Een tijdje geleden vond ik tijdens de “Italiaanse week” in de supermarkt gefrituurde mozzarellabolletjes, “mozzarelline fritte” in het Italiaans. Ik was meteen fan. Al snel realiseerde ik me dat het recept eigenlijk zeer eenvoudig is. Daarom delen we dit nu met jullie. De mozzarellabolletjes zijn erg lekker als borrelhapje. Je kan ze ook bovenop een salade serveren als alternatief voor de inmiddels saai geworden warme geitenkaas.
Satésaus en kroketten behoren al een tijdje tot het Nederlandse culinaire erfgoed. Het wordt helemaal leuk wanneer je beide gerechten combineert. Vandaar dat we vandaag een vegetarische variant van de bekende satékroket maken. De vleesrestjes vervangen we niet met één of ander nepvlees, maar door wokgroenten. Hierdoor krijgt de kroket meer smaak en meer bite.
Ken je dat, dat je de gerechten die je in een restaurant eet ook thuis zou willen koken? Deze samosa's met mangochutney at ik in het restaurant Hills en Mills in Delft. Het recept staat in het onlangs besproken kookboek Papa Kazmi Pure Cookbook.
Deze hartige hapjes zien er prachtig uit, zijn niet moeilijk te maken, helemaal plantaardig en gewoon erg lekker. Door het deeg op een bepaalde manier rond de vulling te vouwen lijken deze hapjes net gevulde roosjes. De hartige vulling heeft een Italiaans tintje en de rooktofu blijkt een waardige vervanger van salami in dit recept. Natuurlijk valt er volop te variëren met de vulling, voeg bijvoorbeeld eens wat Italiaanse kaas (bijvoorbeeld Pecorino of Taleggio) toe voor een vegetarische variant.
Erwten en wortelen is een klassieke combinatie. Helaas komt hier meestal geen verdere inspiratie bij kijken en mag je al blij zijn wanneer het niet uit blik komt. Daarom bereiden we ze nu eens op een totaal andere manier. We maken een eenvoudig exotisch gerecht met ingrediënten van eigen bodem.
Niet iedereen is dol op tempeh. Het heeft een beetje een gefermenteerd smaakje, waar je van moet houden. Ik vind het heerlijk, vooral als het knapperig gebakken is. En bij ultiem knapperig denk ik al snel aan chips.
Mitraillette betekent letterlijk 'machinegeweer' in het Frans, maar in Brussel is het vooral bekend als frituursnack: een stuk breed stokbrood met daartussen een hamburger en friet. Het ziet eruit als een mastodont, maar de meeste toeristen in de stad zwichten al er snel voor. Sommige jongeren willen tijdens hun verblijf in Brussel zelfs niets anders meer eten, hoewel dit ook wel iets met de relatief lage prijs te maken heeft. Toen ik nog in Limburg woonde, klonk friet tussen brood als een culinaire misdaad. In Brussel had ik echter de smaak al snel te pakken en kon ik me geen mitraillette of dürüm falafel zonder friet ertussen meer voorstellen.
Eind vorig jaar kwam Bonen!, het kookboek van onze gastredacteur Joke Boon, uit. Vandaag mogen we uit dit boek een recept plaatsen voor een kruidige chutney van sperziebonen:
Onze gastredacteur Joke Boon is op dit moment druk met de laatste loodjes van haar kookboek 'Bonen! Elke maand 12 verrassende recepten met bonen', dat medio november bij Carrera Culinair verschijnt. Wij zijn trots dat we de komende tijd alvast af en toe een voorproefje mogen plaatsen uit dit boek. Vandaag: een slaatje van linzen!
Denk: tzatziki getrouwd met een stuk feta. Knoflook optioneel. Klinkt goed toch? Ik vind dips heerlijk, zolang ze maar niet uit een supermarktbakje komen, want op een of andere wijze is dat nooit echt te eten. Op verjaardagen doe ik nog weleens een dappere dippoging, maar kom altijd van een koude kermis thuis. Met onderstaande dip maak je in elk geval een goede beurt. Hij mag natuurlijk ook gewoon op een vrijdag-avond gedipt, terwijl je het begin van het weekend inluidt.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
