Ik was vorige week op een conferentie op Cyprus. Tijdens de lunch liet ik de warme maaltijden links liggen en rende steevast naar het saladebuffet. Er was een ruime keuze aan salades, maar vooral ook aan garneringen. Het is ontzettend leuk, lekker en afwisselend om je salades te verrijken met waar je toevallig trek in hebt. Omdat een beetje salade-inspiratie om de zoveel tijd altijd weer nuttig is, geef ik in dit artikel wat inspiratie.
Bietensalade is een gerecht dat ik al erg lang maak voor allerlei gelegenheden, maar het recept werd telkens een beetje aangepast. Deze versie is verschillend genoeg om uit te schrijven voor Vegatopia. Voor een intensievere smaak heb ik de rode bieten in de oven geroosterd. Als zoete toets gebruik ik geen klassieke balsamico, maar ouderwetse stroop. Als geboren Limburger is dit natuurlijk niet vreemd voor mij. De bietensalade is een leuk bijgerecht voor alle seizoenen. 's Zomers past ze perfect bij de barbecue. Ze sluit aan bij de gegrilde groenten en staat eveneens in contrast met de salades met een mildere smaak.
In de recensie voor 'Meat-Free Mexicaans' van Thomasina Miers staan veel leuke en frisse, maar ook pittige gerechten die geïnspireerd zijn op de Mexicaanse keuken. Vandaag plaatsen wij hier een recept voor rokerige tofu met smashed avocado.
De meeste groenten koop (of verbouw) ik vers en snijd ik zelf. Een uitzondering vormen sperziebonen, waarvan ik vrijwel altijd een pak in de vriezer heb liggen. Makkelijk, want al gedopt, en naar verluidt nog beter voor het milieu ook. Onlangs nam ik uit het vriesvak ook eens broccolirijst mee. Ik heb namelijk geen keukenmachine, en broccoli met een staafmixer fijnmalen leek me een lastig klusje. Afijn, diepgevroren broccolirijst dus. Daar heb ik deze kleurrijke salade mee gemaakt, geïnspireerd op een recept van Albert Heijn – maar dan met een flinke eigen twist.
Dit jaar staat in mijn moestuin mizuna weelderig te groeien. Mizuna is officieel een koolsoort en wordt gebruikt in de Japanse keuken. In Japan worden de blaadjes op het laatste moment meegekookt in soep of stoofpot, maar je kunt ze ook als sla eten. Wij gebruiken mizuna vandaag in een plantaardige romige pasta met bieten. De jonge blaadjes zijn vergelijkbaar met raapstelen of rucola, dus deze kun je als alternatief gebruiken.
De Italiaanse streek Le Marche is met zijn groen, glooiend landschap en mooie historische steden als Urbino, Ascoli Piceno en Macerata een aantrekkelijke reisbestemming. Eén van de authentieke plantaardige gerechten van de streek is frecantò, die lijkt op ratatouille. Het is opvallend hoe gelijke bereidingswijzen, schijnbaar onfhankelijk van elkaar, in verschillende landen tot ontwikkeling kwamen, met de eenvoudige plattelandskeuken als oorsprong.
Noedelsoep is voor mij één van die gerechten om op terug te vallen als ik geen zin of tijd heb om uitgebreid te koken, maar wel goed wil eten. Het is een prima manier om restjes te verwerken en ook nog eens lekker veel groenten binnen te krijgen. Speciaal voor noedelsoep heb ik eigenlijk altijd wel een paar pakjes udonnoedels in huis, maar ik gebruik ook wel glasnoedels of dunne bami als dat zo uitkomt.
De afgelopen 50 jaar is de wereld letterlijk op ons bord gekomen. De diversiteit aan beschikbare gerechten en ingrediënten is nog nooit zo groot geweest. Tegelijk met de globalisering, of net als gevolg hiervan, zijn er lokale gerechten die in de vergetelheid geraken, of zelfs helemaal verdwenen zijn. Een voorbeeld hiervan is de traditionele Limburgse bokeskook, oftewel boekweitpannenkoek. Ik herinner me als kind dat er wel eens een boekweitpannenkoekenmiddag in het gehucht waar ik woonde georganiseerd werd. Maar nadat de boekweit (bokes in het Limburgs) als landbouwgewas verdwenen was, ebde het gebruik van boekweit in de keuken ook langzaam weg. Bokeskook was een boerenontbijt, vaak met de toevoeging van een plak spek in het midden van de pannenkoek. Dit alles is verleden tijd.
We zijn dol op witte asperges, maar doorgaans houden we het bij klassieke bereidingen waarbij de asperges het ultieme hoofdingrediënt blijft. Dit is ook wel met reden, want wanneer je teveel andere dingen toevoegt, verdwijnt de delicate smaak van deze groente. Asperges zijn ook te duur om enkel als vulling te dienen. Toch wou ik een keer gaan experimenteren met asperges in een curry. Echte voorbeelden zijn er niet, omdat ze buiten Europa witte asperges nauwelijks of niet kennen. In ieder geval mocht het geheel niet platgekookt worden en moest de smaak van de asperges behouden blijven. Daarom ben ik begonnen met een zeer klassieke combinatie: asperges en peultjes. Als basis voor de curry gebruikte ik het Indiase basisrecept, maar met iets minder specerijen. Uiteindelijk was het resultaat verrassend en erg lekker. De curry is gemakkelijk klaar te maken, maar mag zeker geserveerd worden op speciale gelegenheden zoals moederdag.
Pom is een Surinaams gerecht gemaakt van pomtajer, de wortelknol van de tajerplant. Een goede pom is smeuïg met een knapperige korst en bijzonder smaakvol, het is niet voor niets een feestgerecht. Je kan het eten als hoofdgerecht, met groenten en rijst maar het is ook heel lekker op brood. Serveer er in beide gevallen zuur en tjatni (Surinaamse sambal) bij. Pom wordt van een dagje staan alleen maar lekkerder en kan ook ingevroren worden, een goede reden om een flinke hoeveelheid klaar te maken.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
