Onlangs recenseerden we "Vega Arabisch" van de bekende tv-kok Mounir Toub. Veel recepten in dit geslaagde kookboek zijn niet traditioneel Arabisch, maar deze lunchtortilla is dat wel: "Als kind maakte mijn moeder vaak Spaans-Arabische tortilla, waar dit de Perzische variant van is. Mijn versie is er een met een berg kruiden en wat doperwten voor extra groenten. Hij is in no time tot het laatste puntje op, besaha!"
De verse spruitjes liggen weer in de supermarkt. Ik had er zin in en nam ze meteen mee. Door de actie van één kopen één gratis, had ik wel ineens anderhalve kilo in huis. Een keer spruitjesstamppot is lekker, maar daarna wil je toch iets anders. Omdat ik weinig ingrediënten in huis had en zin had in comforteten, bedacht ik een gerecht van aardappelpuree met kaas en daarbij geroosterde spruitjes. Lekker om op de bank op te eten. De spruitjes hoef je trouwens niet per se in de oven te roosteren, in een pan lukt dit ook prima.
Mijn vader heeft dit jaar één enkele flespompoen geoogst in de tuin. En die kreeg ik mee naar huis. Daarom wilde ik er zeker geen banale soep van maken. Ik liet me inspireren door het principe van de three sisters: meerdere oorspronkelijke volkeren van Noord-Amerika lieten pompoen, maïs en bonen samen groeien omdat de planten elkaar ondersteunen en stimuleren. Voor een kerstmenu maakte ik reeds eerder een three sister soep, dit keer heb ik een curry gemaakt met flespompoen, maïs en kidneybonen. Het gerecht is verder een compleet fusion gerecht, dus zeker geen traditioneel gerecht van het Amerikaanse continent. Maar het doet ons wel nadenken over hoeveel we deze volkeren verschuldigd zijn. Een heel groot deel van onze hedendaagse groente komt uit dit continent, waar ze als eeuwen gekweekt werden voordat de eerste Europeaan er voet aan wal zette: pompoen, maïs, kidneybonen, tomaten, aardappels, zoete aardappels, ...
Van luiheid word je creatief, zegt mijn collega. Misschien is dat een verklaring voor het volgende recept. Aan het einde van de werkweek heb ik namelijk vaak niet zoveel zin om lang in de keuken te staan of naar de supermarkt te gaan. Een makkelijke maaltijd is dan fijn en het is meteen een ideale gelegenheid voor kliekjes of het opmaken van 'wat er nog in de koelkast ligt'.
Doorgaans koop ik mijn groenten in de supermarkt, maar soms maak ik een omweg om bij de biologische groenteboer een beter aanbod te vinden. Daar vond ik onlangs gele biet, niet te verwarren met gele raap. Een deel ging in de stamppot. Erg aan te raden, maar niet spannend genoeg voor een recept op Vegatopia, want het blijft een standaardstamppot met één deel groente en twee delen aardappel. Hierna maakte ik zonder recept in het achterhoofd een soep met de overgebleven gele biet. De ongekruide soep had duidelijke wat meer pit nodig. Na toevoeging van kerrie madras, garam masala, wat chilipoeder en wat room was de soep goed op smaak. De pit van de kruiden biedt het nodige tegengewicht aan het zoete van de gele biet. In plaats van room had ook kokosmelk gekund, maar dat had ik nu net niet in huis.
Buddhabowl en sushibowl zijn verschillende namen voor eigenlijk hetzelfde: verschillende componenten van een gerecht, netjes geschikt in een diep bord. Die componenten zijn voornamelijk verschillende soorten groente, (sushi-)rijst en een lekker sausje. De bowl wordt al dan niet gedecoreerd met sesamzaadjes en natuurlijk avocado, want Instagram wil ook dat het er leuk uit ziet.
Elke zomer kijk ik uit naar de pruimentijd, maar laatst hoorde ik van iemand die niet wist wat een pruim was. Een collega had - om haar overvloedige oogst te delen - een schaaltje neergezet bij het koffiezetapparaat. De betreffende persoon keek de paarse vrucht argwanend aan en zei: ‘Dat is toch zoiets voor oude mensen met problemen met de stoelgang?’ Voorzichtig nam hij een hap en... liet het daarbij. Ik ken pruimen uit mijn kindertijd. Wanneer ik in de zomervakantie een week bij mijn opa en oma in Zeeland logeerde, waren op verschillende plekken langs de weg stalletjes met pruimen te koop, die we dan - tijdens een fietstochtje - speciaal gingen halen. Heerlijk uit het vuistje, als we thuiskwamen. Vandaag gaan we bakken met pruimen, om te laten zien dat pruimen heerlijke seizoensvruchten zijn - en gewoon van Nederlandse bodem. We bakken we er taartjes mee met zelfgemaakte pruimencompote, met als speciaal ingrediënt steranijs.
Op de website van Vegatopia vind je recepten van over een periode van meer dan 20 jaar. De vegetarische keuken is in deze tijd enorm geëvolueerd. Dit leidt in eerste instantie tot een heel breed scala aan recepten, maar helaas soms ook tot recepten die eigenlijk niet meer relevant zijn. Daarom hebben we een tijd geleden met de stille trom het archief een beetje opgekuist. Een sitebezoeker merkte echter dat het recept voor walnotenburgers verdwenen was. We hebben haar dit alsnog bezorgd, maar toch plaatsen we het oorspronkelijke recept niet terug. In plaats daarvan leek het ons leuker om een nieuw, fris recept voor walnotenburgers te bedenken. We maken daarom een hamburger in Griekse stijl met aubergine, geroosterde paprika en een flinke dot tzatziki die niet van je broodje druipt. Alles is relatief snel en gemakkelijk te maken.
Wraps zijn al een aantal jaren niet meer weg te denken uit de fastfoodrestaurants. Je vindt ze in alle soorten en maten. Een van de klassiekers is de burrito, een pittige Mexicaanse wrap. Ook hiervan vind je heel wat verschillende versies. We maken nu een stevige versie met zwarte bonen, paprika en rijst. Met een beetje planning in de keuken zijn ze snel klaar. Deze burrito's zijn eigenlijk een volledige maaltijd op zich die je lekker met je handen mag eten. Je kunt eventueel ook de wraps weglaten en verschillende onderdelen op een bord serveren met wat tortillachips. Maar dan is het geen burrito meer.
Bij de groenteboer liggen weer kleine, nieuwe aardappeltjes. En dat betekent: Pellkartoffeln! Kleine, in de schil gekookte aardappeltjes die iedereen zelf mag pellen. Althans, dat betekent het voor mij en mijn Duitse man, want in Nederland is deze in Duitsland alomtegenwoordige, boerse manier van aardappels serveren nagenoeg onbekend. En dat is jammer, want het is ontzettend lekker in zijn eenvoud - en ook gezellig frutselen aan tafel. Traditionele smaakmakers zijn boter of lijnzaadolie met peper en zout, maar er wordt ook vaak kwark of kruidenkwark bij geserveerd. Voorwaarde voor succes is natuurlijk wel dat je nieuwe, vastkokende aardappeltjes van goede kwaliteit gebruikt.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
