Een Zwitserse supermarkt verkoopt plantaardige gekookte eieren. In Ierland is de grootste vegaburger ter wereld gebakken. Restaurantbezoekers kunnen tot vegetarische keuzes worden verleid. Europeanen blijven erg gehecht aan hun vlees. Een Britse supermarkt geeft recepten voor maaltijdsoepen tegen verspilling. Supermarktbezoekers willen zo min mogelijk tijd kwijt zijn aan het betalen. En waarom zijn Indiase kookboekrecepten steevast door een mythische grootmoeder bedacht? Januari 2022 in vogelvlucht.
Op de eerste dag van de nieuwe week doen we inspiratie op bij de Belgische televisie. We maken namelijk rigatoni met wintergroenten en boschampignons van Jeroen Meus. Dan is het de beurt aan recepten van Vegatopia. Eerst eten we spruitjesstamppot met tofuplakken, daarna wordt het een linzen-venkelgratin met geitenkaas. Op donderdag serveren we gestoofde savooiekool met cashewnoten. Op vrijdag maken we de kinderen blij met hotdogs met zelfgemaakte worstjes. De zaterdagse lunch is een Franse witlofsalade met blauwe kaas en croutons. Tot slot bakken we Luikse wafels op zondag volgens een recept van Rutger Bakt.
Macaroni met kaassaus is een absolute klassieker. Daarnaast past kaassaus ook perfect bij witlof. Waarom zouden we dit dan niet een keer combineren? Als basis maken we een klassieke mac & cheese. Als pasta gebruik je klassieke lange macaroni of elleboogjesmacaroni. De saus maken we iets pittiger door het gebruik van belegen kaas en blauwe kaas. Tot slot voegen we nog witlof toe voor een contrast van zowel smaak als structuur. Misschien hebben we deze uitleg gewoon ook helemaal niet nodig. Uiteindelijk is het simpelweg een lekkere ovenschotel voor een donkere winteravond.
Deze week verschijnt het nieuwe kookboek van Mari Maris, “Groenten” met recepten voor meer dan vijftig groenten, elk in een eigen hoofdstuk. Wij praten met Mari over het boek, de groentes en de recepten, maar ook over Nederlandse kookzondes en de voorliefde van Fransen voor kant-en-klaar.
We zijn al aangekomen bij het vierde weekmenu van 2022. We hebben geen speciaal thema, wel werken we vooral met simpele ingrediënten. Als eerste gerecht maken we een pasta met een saus van rode linzen. Daarna eten we langgestoofde zuurkool met aardappels en vegaworstjes. Op woensdag wordt het een kruidige kapucijnercurry. Op donderdag bakken we een tarte tatin van geroosterde uien. Spaanse aardappeltortilla is dan weer een prima borrelhap voor de vrijdag. 's Zaterdags dineren we gezellig met knolselderijsoep met appel en blauwe kaas, pittige paddenstoelen-paprikaragout en vanille-ijs met advocaat. Tot slot bakken we op zondag een appelcake met pudding en amandelcrumble.
Spruiten zijn al sinds de vijfde eeuw bekend, maar desondanks hebben ze nog steeds niet iedereen kunnen overtuigen. Veel hangt echter ook af van de manier waarop je ze klaarmaakt. Daarom doen we het dit keer op een hele andere manier dan je gewoon bent: we maken er een curry mee. Het gerecht is gebaseerd op de Indiase keuken maar bereid volgens eigen ingeving. In plaats van paneer gebruiken we tofu. Deze bakken wel eerst goudbruin voor een betere textuur. Lekker met rijst of naan, maar ook met aardappels.
De snijboon heeft een prachtige soortnaam "Helda" en is lid van de gezellige vlinderbloemfamilie. Waar komt dan het vooroordeel 'rare snijboon' vandaan? Het woord 'snijboon' heeft in elk geval te maken met het feit dat de boon doorgaans gesneden wordt voor het eten. Vroeger bij voorkeur in hele dunne plakjes: met de snijboonmachine van vroeger, maar ook nog steeds zo te vinden in zakjes in de supermarkt. De gewoonte om de snijboon zo dun te snijden is omdat zowel peul als boon gegeten wordt. Vroeger was de peuldraad erg stug - maar inmiddels zijn de rassen daarop aangepast. Zelf eet ik ze liever gesneden op 2-3 cm, dan zijn ze eigenlijk lekkerder. Het is niet altijd mogelijk om een kleine hoeveelheid (hele) snijbonen te kopen. Daarom vind je in dit artikel meteen twee recepten: éénmaal warm als groente en een dag of twee later als salade.
Mijn moeder was geen keukenprinses, ze hield meer van poetsen dan van koken. Dat bleek onder andere uit een blinkend huis en een weinig fantasievol menu. Ik wist meestal al ruim van tevoren wat we zouden eten, het weekmenu varieerde voornamelijk op basis van de seizoenen. Hoewel mijn moeder kookte omdat het moest, heb ik altijd genoten van wat er op tafel kwam. We aten de meeste maaltijden met het hele gezin compleet, dat gold lange tijd zelfs voor de lunch: mijn vader at tussen de middag thuis en van overblijven op school was nog geen sprake. Geïnspireerd op mijn goede herinneringen aan al die gezamenlijke maaltijden maakte ik dit op mijn jeugd gebaseerde weekmenu.
Vandaag geven we een recept voor een linzensoep met veel wintergroenten, in Franse stijl. Deze soep is lekker verwarmend na een winterwandeling en handig om de restjes groenten uit de koelkast op te maken of als je niet meer zoveel in huis hebt. Ik geef hieronder een suggestie en variatie voor de groenten, maar varieer zelf gerust op basis wat er in de koelkast ligt. Serveer de soep met lekker (rogge)brood, boter en kaas voor een complete maaltijd. Wat geraspte kaas of een dot crème fraîche erop doen het ook goed.
Op de avond voor Kerst eten Duitsers traditioneel aardappelsalade met worstjes. Die traditie wilde mijn man afgelopen Kerst voortzetten. Omdat de vegetarische braadworsten in de supermarkt mij niet zo lekker leken en bovendien erg aan de prijs waren, heb ik teruggegrepen op een recept voor Mexicaanse groenteworstjes van eigen hand, uit 2007 alweer, en het proces wat versimpeld. Het resultaat waren heerlijke worstjes: ze lijken 'net echt' en hebben een lekker uitgesproken smaak. Wij serveerden ze dus met een Noord-Duitse aardappelsalade, maar ze zijn in het nieuwe jaar ook erg lekker bij een stamppot.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
plantaardig, feel good - €€