Dit is een simpel te maken soep die lekkerder wordt naarmate je 'm meer tijd gunt. Door het karameliseren van de suikers in de groenten wordt de smaak intenser. Als je het kookvocht in de pan houdt, hoef je geen water toe te voegen en blijft er meer smaak behouden. Verwarm het wel langzaam aan, zodat er niets aanbrandt en bitter gaat smaken.
Als ik tijdens deze kille en natte februaridagen thuiswerk, dan gaat een kom warme soep er wel in. Tijd om uren in de keuken te staan, heb ik natuurlijk niet, maar gelukkig is het vrij makkelijk om in een paar minuten een smakelijke soep te knutselen. Met wat handigheid heb je de soep sneller in de pan dan een tosti in het tosti-ijzer. En je kunt eindeloos variëren.
Een van mijn goede voornemens voor dit jaar was om eindelijk eens een recept te maken met cassave. Ik ken het knolgewas natuurlijk wel, maar ik had er nog nooit een recept mee gemaakt. Gelukkig heb ik een leuke Afrikaanse winkel om de hoek die cassave verkoopt. Voor dit recept liet ik me inspireren door een gerecht uit Martinique, een Frans overzees Caribisch gebied. Ik maakte een kruidige velouté, een roomsoep, die ik afwerkte met kokosmelk. Omdat de smaak vrij neutraal is, hoef je hier ook geen andere groente aan toe voegen. Deze soep is bedoeld als voorgerecht, maar met een kommetje witte rijst erbij kan je ze ook eten als hoofdgerecht.
Het is alweer herfst, al lijkt dat qua temperatuur soms nog niet helemaal zo. De dagen worden korter en de zomergroentes verdwijnen uit de aanbiedingen en maken plaats voor herfstige groentes. Wat dus ook weer in het seizoen komt, zijn pompoenen. Ik ben er dol op, je kunt ze verwerken in zowel hartige als zoete gerechten en ze zijn lekker lang houdbaar. Als bonus staan pompoenen natuurlijk ook nog eens superdecoratief op je aanrecht. Vandaag delen we een recept voor een royaal gegarneerde pompoensoep!
Het is nu het hoogseizoen van de paprika's uit eigen land. Ze zijn nu lekkerder en ook minder duur dan anders. Daarom gaan we er opnieuw mee aan de slag. We maken dit keer een romige soep van rode paprika en courgette. Deze soep is gemakkelijk klaar te maken en lekker als voorgerecht voor de hoofdmaaltijd, of als lunch met een stukje brood.
Noedelsoep is voor mij één van die gerechten om op terug te vallen als ik geen zin of tijd heb om uitgebreid te koken, maar wel goed wil eten. Het is een prima manier om restjes te verwerken en ook nog eens lekker veel groenten binnen te krijgen. Speciaal voor noedelsoep heb ik eigenlijk altijd wel een paar pakjes udonnoedels in huis, maar ik gebruik ook wel glasnoedels of dunne bami als dat zo uitkomt.
Deze soep is gebaseerd op bissara, een zeer traditionele soep van spliterwten of gedroogde tuinbonen uit de Marokkaanse keuken. Deze kende ik al een poosje en onlangs heb ik de soep een paar keer gemaakt. Maar zoals vaker wil ik na een paar keer wel eens afwijken van het oorspronkelijke recept, op basis van wat er in mijn koelkast ligt en waar ik op dat moment zin in heb. Zo geschiedde het ook hier: ik heb de ui in het oorspronkelijke recept vervangen door prei en een deel van de peulvruchten vervangen door knolselderij. Zo krijg je opeens een heel ander gerecht en daarom wil ik het ook niet meer bissara noemen, maar eerder soep met een Marokkaans tintje. Los van alle uitleg is dit vooral gewoon een lekkere, vullende soep voor op een winterdag.
Op 8 juli 2022 was het tweehonderd jaar geleden dat de Engelse romantische dichter Percy Bysshe Shelley verdronk, toen zijn boot omsloeg in de Golf van La Spezia. Als godloochenaar en echtbreker had hij de Engelse goegemeente geschokt, doch hij was ook een vriendelijk en vrijgevig man. Na een periode van rusteloze omzwervingen vestigde hij zich kort voor zijn dood in Pisa. Als verdediger van de dierenrechten en vegetariër heeft hij mogelijk de bordatino alla pisana gegeten, een vegetarische Toscaanse soep die omwille van haar eenvoud ook dikwijls aan boord van schepen werd gekookt. In de zomer was het te warm ervoor, maar op een donkere, koude winteravond smaakte dit gerecht uit de cucina povera ons goed, zelfs nog beter na een dag staan.
Pastinaak behoorde jarenlang tot de vergeten groenten, maar is tegenwoordig gewoon verkrijgbaar in de supermarkt. Het is een echte wintergroente waar je alle kanten mee uit kan. Ik eet het graag als een grove puree, gegrild of als deze verwarmende soep.
Doorgaans koop ik mijn groenten in de supermarkt, maar soms maak ik een omweg om bij de biologische groenteboer een beter aanbod te vinden. Daar vond ik onlangs gele biet, niet te verwarren met gele raap. Een deel ging in de stamppot. Erg aan te raden, maar niet spannend genoeg voor een recept op Vegatopia, want het blijft een standaardstamppot met één deel groente en twee delen aardappel. Hierna maakte ik zonder recept in het achterhoofd een soep met de overgebleven gele biet. De ongekruide soep had duidelijke wat meer pit nodig. Na toevoeging van kerrie madras, garam masala, wat chilipoeder en wat room was de soep goed op smaak. De pit van de kruiden biedt het nodige tegengewicht aan het zoete van de gele biet. In plaats van room had ook kokosmelk gekund, maar dat had ik nu net niet in huis.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!