Vegatopia - Schwarzwälder Kirschtorte

taart klein Afgelopen juni kwam een kinderwens in vervulling: vakantie vieren in het Zwarte Woud, de wereld van prinsessen, heksen, wolven, geitjes, koekhuisjes, kabouters en betoverde spinnenwielen. En onlosmakelijk verbonden met de beroemde kersenstaart, de Schwarzwälder Kirschtorte. Ik ken die taart als een droge chocoladecake met mierzoete kersenjam waar ik nooit erg dol op was. Er was me echter wel verteld dat de meeste in Nederland verkrijgbare Schwarzwälder Kirschtorten in niets lijken op de échte, maar dat kon natuurlijk net zo goed een sprookje zijn.

Ik besloot tijdens mijn vakantie uitgebreid onderzoek te doen om mijn eigen mening te kunnen vormen. En dat deed ik dan ook: ik at een week lang bijna dagelijks een enorme punt voortreffelijk gebak en het ging me geen moment vervelen. Ik ben helemaal om, de echte Schwarzwälder Kirschtorte is één van de lekkerste taarten die ik ken.

taartpunten De Duitse Konditorei is een droom voor liefhebbers van gebak. Vitrines vol prachtige taarten maakten het soms moeilijk me bij de opdracht te houden. Gelukkig hadden al die banketbakkers tussen al de aantrekkelijke vruchten-, room-, koffie- en andere taarten de verleidelijkste Schwarzwälder Kirschtorten staan. En hoewel al die kersentaarten een aantal zaken gemeen hadden, waren ze telkens weer verschillend. De terugkerende ingrediënten waren chocoladebiscuit, kersenvulling, slagroom en Kirschwasser, in verschillende verhoudingen en met wisselende toevoegingen.

Ik ben overigens geen enkele taart met zoete kersenjam tegengekomen. Overal werd gebruik gemaakt van zure kersen die ontpit op zoet sap zijn gezet, ze worden niet tot jam gemaakt maar heel gebruikt. Kirschwasser zit in de kersenvulling en de cake en kan verder overal in zitten (maar nooit in alles tegelijk). Sommige bakkers gebruikten naast slagroom chocoladeroom of -crème, een enkeling een laag vanillecake, soms werden gekonfijte kersen gebruikt voor de garnering. Alle taarten die ik at waren versierd met chocoladeschaafsel en toefjes slagroom met een kers erop, niet één met hagelslag of gehakte nootjes.

Ik heb voor de vergelijking bij thuiskomst een punt Schwarzwälder Kirschtorte bij de bakker op de hoek gekocht. Dit is nog een echte warme bakker, niet zo één die halffabricaten afbakt. Ze maken ook hun eigen gebak, waaronder heerlijke aardbeienkorfjes en mokka schuimgebak, maar die Schwarzwälder kunnen ze beter laten. Ik miste de kersen, het Kirschwasser en de overvloed van de taarten die ik in het Zwarte Woud at.

bakkerspunt1

Om ook thuis van een echte Schwarzwälder Kirschtorte te kunnen genieten kocht ik een kookboek, Backen im Ländle van Johannes Guggenberger, een boek vol met recepten voor baksels uit Baden-Württemberg, waarin het Zwarte Woud ligt. Het duurde even voordat ik genoeg moed verzameld had om dit ambitieuze project uit te voeren, maar nadat ik voor de zoveelste keer teleurgesteld was in wat er in mijn omgeving te verkrijgen is, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en een gigantische taart gebakken. Want dat werd het: ik heb me goed aan het recept gehouden en het resultaat was een taart die er (bijna) uitzag als een échte Duitse taart, alleen niet zo strak als de taarten die ik ter plaatse at.

Mijn taart werd iets te compact doordat ik de bloem niet voorzichtig genoeg door het ei-suiker-mengsel schepte en de bovenkant was niet helemaal recht, waarschijnlijk moet mijn oven wat lager dan in het recept aangegeven. Kortom, reden om te blijven oefenen!

voor 1 taart van ongeveer 12 punten

het deeg:
7 eieren
250 g suiker
300 g bloem
2 el cacao

de vulling:
4 afgestreken el maïzena
50-100 ml Kirschwasser
250 ml kersensap (het sap uit de pot met kersen)
400 g kersen uit pot
1200 ml gekoelde slagroom
50 gr suiker
3 zakjes klopvast

verder nog:
een keukenmachine
een springvorm van 26 cm doorsnede
boter om de vorm mee in te vetten of bakpapier om de vorm te bekleden
kersen voor de garnering (ik gebruikte 12 uitgelekte amarenekersen)
chocoladevlokken

Roer eieren en suiker minstens 15 minuten in de keukenmachine schuimend - omdat het beslag geen rijsmiddel bevat moet er veel lucht ingebracht worden.
Verwarm de oven voor op 180 – 200 °C
Zeef bloem en cacao en schep dit voorzichtig door het eimengsel heen.
Bekleed de bakvorm of vet hem in, giet het beslag in de vorm en bak het 30 minuten.
Laat de taartbasis op een rooster afkoelen.
Verwarm voor de vulling het sap van de kersen, meng de maïzena met wat Kirschwasser tot een papje en roer dat door het kersensap. Kook al roerend het kersensap op, neem het van de warmtebron, roer de kersen erdoor en laat afkoelen.
Snijd de biscuitbodem overlangs in drie gelijke delen. Gebruik hiervoor een groot broodmes. Klop de slagroom met het suiker stijf. Meng, als de taart niet dezelfde dag gegeten wordt, hier ook de klopvast doorheen.
Roer 20 ml Kirschwasser door de afgekoelde kersenmassa en verdeel de helft ervan gelijkmatig over de onderste biscuitlaag. Strijk daar overheen een laag slagroom. Leg de tweede biscuitlaag er op, druk licht aan en bevochtig met Kirschwasser (niet te zuinig zijn!). Verdeel de rest van de kersen er over heen en breng ook hierop een laag slagroom aan. Leg de derde biscuitlaag er op, druk licht aandruk en besprenkel ook deze gul met Kirschwasser.
Bestrijk de boven- en zijkant van de taart ruim met slagroom, vul de spuitzak met slagroom en spuit rozetten op de taart. Versier de taart met de garneerkersen en de chocoladevlokken. Koel de taart voor het serveren goed.

Wanneer er kinderen - of mensen die geen alcohol drinken - meeëten, kun je een deel van de taart markeren en zonder Kirschwasser bereiden.

eigentaart groot