Machteld schreef er nog een zeer uitgebreid artikel over in 2013, zelf zuurkool maken. Ik ga er hier dan ook niet te veel over uitweiden. Persoonlijk vind ik wecken en inmaken net wat te veel werk, maar als er je er je hand niet voor omdraait, ga gerust je gang. Ik ken mensen met een voorraad aan ingemaakte groenten, fruit en jam, genoeg voor een heel weeshuis, gewoon als hobby. Graag neem ik daarvan een potje in ontvangst, bij wijze van cadeautje, want om te krijgen vind ik het dan wel weer erg leuk. Ik maakte onderstaande Hongaarse zuurkool met vastkokende, iets kruimige aardappels.
Uit het boek De vier Seizoenen van Sanne Vogel plaatsen we een stamppotje met bietjes en cantharellen. In dit zomerse recept gebruikt ze zomerpostelein, maar dat is gelukkig ook door andere zachte bladsoorten te vervangen. En ondanks dat het een zomers recept is, maken de bietjes en paddestoelen het toch nog herfstig.
Soms word je door het toeval geïnspireerd tot een nieuwe combinatie van groenten. Deze week kreeg ik namelijk van de tuinderij waar ik als vrijwilliger werk verse rode biet en een krop radicchio mee. 's Avonds maakte ik er een gerecht uit de oven mee en besloot dat het een goede combinatie zou zijn met pasta en mozzarella.
Stamppot behoort tot ons culinaire erfgoed. In België noemen ze het zowel in het Nederlands als in het Frans vaker "stoemp", een woord afkomstig uit het Brusselse dialect. De oorsprong van het gerecht gaat honderden jaren terug. Groenten werden gekookt in een grote ketel boven het vuur. Bij de introductie van de aardappel is de huidige stamppot onstaan. De bereiding werd verfijnd naarmate de keukenapperatuur ook verbeterde. Wel is het zo dat we tegenwoordig zowat alles stamppot noemen. Vaak gaat het eigenlijk om aardappelpuree met groente, ongeacht de bereidingswijze. Een traditionele stamppot is echter een éénpansgerecht. Het recept dat ik met jullie deel heb ik leren kennen uit oude kookboeken. Verrassend geeft deze manier van bereiden meer smaak en hoef je achteraf nauwelijks of geen boter of melk toe te voegen.
Spruitjes en champignons zijn goede vrienden van elkaar. De romige venkel-champignonrisotto met rozemarijn combineert dan ook goed met de beetgare spruitjes, lekker kruidig met salie. Troostrijk herfsteten dat je in een half uurtje op tafel zet.
Groene paprika’s, velen zijn er niet echt dol op. Ze hebben ook wel een wat wrang en bitter smaakje wanneer je ze rauw eet. Ook gekookt hebben ze niet die lekker zoetige smaak die de rode, gele en oranje zusjes wel hebben. Toch doen groene paprika’s het in bepaalde gerechten juist erg goed, zoals in het onderstaande Mexicaanse gerecht met tomatenrijst. Je kunt als alternatief voor de linzen heel goed kidneybonen gebruiken, deze wordt veel in Mexicaanse gerechten gebruikt. Denk aan chili sin carne en de Mexicaanse bonenburrito’s.
Deze stamppot was lange tijd favoriet binnen ons gezin, maar is op een of andere manier geleidelijk aan uit mijn geheugen gegleden. We hadden het al jaren niet meer gegeten, totdat ik onlangs mijn oude kookschriftjes weer eens ging doorbladeren. En daar stond dit recept in van lang geleden, met onder andere rauwe witlof, rode paprika, appel, rode peper, verse tijm en rozemarijn.
Waar jullie ook zitten, opgesloten in huis of - voor een beetje licht, en een beetje zon - lekker op het balkon, of toch ergens op veilige afstand in een park, lente is het overal. En dat mag ondanks alles gevierd worden. Als we de lente buiten niet helemaal kunnen vieren zoals we zouden willen, dan serveren we hem toch lekker binnen?! Dat kan uitbundig en veilig, gewoon door de smaken van het voorjaar in huis te halen en op tafel te zetten. Daarom hier uit Maison Mari drie lenterecepten, de grazige wei met dartele lammetjes verzin je er vanzelf bij.
Dit is de enige vegetarische, maar allesbehalve veganistische, bereiding uit de top 10 van Vlaamse streekgerechten. Toen de gastronomische restaurants nog helemaal onder de invloed van Frankrijk waren, stond het als "asperges à la Flamande" op de kaart. Die "à la Flamande" sloeg op het rijkelijk gebruik van boter. Naast de asperges zelf en eieren blijft boter een basisingrediënt van deze klassieke bereiding, die nog uit de middeleeuwen stamt. Mogelijk niet zo gunstig voor de beperking van de calorieën-inname, maar de boter laat de asperges wel volledig tot hun recht komen. Nu de restaurants in coronatijden gesloten zijn, lijkt dit het ideale moment om je er thuis aan te wagen.
Voor Vegatopia maak ik natuurlijk het liefst steeds nieuwe recepten, en dat héb ik ook gedaan, maar weet u wat het is: met dat idiote weer valt er geen fatsoenlijke foto van te nemen. De ene keer heb ik net een smakelijk bord klaar, wordt het aardedonker en begint het te hagelen en stormen, de volgende dag heb ik niks in huis en schijnt de zon me stralend tegemoet. Voor een kwartiertje. Daarom zet ik dit keer twee winterse recepten uit de Saladebijbel in het zonnetje - waar op een stralende dag al een keer een foto van gemaakt is - zodat u zelf kunt bepalen welke het beste bij het weer past.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
