Deze aardappelsalade heeft tal van namen. Een van de namen die ik vaker tegenkwam is Erdäpfelsalat nach Wiener Art. Tegelijkertijd wordt dit gerecht opgeëist door zowat elke regio in het zuiden van Duitsland en Oostenrijk. Er zijn wel een paar kleine regionale verschillen, maar de algemene bereidingswijze is dezelfde. Voor mij was het een verrassing om een traditionele aardappelsalade zonder mayonaise te zien. De emulsiesaus maak je hier zelf. Bij het gebruik van groentebouillon is ze zelfs helemaal plantaardig. De aardappelsalade is lekker bij een barbecue, bij een picknick of met een sellerieschnitzel.
Op Facebook kregen we een berichtje van Monique van Raak, die ons dit lekkere recept stuurde. Een mediterraans aandoende gegrilde-groentetaart, met lekker veel groente. De overgebleven marinade kun je hergebruiken als dressing.
De tarte tatin kennen we als een omgekeerde Franse zoete appeltaart. Appels worden met karamel onder een deeg gebakken en de taart wordt omgedraaid wanneer hij uit de oven komt. Je kunt zo’n taart natuurlijk ook hartig maken en als lunch of diner eten. Ideaal zijn hiervoor wortel- of knolgroenten, omdat ze hun vorm mooi behouden in de oven. In de zomer kunnen we met verse rode bieten van het land een vrolijk uitziende rode tarte tatin maken.
De zogenaamde Griekse pasta, orzo met tomatensaus, kende ik al een tijdje van diverse Griekse eetplekken, hoewel ik hem nog nooit zelf had klaargemaakt. Onlangs zocht en vond ik een recept op het internet, maar ik was eigenlijk niet tevreden met het resultaat. Te flauw van smaak. Daarom ben ik zelf maar beginnen te experimenteren om het recept te verbeteren, met het idee van risotto in het achterhoofd. Op aanraden van een vriend verving ik ook de passata door een blik tomatenblokjes. Dit was een goeie tip. Na al mijn pogingen, deel ik het uiteindelijke recept natuurlijk met jullie.
Naast aglio, olio e peperoncino is pasta burro e salvia, oftewel pasta met boter en verse salie, een klassieke eenvoudige, maar vooral ook erg smaakvolle, manier om pasta te serveren. Vooral op warme zomerdagen eten we graag een bordje tagliatelle in salieboter met daarbij een fikse salade. Lekker snel klaar en altijd een succes.
Hummus kun je in principe maken van elk type peulvrucht, dus niet enkel van kikkererwten, al zou je het dan misschien eerder bonen- of linzenspread moeten noemen. Vandaag maken we een pittige hummus van rode linzen die we een meer uitgesproken smaak geven door limoen te gebruiken in plaats van de meer traditionele citroen. Ook kun je deze hummus zowel warm als koud eten. Warm lijkt hij wat meer op een dahl en kan hij ook dienen als bijgerecht. Koud is het meer een klassieke hummus die lekker is op een stukje brood, met rauwe groenten of als onderdeel van een mezze.
Dit gerecht oogt erg feestelijk, maar is eigenlijk het resultaat van een overschotje van groenten dat nodig op moest. Zo was er een restje gekookte aardappels, maar het was te weinig om op te bakken. Ook lag er nog een wat rimpelige aubergine in de koelkast en een paar verdwaalde trostomaten. Dit alles resulteerde uiteindelijk in onderstaand recept dat het in combinatie met de haloumi-pakketjes erg goed doet.
Wat doe je als je per ongeluk voor je curry het blikje gecondenseerde kokosmelk hebt opengemaakt in plaats van de normale kokosmelk? Je gaat op zoek naar leuke recepten voor gecondenseerde melk. Veel vallen al af, omdat je voor karamel het hele blikje moet koken. Ik ben eigenlijk niet zo'n grote fan van karamel om daar een grote hoeveelheid van te maken. En toen vond ik het: je kan er heel makkelijk snel en romig ijs van maken. En dat zonder ijsmachine!
Ik ben een groot fan van pittige notenmixen, met de pepitamix en katjang pedis als grote favoriet. 's Avonds neem ik regelmatig een handjevol met het excuus dat ze rijk aan eiwitten zijn. Onlangs heb ik in het Palestijnse kookboek Falastin een recept voor zoete en pittige zaden en noten gevonden en na enkele keren experimenteren mijn eigen variant gecreëerd. Met pinda's en amandelen, zodat mijn man - die een notenallergie heeft - er ook van kan snoepen.
Soms wil je gewoon iets snels klaarmaken met ingrediënten die je in huis hebt, of met dingen die eigenlijk op moeten. Het idee voor deze gebakjes is dan ook ontstaan toen ik nog een paar plakjes ontdooid bladerdeeg had liggen na het maken van een eerder recept voor Vegatopia. Wat kan ik ermee doen? Wat heb ik verder nog in huis? In bladerdeegpizza had ik geen zin, ik had liever iets zoets dat ook weer niet mierzoet is. Daarom bedacht ik deze appel-rabarbergebakjes. Ze zijn klaar in een handomdraai en daarbij zijn ze ook nog eens puur plantaardig, afhankelijk van het type bladerdeeg dat je gebruikt. Ik gebruikte rabarbarjam, maar indien je deze niet kan vinden dan kun je ook rabarbercompote gebruiken. De appel en de fris-zure rabarber gaan erg goed samen.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
