Op 21 februari is de Joods-Amerikaanse schrijver Jonathan Safran Foer jarig. Na zijn onderzoek naar ons eetgedrag en de vleesindustrie in Dieren Eten werd hij samen met zijn vrouw en kinderen vegetariër. Omdat eten doorgaans ook een rol in familietradities speelt, zijn zijn beste culinaire herinneringen die aan zijn grootmoeders kip met wortelen. Met zijn broers beschouwde hij zijn grootmoeder vanwege dit eenvoudige gerecht als de beste kok ter wereld. Uit diverse interviews met hem blijkt dat zijn keuze voor vegetarisme niet altijd even vlot verliep. In Oekraïne moest hij ooit vlees met aardappelen bestellen om simpelweg aardappelen te kunnen eten. De duurste aardappel van zijn leven at hij samen met zijn vrouw in een Duits driesterrenrestaurant waar dit de enige vegetarische optie was.
Bij het opstellen van dit weekmenu deed ik nog een poging om een thema te vinden, maar uiteindelijk is het gewoon een verscheidenheid aan lekkere, verwarmende gerechten geworden. Op maandag beginnen we met couscous met zeven groenten. Op dinsdag gaan we verder met een linzenschotel met guacamole en koriander. Op woensdag staat orzo met prei op het menu. Op donderdag maken we een ovenschotel met aardappelpuree en bruine bonen. Het weekend starten we met puur plantaardige arancini met een romige paddenstoelenvulling. Op zaterdag lunchen met een stevige bloemkoolsoep met mosterd en kaas. Op zondag serveren we zelfgemaakte bananenjam bij het ontbijt.
Pastistio, ook wel pasticcio, is een ovengerecht met pasta afkomstig van het Griekse eiland Corfu. In tegenstelling tot het overgrote deel van het huidige Griekenland was Corfu geen onderdeel van het Ottomaanse rijk, maar een onderdeel van de republiek Venetië. Hiermee kwam ook een sterke culinaire invloed van het Italiaanse schiereiland. Corfu ligt touwens ook nog eens vlakbij de hak van de Italiaanse laars. Voor het gerecht gebruik je traditioneel pastitsio, Griekse buispasta. Alternatief kan je ook bucatini (lange macaroni) nemen of zelfs elleboogjespasta - zolang het maar buisjes zijn. Traditioneel wordt er een gehaktsaus voor de vulling gebruikt, maar dit vervangen we door lekker veel groente. De groentesaus kan je probleemloos de dag ervoor klaarmaken.
Vorige week hoorde ik ineens een spotje op de radio: "Is gezonder eten jouw goede voornemen?" Zo kwam ik achter het - volgens mij - nieuwe initatief van onze vrienden van de Vegetariërsbond: VegaFeb. Uiteraard vind ik het promoten van vegetarisch en plantaardig eten een goede zaak, maar ik ben er niet helemaal zeker van of 'gezondheid' het beste argument is.
Vegatopia wordt volledig gedragen door vrijwillige redacteurs. Daarom zetten we deze week twee langdurige redacteurs extra in de kijker: Jolanda en Emma. We geven een weekmenu met recepten van afwisselend Emma en Jolanda. We beginnen met geroosterde wintergroenten met farro. Daarna maken we een bieten-bataatsalade. Op woensdag maken we iedereen blij met zoervleisj van linzen. Op donderdag eten we een koolsalade met karwij. Het weekend beginnen we met een tarte tatin van rode bieten. Op zaterdag zetten we Surinaamse vegetarische pom op tafel. Op zondag tot slot bakken we een citroen-amandeltaart.
De Ravensteingalerij werd in de jaren 1950 in het centrum van Brussels gebouwd als verbinding tussen het station Brussel-Centraal, het kunstencentrum Bozar en verder het Warandepark. De galerij vormt geen toeristische attractie op zich en heeft bij de lokale bevolking zelfs een ietwat muffig imago. Toch passeren hier zo'n 17.000 mensen per dag, vooral pendelaars die in een van de talloze kantoren in de buurt werken. En deze mensen willen ook iets eten tijdens hun middagpauze. Om die reden heb je in de Ravensteingalerij een aantal restaurants die zich voor een groot deel op het lunchpubliek richten. Net omwille van het publiek is het vegetarisch en veganistisch aanbod hier verrassend goed. Voor toeristen in Brussel is het ook wel een kleine omweg waard, de gallerij ligt tenslotte maar 10 minuten te voet van de Grote Markt. We gaan op ontdekking!
Zoet of hartig, een mens kan nooit genoeg pompoenrecepten hebben. De kleur en smaak van de hokkaido-pompoen brengen zon en warmte in de keuken. Dit keer maken we er een goed vullende pasta mee, die samen met een simpele salade een volwaardige maaltijd vormt. De pasta is lekker snel klaar: de pompoen kan met schil gebruikt worden en alle ingrediënten worden grof gesneden.
Veganuary, de jaarlijkse uitdaging om in de maand januari veganistisch te eten is voorbij. Bij Vegatopia vinden we dat plantaardig eten altijd een plaats verdient, welke maand het ook is. Vele recepten op onze site zijn puur plantaardig en door de jaren heen zijn er dit in verhouding steeds meer geworden. Daarom stellen we nu een puur plantaardig weekmenu voor, met eigen recepten maar ook met twee gastrecepten. We beginnen met een éénpanspasta met tomaten en olijven en gaan verder met zelfgemaakte kikkererwtenburgers. Voorts eten we couscous met groene groente en pittige saus en op donderdag budgetvriendelijke kruidige spitskool met bruine bonen en basmatirijst. Op vrijdag bakken we een korstloze quiche met champignons en erwten, op zaterdag serveren we hete bliksem met geroosterde pastinaak. Griesmeelpudding met marsalarozijnen, marsalasiroop en amandelschilfers wordt de zoete afsluiter van de week.
Veganuary bestaat tien jaar. Als een product 'vernieuwd' is, is er vaak sprake van shrinkflation of skimpflation. Carrefour haalt Pepsi uit de supermarkt. Winterse kost is dit jaar goedkoper geworden. Zuid-Koreaanse influencers maken gefrituurde tandenstokers populair. De Franse overheid loopt niet warm voor Dry January. Een Napolitaanse pizzabakker zet pizza Hawaï op het menu. Amsterdam krijgt geen Nootmuskaatstraat. De Limburgse vlaai is officieel als streekproduct erkend. Januari 2024 in vogelvlucht.
Een van mijn goede voornemens voor dit jaar was om eindelijk eens een recept te maken met cassave. Ik ken het knolgewas natuurlijk wel, maar ik had er nog nooit een recept mee gemaakt. Gelukkig heb ik een leuke Afrikaanse winkel om de hoek die cassave verkoopt. Voor dit recept liet ik me inspireren door een gerecht uit Martinique, een Frans overzees Caribisch gebied. Ik maakte een kruidige velouté, een roomsoep, die ik afwerkte met kokosmelk. Omdat de smaak vrij neutraal is, hoef je hier ook geen andere groente aan toe voegen. Deze soep is bedoeld als voorgerecht, maar met een kommetje witte rijst erbij kan je ze ook eten als hoofdgerecht.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
