Mijn kinderen kijken nergens van op. Staat er een wildvreemde dame met een doos appels voor de deur? Niks aan de hand, dat is gewoon mama haar afwijking. Alles best, als zij de koekjes die met de appels gemaakt worden maar op mogen eten. De appels die ik kreeg droegen trouwens een stickertje met de wulpse merknaam Marlene en komen uit Alto-Adige. En dit recept kregen we erbij.
Het boek Bakken Met Kennis van Eke Mariën kreeg vorige week maar liefst vier en een halve ster van Jessi. Vandaag mogen we een recept uit dit boek publiceren voor een glutenvrije kokos-marmercake, met kokos- en amandelmeel, chocolade en psylliumvezels (ook wel vlozaadvezels). Waarvoor je dat laatste soms nodig hebt in glutenvrije baksels, legt Eke onderaan het recept uit. Je koopt het o.a. bij de apotheek en online via winkels als Pit&Pit.
Wintergebak en gekonfijte vruchten zijn voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden, denk maar aan de versiering van banketletters of de vulling van kerststollen of panettones. Deze cake is rijkelijk gevuld met gekonfijt fruit en amandelen en alleen daardoor al een echte feestcake. Als versiering gebruik ik amandelsnippers die ik met een dunne laag marmelade op de cake 'plak', en voor extra feestelijkheid vrijwel ongezoete room en nog meer amandelsnippers.
Onlangs besprak Annemieke het boek Sirocco van Sabrina Ghayour. Ze gaf het boek met de kleurrijke cover vier sterren. Vandaag hebben we een recept eruit voor een chocolademoussetaart met kardemom en espresso. Eerder al plaatsen we het recept voor wortelsalade met tahin, geroosterde hazelnoten en munt!
Ik houd erg van de wintermaanden. De zo bij de decembermaand horende lekkernijen liggen meestal al in september in de winkels, wat ik toch jammer vind. Persoonlijk ben ik niet zo dol op de vaak mierzoete marsepein en kant en klare amandelstaven. Ik maak mijn amandelstaven liever zelf, van échte amandelen en met bijna de helft minder suiker. Erg simpel om te maken en natuurlijk veel lekkerder. Deze amandelcake met noten en abrikozen smaakt naar amandelstaaf. Hij is gemaakt zonder suiker, maar gezoet met banaan en dadels. De noten, speculaaskruiden en gedroogde abrikozen maken deze cake heerlijk vol van smaak én passend bij deze tijd van het jaar.
In Italië bakken ze traditioneel amandelkoekjes op de vooravond van Allerzielen. Je kan ze overal in het land vinden, maar het recept verschilt een beetje van regio tot regio. Ook hebben de koekjes meerdere namen. Eén van de meest voorkomende namen is "fave dei morti", bonen van de doden. In sommige regio's noemen ze ze "osse dei morti", beenderen van de doden. In dat geval krijgen ze de vorm van kleine beenderen. Wij houden het zelf een beetje minder morbide en kiezen voor een al even traditionele ronde vorm.
De exotische mango eet ik het liefst superrijp en mierzoet, zo uit het vuistje of als onderdeel van een toetje. Toen ik laatst zin had in én mango én taart als toetje maar geen oven tot mijn beschikking had, bedacht ik deze taart. Ook zoet, maar door de zonnebloempitten heeft het ook een iets aardsige smaak en is het daarnaast door de yoghurt en munt weer lekker fris. Een goede afsluiter van een exotisch diner (maar dichter bij huis kan natuurlijk ook!).
Zelf rijstevlaai maken is erg leuk omdat je zo kunt variëren met de smaak. Deze variant is vegan en krijgt een tropisch tintje door de banaan, kokos en rum. Natuurlijk zijn er nog veel meer variaties mogelijk, met vers rood fruit of chocolade bijvoorbeeld… Laat je vooral niet afschrikken door de bodem van gistdeeg, het is echt een recept dat bijna niet kan mislukken.
Op 21 juli viert België feest. Op deze dag in 1831 legde de eerste koning, Leopold I, de grondwettelijke eed af als koning. Vegatopia viert mee met feestelijke cupcakes die twee typisch Belgische smaken samenbrengen: chocolade en speculaas. De cakejes zijn eenvoudig te maken en lekker bij de koffie of om mee te nemen voor de picknick in het (Warande)park.
Nederland kent vele lange-afstandswandelpaden in de verste uithoeken van Nederland. Wanneer je zo’n route loopt besef je weer hoe mooi Nederland eigenlijk is en hoe goed haar lokale producten en gerechten zijn. Het Krijtlandpad is een route door de Limburgse heuvels van Maastricht tot het Drielandenpunt en weer terug. Hier aten wij een verrukkelijke beloning voor een lange dagtocht: aardbei-rabarbervlaai. Die toonde maar aan hoe lekker fruit van lokale bodem in het seizoen kan zijn. Ik geef hieronder mijn versie.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
