Vandaag een vegetarische variant van de wereldberoemde sotosoep uit Indonesië. Er zijn heel veel varianten te vinden, want eigenlijk is dit nationale gerecht een soep met restjes die je over hebt in de keuken. Het is jammer dat je geen geuren kan ruiken op de computer, want deze soep ruikt zo lekker!
Miranda was zo enthousiast over Joke Boons nieuwe kookboek "Koken met kleur!" dat ze het pardoes vijf sterren gaf. Maar eten is weten: we mogen twee recepten uit het boek publiceren. Vandaag het tweede recept: een kruidige Indiase spinazie-spliterwtensoep. Een voorproefje van de zomer!
IJsbergsla associeer ik nog te vaak met een ijskoude en dus smaakloze fastfoodsalade die overgoten wordt met een stroperige dressing. Toch verdient deze slasoort beter. Wanneer je hem op kamertemperatuur serveert zit er al heel wat meer smaak in. Wanneer je hem stooft, wordt hij lichtbitter, vergelijkbaar met andijvie en witlof. Ijsbergsla kan dus prima in een stamppot met wat oude kaas. Maar dat doen we vandaag niet. Vandaag maken we soep van ijsbergsla en appel. Het lichtbittere van de sla wordt in balans gebracht met het zoete van de appel. Heel gemakkelijk klaar te maken en net ietsje anders.
Sinds kort heb ik weer een abonnement op een biologische groentetas. Vind ik leuk, want zo dwing ik mezelf om wat meer af te wisselen in de groenten waar ik mee kook. Weer eens wat anders dan de geijkte champignons, paprika en komkommer. Laatst had ik de dag voordat de nieuwe tas zou komen nog wat groente liggen. En ik had na een lange werkdag en bijpassende file bijzonder weinig zin om lang in de keuken te staan. Zo ontstond deze soep. Lukt overigens ook prima met alleen broccoli of courgette, of met aardappel in plaats van knolselderij, of met spinazie. Je begrijpt het, weer een recept waar je gerust mee aan de haal kunt gaan, afhankelijk van de inhoud van je koelkast of groentetas.
Onlangs is het stoere kookboek Eat vegan van Shannon Martinez en Mo Wyse besproken. Een boek vol vegan recepten met invloeden uit Spanje en Latijns-Amerika. Traditionele tortillasoepen bevatten meestal kip - kippenvlees, kippenbouillon, kippenvet, enzovoort. Maar het is Shannon gelukt om een perfecte veganistische versie te maken die net zo rijk en fantastisch smaakt.
Bloemkool is een van de meest verkochte groenten in Nederland. De bloemkool wordt ook op brede schaal in Nederland geteeld. Natuurlijk kennen we allemaal de witte bloemkool en ook de Romanesco is niet langer een onbekende groente in de keuken. Maar wist je dat er ook roze en paarse bloemkool is? En groene, oranje en gele? Bij het koken verliezen deze (natuurlijk!) gekleurde bloemkolen wel wat kleur, maar bij rauwe verwerking of grillen is er prachtig kleurbehoud. Ondanks enig kleurverlies, kun je van bijvoorbeeld paarse bloemkool toch een hele verrassende soep maken!
Nadat ik vriendlief laatst vroeg om verse tijm mee te nemen van de Marokkaanse supermarkt, kwam hij thuis met een flinke bos verse dille. Ook groen, ook lekker, maar net niet wat ik nodig had. Tijd dus om een gerechtje met een boel dille te bedenken! Samen met een zakje diepvrieserwtjes en een bakje zeelkraal kwam ik tot deze frisgroene voorjaarssoep.
Niets past zo goed bij de kille, grijze wintermaanden als een warme, kleurige soep! Tijd voor Borsjt! Borsjt komt oorspronkelijk uit Rusland, maar is ook in de omringende Oost-Europese landen populair. Het is een stevige maaltijdsoep die prima vegetarisch kan.
Een muur bouwen op de grens bij Mexico. Je moet er maar op komen. Op het Journaal zag ik huilende Mexicanen, die bang waren dat ze Amerika niet in konden. En huilende Amerikanen, die vreesden dat avocado’s en tequila onbetaalbaar worden. Het is maar wat je erger vindt. Deze Mexicaanse bonensoep is in elk geval troostvoer, als je Trump en de hele wereld even zat bent. Lekker pittig en gebonden met tortilla-chips, een idee dat ik ooit in een recept van Sylvia Witteman zag. Ik heb haar soep aangevuld met veel kleurige groenten en serveer er warme tortillachips met kaas uit de oven bij en avocadosaus. Viva Mexico!
Umami; ondanks dat het wordt omschreven als bouillonerig of vlezig, ben ik een groot liefhebber. Umami is de zogenaamde vijfde smaak naast zoet, zuur, zout en bitter. De stof glutamaat, die van nature in umamirijke producten zit, zorgt ervoor dat het water letterlijk in je mond loopt en dat smaken elkaar versterken. Veel producten met umami zijn van dierlijke oorsprong, zoals worstsoorten en bouillonblokjes. Maar umami komt ook in verschillende vegetarische producten voor: van tomaten tot harde kaas, van olijven tot champignons en van truffel tot zeewier.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
