Koshari is het Egyptische straateten bij uitstek. Dit gerecht is een combinatie van rijst, linzen en pasta, afgewerkt met kikkererwten, een pittige tomatensaus en krokant gebakken uien. Aan koolhydraten geen gebrek dus, maar de bijzondere combinatie maakt het geheel erg smaakvol. Het gerecht zou zijn ontstaan zijn nadat de Egyptenaren via de Britse kolonisator de Indiase combinatie van rijst en linzen hadden leren kennen. Koshari is goedkoop en gemakkelijk te maken, maar het bestaat wel uit heel wat onderdelen. De linzen kook je best zelf, want dat duurt toch niet zo heel lang en het smaakverschil is groot. Om tijd te besparen gebruiken we wel kikkerertwen uit blik en gebakken uitjes uit de supermarkt. Ikzelf meng de pasta, de rijst en de linzen liefst vlak voor het serveren en werk het geheel van af met de andere ingrediënten, maar anderen dienen de verschillende onderdelen afzonderlijk op of dresseren alles in laagjes op een grote schotel.
De in London wonende Duitser Julius Fiedler is vooral bekend van de kookfilmpjes op zijn kanaal Baking Hermann, die hij steevast afsluit met een enthouisaste "wunderbar". De ondertitel van het boek "Delicious recipes from around the world that just happen to be plant-based" (heerlijke recepten van de hele wereld die toevallig puur plantaardig zijn), is ook het motto op de sociale media. Fiedler maakt voor dit boek traditionele recepten die van nature puur plantaardig zijn, dus geen aangepaste vegan versies van recept met zuivel of vlees. We geven een inkijk in dit kookboek en durven ook de vraag te stellen of dit boek een meerwaarde heeft naast de filmpjes die je gratis online kan bekijken.
Deze week laten we ons inspireren door Sven. Wie zijn recepten regelmatig leest, weet dat dit een uiterst afwisselende eetweek kan worden, want Sven vliegt en kookt in alle windrichtingen, van Zuid-Amerika tot India, maar ook gewoon Vlaams. Al sinds 2012 is hij de veelschrijver in de redactie: naast zijn recepten is hij ook al jaren de drijvende kracht achter het weekmenu. Als hij weer eens een paar weken op pad is, zorgt hij voor een voorraad artikelen of spoort de rest van de redactie aan, vaak met de nodige inspiratie. Wij eten: lasagne zonder oven, Bulgaarse mezze, quesadilla's met andijvie, champignons en blauwe kaas, Noord-Braziliaanse rijst met bonen, twee bij ons onbekende curries, gegratineerd witlof met West-Vlaamse aardappelpuree, en de zondag sluiten we zoet af met Braziliaanse chocoladetruffels.
Dit recept voor hartige courgettepannenkoekjes is losjes gebaseerd op de bekende Griekse courgettekoekjes, kolokithokeftedes. Het grote verschil is dat we als basisdeeg een hartig vegan beslag voor American pancakes, kleine luchtige pannenkoekjes, gebruiken. De bereiding is dus erg gemakkelijk en met weinig ingrediënten, die je mogelijk al in huis hebt. Het is zelfs leuk om ze met de kinderen te maken. Serveer bij de brunch, als onderdeel van een mezze of als eenvoudig avondmaal. Ze zijn extra lekker wanneer je ze besmeert met een laagje ajvar.
Dit keer spotten we Argeta meatless chicken spread pikant
Het Vegatopia redactieteam bestaat uit vrijwilligers, waarbij iedereen wel een bepaalde taak heeft. Jolanda en Karl zetten zich al vele jaren in voor de website. Jolanda doet redactiewerk, maar ook bijvoorbeeld het financiële gedeelte, want een goed gerunde website is toch een klein bedrijfje. Karl daarentegen zet zich in voor het uitgebreide restaurantgedeelte van Vegatopia, maar schrijft regelmatig ook recepten en opinie-artikelen. Daarom wijden we dit weekmenu aan Jolanda en Karl met een bloemlezing van hun recepten, maar ook met wat extra informatie om hen een beetje beter te leren kennen.
De vrouw die ik het hof maakte had op haar studentenkamer maar één gaspit. Terwijl ik verliefd naar haar rug keek, maakte ze de beste eenpansgerechten van de stad. Sindsdien vond ik dat het ware koken op hoogstens twee vuren gebeurt. Zoals de waarheid dikwijls in niet meer dan tien woorden kan worden gezegd: "Le jour où quelqu'un vous aime, il fait très beau." (Jean Gabin). In Italië, waar we beiden verliefd op werden, gebeurde het koken vaak eenvoudig, vlug en volmaakt, met sprezzatura. In de nieuwe keuken van trendy zaakjes in onze buurt vrezen we tegenwoordig de half-rauwe gegrilde bloemkool of spitskool. Daarom pas ik voor dit eenvoudig eenpansgerecht graag de door De dikke vegetariër geprezen kookwijze op zijn Romeins toe. Hij vindt die veelzijdig en spannend: de groenten koken en dan in gekruide olie bakken.
Een Parijse chefkok stapt over op een volledig plantaardig menu. In Vlaanderen wordt steeds meer soja geteeld. Duurzaamheidsclaims bij koffie en chocolade zijn te vaag. Fastfoodketens willen in België 250 nieuwe vestigingen openen. Een Londons restaurant lanceert een watermenu. Hotelontbijtbuffets zijn op hun retour. Rotterdam voert de Baby Groente Tas in. Foodwatch wil bindende regels voor zout. De huismerken rukken op in supermarkten en ook TikTok-hypes beïnvloeden de schappen. Een Limburgse vlaai moet dagvers zijn. Boter in spaghetti cacio e pepe is een groot schandaal. Augustus 2025 in vogelvlucht.
Afgelopen maand hebben we telkens een weekmenu gewijd aan een bepaald land. Dit keer geven we recepten van landen waar we meestal helaas geen weekmenu kunnen vullen wegens onvoldoende recepten in ons nochtans enorme archief. Het eerste gerecht is shopska en patatnik uit Bulgarije. Daarna reizen we naar Frankrijk voor het stoofgerecht le rata. Op woensdag eten we een koude soep met rode biet en op donderdag wanen we ons bij Ikea met balletjes met de typische bruine saus. Het weekend zetten we in met de alom bekende Nederlandse kaassouffles, maar dan vegan. Op zaterdag eten we semmelknödels met tomaten-roomsaus en op zondag tot slot bakken we zoete Portugese melkbroodjes.
Pasta e ceci is een traditioneel eenpansgerecht uit het midden en zuiden van Italië, met pasta en kikkererwten als basis. Afhankelijk van de dikte van de tomatensaus en de gebruikte pasta kun je het als een pastagerecht, een stoofpotje of soep beschouwen.
