Dahl van rode linzen maakte ik wel eens toen pas alleen woonde en volop op zoek was naar nieuwe gerechten om mijn horizon te verbreden. Het recept stond in één van mijn kookboeken, maar ik kon het niet meer terugvinden. Dat zegt ook wel iets over het aantal kookboeken dat ik inmiddels heb. Daarom heb ik het gerecht maar intuïtief nagemaakt, op een aantal verschillende manieren. Wel wilde ik het recept zo eenvoudig mogelijk houden. Hier vinden jullie het uiteindelijk recept na meerdere pogingen. De kokosmelk heeft echt wel een meerwaarde in de dahl. Serveer met een groentegerecht naar keuze - Indiaas of niet - en rijst of naan.
Dit recept is gebaseerd op een gerecht dat ik in een Ethiopisch restaurant at. Het was de lekkerste pompoen ooit, maar helaas hield het restaurant veel te snel op te bestaan en sindsdien ben ik op zoek naar het recept. Ik heb ondertussen veel verschillende Afrikaanse pompoengerechten gegeten, maar het was nooit wat ik hoopte. Toen ik probeerde het gerecht zelf na te maken, slaagde ik gedeeltelijk: ik heb er weliswaar een lekker pittig pompoengerecht bij, maar het is zeker niet hetzelfde als die van dat Ethiopische restaurant. Ik blijf dus zoeken en ondertussen maak ik geregeld mijn eigen versie.
Aubergine is een echte zomergroente die veel gegeten wordt in mediterrane landen, denk maar aan ratatouille, melanzane alla Parmigiana, briam of imam bayildi. Deze groente wordt niet door iedereen gewaardeerd: sommigen gruwen ervan als hij helemaal zacht en gaar gekookt is terwijl aubergine die niet helemaal gaar is nogal eens vergeleken wordt met een schoenzool. Ik houd er juist van en naast de klassiekers heb ik ook een klein assortiment eigen recepten. Onderstaand recept is er zo één, geboren uit zin in een zomerse stoofschotel en gebaseerd op wat er nog in huis aanwezig was. De bonen zorgen voor vulling, zodat rijst, pasta of aardappels niet nodig zijn, ik combineer het met ijsbergsla voor een beetje crunch.
De meest uitgebreide gerechten voor Vegatopia maak ik wanneer ik inspiratie heb. Maar wanneer ik weinig tot geen kookinspiratie heb, moet ik ook eten klaarmaken. Dan schakel ik over op eenvoudige klassiekers uit eigen keuken. Het volgende gerecht maak ik ook wel klaar wanneer ik bezoek krijg. Om eerlijk te zijn heb ik het receptenarchief moeten nakijken om zeker te zijn dat ik het niet al eerder uitgeschreven had. Deze gestoofde Chinese kool met kastanjechampignons in pinda-kokossaus is eenvoudig te maken met ingrediënten die je doorgaans toch al in huis hebt. Wanneer je niet alle kruiden in de keukenkast hebt staan, kan je ze gerust (deels) vervangen door smaakvol kerriepoeder of kerriepasta.
Voor deze kruidige curry hebben we ons laten inspireren door poulet coco réunionnais, een traditioneel gerecht uit Réunion. Dit eiland ligt in Afrika, in de Indische Oceaan ten oosten van Madagaskar. Tegenwoordig is Réunion een overzees departement van Frankrijk. Door de eeuwen heen zijn er heel wat migratiestromen geweest op het eiland en dit heeft geleid tot een kleurrijke mix van allerlei invloeden, die doorgaans worden aangeduid als creools. Voor het maken van dit makkelijke en snelle recept heb ik me laten leiden door verschillende versies van het oorspronkelijke gerecht, met het grote verschil dat we de kip logischerwijs vervangen - en wel door tempeh - en dat we meer paprika's gebruiken dan doorgaans. Lekker met witte rijst.
Deze kruidige curry is niet alleen helemaal vegan, maar ook verwarmend en dus ideaal nu de winter alweer veel te lang duurt. Ik heb het niet snel koud, maar hou toch het meest van warmte en prefereer de zomer ruim boven de winter. Gelukkig maakt de winterkeuken een hoop goed en kunnen we ons opwarmen met stamppotten, stoofperen, erwtensoep, kolen en pompoenen. Deze curry is behalve kruidig ook licht zoet door de pompoen en romig dankzij de kokosmelk. Het zuur van de tomaten geeft het geheel wat frisheid.
Afghanistan kennen we vandaag helaas vooral van de totale chaos die is veroorzaakt door strijdende grootmachten en door het schrikbewind dat vrouwen en iedereen met een eigen mening steeds verder marginaliseert. Hierbij vergeten we haast dat Afghanistan een fascinerend land is met een rijke geschiedenis. In het noorden had je het Perzische Rijk en in het zuiden Pakistan en India. Deze invloed kom je ook tegen in de rijke Afghaanse keuken. Op het eerste gezicht lijkt ze erg Perzisch, maar ze heeft duidelijk haar eigen accenten en typische gerechten. Als kennismaking maken we nu borani banjan, gefrituurde aubergine met een tomatensaus en een knoflook-yoghurtsaus. De toevoeging van gedroogde munt geeft een geheel eigen toets aan dit heerlijke gerecht.
In de recensie voor 'Meat-Free Mexicaans' van Thomasina Miers staan veel leuke en frisse, maar ook pittige gerechten die geïnspireerd zijn op de Mexicaanse keuken. Vandaag plaatsen wij hier een recept voor rokerige tofu met smashed avocado.
We zijn dol op witte asperges, maar doorgaans houden we het bij klassieke bereidingen waarbij de asperges het ultieme hoofdingrediënt blijft. Dit is ook wel met reden, want wanneer je teveel andere dingen toevoegt, verdwijnt de delicate smaak van deze groente. Asperges zijn ook te duur om enkel als vulling te dienen. Toch wou ik een keer gaan experimenteren met asperges in een curry. Echte voorbeelden zijn er niet, omdat ze buiten Europa witte asperges nauwelijks of niet kennen. In ieder geval mocht het geheel niet platgekookt worden en moest de smaak van de asperges behouden blijven. Daarom ben ik begonnen met een zeer klassieke combinatie: asperges en peultjes. Als basis voor de curry gebruikte ik het Indiase basisrecept, maar met iets minder specerijen. Uiteindelijk was het resultaat verrassend en erg lekker. De curry is gemakkelijk klaar te maken, maar mag zeker geserveerd worden op speciale gelegenheden zoals moederdag.
Goulash is het nationale gerecht van Hongarije en houdt het midden tussen een stoofpot en soep. Dit is natuurlijk ook afhankelijk van hoe je het klaarmaakt. Een leuke variant van goulash is aardappelgoulash waarin - je raadt het al - niet het vlees maar de aardappel de hoofdrol speelt. Hiervan bestaan ook heel wat verschillende versies, die zowel opgeëist worden door Hongarije als door Oostenrijk. Omdat beide landen elkaar erg beïnvloed hebben in het verleden is dit niet heel verwonderlijk. Deze discussie laten we verder links liggen en we maken onze eigen versie met bruine bonen voor een extra vullend gerecht.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
