Vleesvervangers zijn vaak meer een aardappelvervanger, kopte het Algemeen Dagblad onlangs. Een aanzienlijk aantal van de groenteburgers en co bevatten vooral veel koolhydraten en vetten, maar weinig eiwitten, werd uitgelegd. Dat bracht mij op een idee: aardappels kun je inderdaad prima als 'vleesvervanger' gebruiken, als je ze maar krokant serveert. En precies dat heb ik de afgelopen tijd gedaan. In dit artikel vind je dus de nodige inspiratie voor alternatieven op de drie componenten van de traditionele aardappel-vleesvervanger-groente - ook bekend onder de afkorting AVG.
Voor niet-vegetariërs vervult een 'echte' burger in een AVG-maaltijd twee functies: het is een bron van eiwitten én het is een krokante component naast de (gekookte) aardappelen en groente. Het krokante is een gevolg van de Maillardreactie die optreedt bij het bakken en vrijwel iedereen is daar dol op. Het leuke is dat die Maillardreactie natuurlijk ook optreedt als je aardappeltjes bakt of roostert.
Krokante aardappels vind je in vele vormen: naast gebakken aardappeltjes heb je natuurlijk ook patat, maar wat dacht je van geroosterde aardappels met een krokant griesmeellaagje of hasselback-aardappelen? Het dichtst in de buurt van een burger komt wellicht de rösti. In een ander artikel heb ik al deze varianten al eens behandeld, om te laten zien dat aardappelen verre van saai zijn.
Als je dus krokante aardappelen bij wijze van burger serveert, dan heb je in principe dus geen vegaburger nodig. Maar alleen aardappel met groente is wellicht een beetje saai - al kan ik erg genieten van beetgaar gestoomde bloemkool met een volwassen papje, geserveerd met slechts gebakken aardappeltjes. Bovendien mist er voedingstechnisch toch nog iets: eiwitten. En daarvoor heb je dus bijvoorbeeld peulvruchten, waarmee je erg creatief kunt zijn en toch het traditionele driecomponentenprincipe van het AVG'tje trouw blijven.
Mijn winterfavoriet bijvoorbeeld was zelfgemaakte rode kool, geserveerd met rösti en bruine bonen in eigen (lekker smaakvol) vocht, iets gebonden met wat maizena.
Nu het toch echt lente wordt, eet ik de rösti liever met iets minder winters dan rode kool. Zoals bijvoorbeeld een lekker snel stoofje van kruidige groente en peulvruchten. Door te variëren met de soorten groenten en peulvruchten (kidneybonen, bruine bonen, kikkererwten, limabonen, oogbonen en ga zo maar door) kun je met precies hetzelfde recept uitgebreid variëren. Geef er ook eens wat tomatensaus of een yoghurtdip bij.
De peulvruchten kun je echter ook als saus serveren. Dat kan heel simpel: bij geroosterde aardappelen en gestoomde broccoli past een fikse schep hummus uitstekend. Die hummus kun je gewoon koud, maar ook als warme saus serveren, zoals Svens pittige hummus van rode linzen met limoen, die warm zelfs iets van een Indiase dhal wegheeft. Of je pakt uit met een lekker kruidig linzenprutje dat met de gebakken aardappelen om een hoofdrol strijdt. Als groente kun je bijvoorbeeld bloemkool uit de oven nemen, maar ook broccoli zou prima passen - of zelfs asperges, als je het linzenprutje niet al te stevig kruidt.
Kortom: de aardappel kun je op allerlei manieren als krokante component van een maaltijd serveren, variërend van gebakken aardappeltjes tot rösti of geroosterd uit de oven. De peulvruchten nemen voedingstechnisch de plaats van vleesvervanger in, maar je gebruikt ze eerder als onderdeel van een groentemix of juist als een koude of warme saus.
Je kunt bovenstaande voorbeelden zo precies mogelijk nakoken, maar eigenlijk is het vooral mijn bedoeling om je iets anders over de AVG-maaltijd na te laten denken en hoe je daarop volop kunt variëren. Gebruik dus vooral bovenstaande inspiratie om die alternatieve AVG's te creëren die jou en je huisgenoten het beste smaken. En de aardappel mag dus rustig in het middelpunt staan, zoals je ziet.
Meer over vlees vervangen!
- Stamppot: wat erdoor en wat erbij?
- Vleesvervangers: hoezo armoedig?
- Vervang niet, zoek een alternatief
