Behalve de man die weende om jonge sla, heb ik geen weemoediger kerel gekend dan mijn vriend Laurens De Keyzer. Deze Gentse journalist en schrijver - zelf noemde hij zich "veredelde letterzetter" - was een deskundige in Afscheid nemen en in het vinden van Geluk. De troost die vriendschap, en soms ook wel een goed glas bier, hem bood, verzoende hem met de vergankelijkheid. Dat glas bier dronk ik graag met hem na één van onze lange wandelingen door het Meetjesland of door een vertrouwde stad. Als voedsel verkoos hij één van de Vlaamse streekgerechten die, op asperges à la flamande na, niet vegetarisch zijn. Toch liet hij zich graag door mij meetronen naar Komkommertijd of Lekker Gec, waar hij zich de vegetarische overvloed goed liet smaken.Terugdenkend aan hem maakte ik een versie van Gentse waterzooi met de groenten die er klassiek in horen.
Eigenlijk klinkt het best een beetje saai, mueslikoeken. Als veel te droog en gezond omdat het moet. Maar niets is minder waar! Deze koeken zijn juist heerlijk chewy door het kokosmeel en, laten we eerlijk zijn, helemaal niet zo gezond. Ze zijn trouwens helemaal vegan als je 100% plantaardige margarine gebruikt.
Deze week maken we het een beetje exotisch. We beginnen met een bonenschotel met ananas en we eindigen met een heerlijke taart met eveneens ananas. Verder maken we zelf mini-calzones, omdat die echt veel lekkerder zijn dan diepvriespizza. Ook eten we een puree met tuinkers, Oosterse rijstburgertjes, risotto met brie en ei, en een Pools geïnspireerde maaltijdsoep. Zo hebben we een week vol verrassende gerechten die ons in de stemming brengen voor de aankomende lente, ook al wil het weer niet helemaal meewerken.
Op het eerste gezicht is Frankrijk niet bepaald een paradijs voor vegetariërs en veganisten. In kleinere steden moet je soms echt hard zoeken om iets te vinden en kom je uiteindelijk meestal niet verder dan pannenkoek of pizza. Door dit cliché had Parijs lang tijd ook geen goed imago, terwijl op het vlak van vegetarisme en veganisme de stad op hetzelfde niveau staat als Londen en Berlijn! Het aanbod in Parijs is goed, betaalbaar en breidt nog elke dag uit. Hier geven we een aantal leuke adressen voor vegetarische fastfoodplekken in de stad. Tot slot geven we ook nog een tip om extreem goedkoop maar toch lekker te eten in het hartje van de stad.
'De flexitariër' is een kookboek voor flexitariërs, mensen dus die minder vlees en vis willen eten. Op een paar recepten na zijn de gerechten vegetarisch, met in een klein infoboxje tips om het gerecht ook 'geschikt' te maken voor de notoire vleeseter, of voor als je zelf toevallig toch eens niet-vegetarisch wilt eten. Na de Nationale Week Zonder Vlees zou dit boek dé uitkomst kunnen zijn voor mensen die vaker, maar niet altijd, vegetarisch willen eten. Maar is 'de flexitariër' ook interessant voor vegetariërs?
Je hebt het vast al in de media of de reclame gehoord, gezien of gelezen: direct na de Week Zonder Vlees (die voor ons natuurlijk een eitje was) is er nu, van 10 tot 24 maart, de Zoutchallenge van de Nierstichting. Waarom nu alweer een challenge en wat wil men ermee bereiken? Gastredacteur Sophie Luderer werkt als diëtist gespecialiseerd in nierziekten in het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen, dus is het logisch om het haar te vragen. Ook heeft ze een aantal lekkere tips die niet alleen voor zoutminderaars interessant zijn.
Deze week volgens we geen bepaald thema, we koken gewoon waar we zin in hebben. We beginnen de week met het oorspronkelijke recept voor fettuccine alfredo. Daarna maken we nog onder andere een curry van groene linzen met boerenkool, champignonragout en Eelco's ovenschotel van bloemkool en mosterdsaus. Op vrijdag gaan we voor Italiaanse bitterballen en op zondag voor Marokkaanse pannenkoeken.
Met haar boek wil Stella Faber haar ervaringen delen over, jawel, haar balkontuin. In haar nieuwe appartement had ze voor het eerst een heus balkon. Daarom begon ze enthousiast met moestuinieren, wat ze altijd al had willen doen. In paar maanden tijd was het eens kale balkon omgetoverd tot een mini-oase vol groente, fruit, kruiden en bloemen. Het boek is in eerste instantie een tuinboek. Wel staan in het boek twaalf vegetarische recepten, drie per seizoen, die je kan bereiden met wat je zelf geoogst hebt.
Breda wordt steeds populairder voor een dagje uit in het zuiden van het land en daarbij hoort ook een dagje lekker eten. In deze bourgondische stad heeft vlees nu nog een hoofdrol in de keuken, maar er is een duidelijke opkomst van een vegetarisch aanbod in sfeervolle lunchtentjes en restaurants. We geven je een culinaire rondgang door de stad vol tips om het dagje uit geslaagd te maken.
In de supermarkt worden we overstelpt met "handige" pakjes en zakjes en met potten kant-en-klare sauzen. Sommige zaken, zoals kerriepoeder en bouillonblokjes, zijn wel handig, andere, zoals pannenkoekenmix, heb je helemaal niet nodig. Daarnaast heb je ook nog de categorie "betoeterd" met onder andere een kruidenmix voor boerenkoolstamppot die voor 60% uit suikers bestaat en €1 per portie kost. Wat ons vooral stoort is dat mensen niet meer weten wat ze eten en het koken verleren. Op den duur beginnen ze te geloven dat je om "lekker te variëren" nog maar eens een doos met een mix moet kopen. Wees creatief, varieer, en maak alles zoveel mogelijk zelf.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!