ierse cultuur in het algemeen gevierd. Naar aanleiding van die gelegenheid wilde ik het nationale gerecht Irish stew maken, maar het zonnige weer op die dag weerhield me toen om deze herfstige stoofpot te maken. Nu de lente wat guur ingezet werd, maakte ik alsnog een plantaardige versie ervan. Essentiële onderdelen zijn aardappelen, wortelgroenten, diverse kruiden en natuurlijk Guinness.
Een pastagerecht kan altijd. Lekker snel klaar, voedzaam en je kunt er alle kanten mee op. Zo maakte ik onlangs dit recept, eenvoudig, snel en lekker! Ideaal voor een doordeweekse dag.
Voor deze kruidige curry hebben we ons laten inspireren door poulet coco réunionnais, een traditioneel gerecht uit Réunion. Dit eiland ligt in Afrika, in de Indische Oceaan ten oosten van Madagaskar. Tegenwoordig is Réunion een overzees departement van Frankrijk. Door de eeuwen heen zijn er heel wat migratiestromen geweest op het eiland en dit heeft geleid tot een kleurrijke mix van allerlei invloeden, die doorgaans worden aangeduid als creools. Voor het maken van dit makkelijke en snelle recept heb ik me laten leiden door verschillende versies van het oorspronkelijke gerecht, met het grote verschil dat we de kip logischerwijs vervangen - en wel door tempeh - en dat we meer paprika's gebruiken dan doorgaans. Lekker met witte rijst.
Dit is een simpel te maken soep die lekkerder wordt naarmate je 'm meer tijd gunt. Door het karameliseren van de suikers in de groenten wordt de smaak intenser. Als je het kookvocht in de pan houdt, hoef je geen water toe te voegen en blijft er meer smaak behouden. Verwarm het wel langzaam aan, zodat er niets aanbrandt en bitter gaat smaken.
Als ik tijdens deze kille en natte februaridagen thuiswerk, dan gaat een kom warme soep er wel in. Tijd om uren in de keuken te staan, heb ik natuurlijk niet, maar gelukkig is het vrij makkelijk om in een paar minuten een smakelijke soep te knutselen. Met wat handigheid heb je de soep sneller in de pan dan een tosti in het tosti-ijzer. En je kunt eindeloos variëren.
Deze kruidige curry is niet alleen helemaal vegan, maar ook verwarmend en dus ideaal nu de winter alweer veel te lang duurt. Ik heb het niet snel koud, maar hou toch het meest van warmte en prefereer de zomer ruim boven de winter. Gelukkig maakt de winterkeuken een hoop goed en kunnen we ons opwarmen met stamppotten, stoofperen, erwtensoep, kolen en pompoenen. Deze curry is behalve kruidig ook licht zoet door de pompoen en romig dankzij de kokosmelk. Het zuur van de tomaten geeft het geheel wat frisheid.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
