Deze taart hebben we niet zelf uitgevonden, ze is zelfs bekend onder verschillende namen. In België noemen we ze petit-beurretaart, in Nederland zijn er verschillende namen, waaronder beppetaart. Zelfs mijn Braziliaanse vrienden kennen iets gelijkaardigs. Het basisprincipe blijft echter altijd gelijk: laagjes koekjes afgewisseld met laagjes boterroom. Natuurlijk zijn er veel variaties. Daarom maken we onze eigen versie met mokkasmaak. De taart is gemakkelijk en snel te maken en daarom ook leuk om samen met de kinderen te doen. En de taart hoeft niet de oven in, wel enkele uren tot een hele nacht in de koelkast.
Ooit vloog ik naar Suriname. Naast me in het vliegtuig zat een vrouw in feestelijke Surinaamse dracht zich te verheugen op het weerzien met haar moederland. "O, ga je voor de eerste keer? Nou, je gaat wat meemaken, je gaat zooo lékker eten, meisje. Kip, ooow zulke lékkere kip. En eend, die noemen we 'doks' in Suriname, je gaat niet weten wat je proeft en altijd heimwee houden." In mijn herinnering heeft ze de helft van de toch echt behoorlijk lange reis verlekkerde verhalen verteld, maar dan vooral over kip. En eend dus. Het klonk als een droomland voor een omnivoor, niet bepaald de ideale bestemming voor een veganeusje. Zou je denken.
Koken kan ook met heel eenvoudige ingrediënten. Deze curry met kikkererwten (chana in Hindi) en aardappels (aloo in Hindi) zag ik onlangs op de menukaart van een Indiaas restaurant in Brussel staan. Ik bestelde hem uit nieuwsgierigheid en was eigenlijk erg verrast door de smaak. Net omdat het zo simpel was, zocht ik een manier om de curry thuis zelf te maken. Bij deze deel ik dus het resultaat met jullie. De hoofdingrediënten zijn kikkererwten, aardappels, een blik tomatenblokjes en een ui. Ideaal dus voor de studentenkeuken of voor wanneer je wil koken met de dingen die je al in huis hebt.
Het pompoenseizoen gaat gelukkig de hele winter door. Daarom tijd voor weer eens wat anders dan de pompoensoep en stoofschotels: pompoentaart. Er zijn zoete en hartige pompoentaarten en dat kan wat verwarring geven bij het zoeken naar een recept. Vaak zijn de quiches varianten op de zoete taarten, met gepureerde pompoen en daardoor behoorlijk zwaar. Door de pompoen in blokjes te roosteren en het deeg ermee te vullen behoudt de quiche wat meer bite. Dit recept smaakt naar Frankrijk, met een Midden Oosterse invloed door het knapperige filodeeg. Lekker met een salade van komkommer, appel en munt.
Ik weet het: een recept voor kruidenboter na de feestdagen is een beetje mosterd na de maaltijd. De directe aanleiding voor dit eenvoudige improvisatierecept waren echter de feestdagen zelf, waarop ik ergens een stokbroodje met laffe supermarktkruidenboter at en besefte dat de kruidenboter die ik steevast op feestjes serveer echt veel lekkerder is - mijn moeder vroeg er expliciet naar. En heel makkelijk in elkaar te draaien, zonder op de precieze verhoudingen te letten. Te laat voor de afgelopen feestdagen, mooi op tijd voor de rest van 2020.
Wellingtons zijn dit jaar extra hip, lijkt het, je komt ze ineens overal tegen. Zelf maakte ik dit gerecht zomaar op een ordinaire dinsdagavond voor mezelf onder toeziend oog van poes Lola. Toch is deze wellington echt een aanrader voor (kerst)diners; het is reuze feestelijk, er kan vrijwel niets aan verpest worden én je kunt de wellingtons tot het afbakmoment helemaal voorbereiden - hetzelfde geldt voor de portsaus. Daarbij, is onze ervaring, zal zelfs de fervente vleesliefhebber het vlees niet missen en dat is natuurlijk een groot voordeel ais je met vleesminnenden aan de kerstdis zit.
Een hele pompoen is wat veel voor twee, daarom maak ik van wat over is vaak puree voor in de vriezer. Zoveel mogelijk in porties van 400 gram, uit ervaring weet ik dat dat een mooie hoeveelheid is voor allerlei gerechten. Zoals de cake in onderstaand recept. Pompoen, kaneel, gember en sinaasappel geven de cake een warme smaak die goed past bij de tijd van het jaar. Als je pompoenpuree bij de hand hebt vraagt deze cake weinig bereidingstijd. Bewaar de pompoencake in een afgesloten doos in de koelkast, maar vries hem niet in.
Het is sneller donker en de dagen worden kouder. Hollandse kost zoals erwtensoep doet het dan altijd goed. Zelf erwtensoep maken is niet moeilijk, het neem alleen wat tijd in beslag. Maar meer dan anderhalf uur heb je niet nodig en het grootste gedeelte van de tijd kun je andere dingen doen. In die tijd zijn de spliterwten stuk gekookt en dat is wat nodig is om deze warme, smaakvolle soep te maken. Deze soep is iets anders dan de normale erwtensoep: een heerlijke dikke erwtensoep met veel winterse verse groenten, zoals knolselderij en pompoen.
Wie houdt er niet van pasta met gegrilde groentes? Met dit smakelijke kruim over je bordje pasta geef je het gerecht een lekker frisse twist. Deze pasta leent zich uitstekend om restjes groente uit je koelkast op te maken. Varieer dus rustig met venkel, courgette, een handje bloemkoolroosjes, enzovoort.
Hete bliksem kennen de meeste mensen vooral als een oud-Nederlands gerecht dat bestaat uit aardappels, goudreinetten en zoete appels. Het vocht dat tijdens het kookproces van de appels afkomt blijft nog lang gloeiend heet, vandaar de benaming ‘hete' bliksem. In het noorden van Nederland noemen ze het ‘stamppot zoete appeltjes’ en vaak wordt er keukenstroop aan de stamppot toegevoegd. Mijn moeder maakte de hete bliksem met aardappels en alleen goudreinetten, waar ze dan suiker aan toevoegde om het zure van de appels te neutraliseren. Dat recept had ze weer van mijn oma. Ook ik maak de hete bliksem altijd op die manier, al is het niet de meest gezonde maaltijd vanwege de suiker. Voor dit recept heb ik deels goudreinetten en deels zoete appels gebruikt. De traditioneel bij hete bliksem gebruikte stroop, in dit geval appelstroop, heb ik verwerkt in de gekarameliseerde uien. Zo ook in de cranberrycompote.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
