In zijn boek probeert Jonathan Häde de lezer te verleiden met vleesvrije hamburgers en bijgerechten. Hij richt zich hierbij op zowel beginners als meer ervaren vegetarische koks. Alle basisbegrippen worden duidelijk uitgelegd, maar het is anderzijds ook zeker geen boek dat enkel interessant is voor de beginnende student-op-kamers. De inhoudsopgave leest al als een interessante menukaart van een goed hamburgerrestaurant. De keuze is zelfs uitgebreider dan bij de hippe zaken die ik bijvoorbeeld in Parijs bezocht heb.
‘Wacht, zet het vuur laag en geef de smaken de kans zich te ontwikkelen’. Het levensritme in Toscane is langzamer dan het hectische van Rome, maar sneller dan op Sicilië. Koken op Toscaanse wijze heeft alles te maken met de tijd nemen om smaken de kans te geven zich te ontwikkelen tot een ultieme umami-ervaring, zo zegt Antonella Secciani, chef-kok in Toscane. De auteurs Giancarlo en Katie Caldesi laten je onder andere kennis maken met het Toscane van de jaren '50, met gerechten vol kruiden, langzaam gegaarde stoofpotten, hartige soepen en lichte, verse salades.
Van Dale definieert een bijbel als een 'gezaghebbend boek in het algemeen'. Zoals je van een bijbel mag verwachten, is de Saladebijbel een dikke pil, imponerend dik welhaast. De inhoud is echter luchtig, het gaat tenslotte 'slechts' om salade. Met speciale aandacht voor dressings en toppings, en recepten voor het hele jaar door. Een zeer compleet en inspirerend boek, maar is het ook gezaghebbend?
In Vegan smaaksouvenirs beschrijven Jolijn Pelgrum en Sjoerd Schotten het eten wat ze op hun reizen tegen zijn gekomen. Ook zijn er buitenlandse recepten die ze van vrienden hebben gekregen. Kortom, een reis om de wereld op plantaardige wijze.
Mme Zsazsa (Kim Leysen) is waarschijnlijk vooral bij onze Vlaamse lezers bekend. Of misschien ken je haar wel van haar blog vol met wetenswaardigheden over de moestuin? Persoonlijk kende ik haar nog niet, maar “Honger!” trok door de bijzonder titel meteen mijn aandacht. Ik heb namelijk altijd trek; de vroedvrouw noemde me al hongerlapje. Kan “Honger!” deze trek stillen? Nou en of!
"Slim zónder pakjes & zakjes" gaat niet zozeer over koken zonder pakjes en zakjes, maar vooral over slim koken. Ingedeeld op basis van groente, die de hoofdrol speelt in dit boek. Naast recepten vind je ook inkoop- en voorraadtips en ideeën voor lekkere kliekjesgerechten, zodat je (in principe) nooit meer etensresten weg hoeft te gooien. Een beginnerskookboek dus? Nee hoor, ook voor de ervaren kok valt er genoeg te beleven. Dit kookboek is vorig jaar al uitgekomen, maar een recensie op Vegatopia was er nog niet. Ten onrechte, want het is echt een aanrader.
Joke Boon: culinair schrijfster, voormalig gastredacteur van Vegatopia, auteur van inmiddels vier boeken en vele recepten, de vrouw die de peulvrucht weer op de kaart heeft gezet in Nederland. En daarnaast ook nog eens sprankelend, sympathiek, enthousiast en kleurrijk. Tja, dan is de vraag of haar nieuwe kookboek een beetje bevalt wel een inkoppertje natuurlijk.
'De flexitariër' is een kookboek voor flexitariërs, mensen dus die minder vlees en vis willen eten. Op een paar recepten na zijn de gerechten vegetarisch, met in een klein infoboxje tips om het gerecht ook 'geschikt' te maken voor de notoire vleeseter, of voor als je zelf toevallig toch eens niet-vegetarisch wilt eten. Na de Nationale Week Zonder Vlees zou dit boek dé uitkomst kunnen zijn voor mensen die vaker, maar niet altijd, vegetarisch willen eten. Maar is 'de flexitariër' ook interessant voor vegetariërs?
Met haar boek wil Stella Faber haar ervaringen delen over, jawel, haar balkontuin. In haar nieuwe appartement had ze voor het eerst een heus balkon. Daarom begon ze enthousiast met moestuinieren, wat ze altijd al had willen doen. In paar maanden tijd was het eens kale balkon omgetoverd tot een mini-oase vol groente, fruit, kruiden en bloemen. Het boek is in eerste instantie een tuinboek. Wel staan in het boek twaalf vegetarische recepten, drie per seizoen, die je kan bereiden met wat je zelf geoogst hebt.
Vooral de oudere generatie denkt bij zuurdesembrood aan onsmakelijk, zurig brood van de natuurvoedingswinkel. Niets is minder waar: zuurdesem is gewoon gefermenteerde bloem in water, dat in plaats van gist wordt gebruikt. Zuurdesem levert lekker stevig brood op, dat niet voor niets ook in Nederland - het land van het lichte brood en de zachte bolletjes - nu eindelijk aan populariteit wint. Niet verwonderlijk dus dat juist nu dit boek gewijd aan zuurdesem(brood) op de markt komt. Het boek is erg uitgebreid en inspirerend.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
