Dit keer spotten we Argeta meatless chicken spread pikant
Het Vegatopia redactieteam bestaat uit vrijwilligers, waarbij iedereen wel een bepaalde taak heeft. Jolanda en Karl zetten zich al vele jaren in voor de website. Jolanda doet redactiewerk, maar ook bijvoorbeeld het financiële gedeelte, want een goed gerunde website is toch een klein bedrijfje. Karl daarentegen zet zich in voor het uitgebreide restaurantgedeelte van Vegatopia, maar schrijft regelmatig ook recepten en opinie-artikelen. Daarom wijden we dit weekmenu aan Jolanda en Karl met een bloemlezing van hun recepten, maar ook met wat extra informatie om hen een beetje beter te leren kennen.
De vrouw die ik het hof maakte had op haar studentenkamer maar één gaspit. Terwijl ik verliefd naar haar rug keek, maakte ze de beste eenpansgerechten van de stad. Sindsdien vond ik dat het ware koken op hoogstens twee vuren gebeurt. Zoals de waarheid dikwijls in niet meer dan tien woorden kan worden gezegd: "Le jour où quelqu'un vous aime, il fait très beau." (Jean Gabin). In Italië, waar we beiden verliefd op werden, gebeurde het koken vaak eenvoudig, vlug en volmaakt, met sprezzatura. In de nieuwe keuken van trendy zaakjes in onze buurt vrezen we tegenwoordig de half-rauwe gegrilde bloemkool of spitskool. Daarom pas ik voor dit eenvoudig eenpansgerecht graag de door De dikke vegetariër geprezen kookwijze op zijn Romeins toe. Hij vindt die veelzijdig en spannend: de groenten koken en dan in gekruide olie bakken.
Een Parijse chefkok stapt over op een volledig plantaardig menu. In Vlaanderen wordt steeds meer soja geteeld. Duurzaamheidsclaims bij koffie en chocolade zijn te vaag. Fastfoodketens willen in België 250 nieuwe vestigingen openen. Een Londons restaurant lanceert een watermenu. Hotelontbijtbuffets zijn op hun retour. Rotterdam voert de Baby Groente Tas in. Foodwatch wil bindende regels voor zout. De huismerken rukken op in supermarkten en ook TikTok-hypes beïnvloeden de schappen. Een Limburgse vlaai moet dagvers zijn. Boter in spaghetti cacio e pepe is een groot schandaal. Augustus 2025 in vogelvlucht.
Afgelopen maand hebben we telkens een weekmenu gewijd aan een bepaald land. Dit keer geven we recepten van landen waar we meestal helaas geen weekmenu kunnen vullen wegens onvoldoende recepten in ons nochtans enorme archief. Het eerste gerecht is shopska en patatnik uit Bulgarije. Daarna reizen we naar Frankrijk voor het stoofgerecht le rata. Op woensdag eten we een koude soep met rode biet en op donderdag wanen we ons bij Ikea met balletjes met de typische bruine saus. Het weekend zetten we in met de alom bekende Nederlandse kaassouffles, maar dan vegan. Op zaterdag eten we semmelknödels met tomaten-roomsaus en op zondag tot slot bakken we zoete Portugese melkbroodjes.
Pasta e ceci is een traditioneel eenpansgerecht uit het midden en zuiden van Italië, met pasta en kikkererwten als basis. Afhankelijk van de dikte van de tomatensaus en de gebruikte pasta kun je het als een pastagerecht, een stoofpotje of soep beschouwen.
Deze week laten we ons leiden door de uitgebreide keuken van India, deels met traditionele gerechten, deels met inspiratiegerechten die min of meer spontaan onstaan zijn in de keukens van onze redacteuren. We vermelden wel geen bijgerechten dit keer. Bepaal zelf of je er rijst, roti, naan of helemaal iets anders bij eet. We beginnen met een eenvoudige curry met paneer en gaan verder met de klassieke chana aloo en daarna de iets minder bekende gatte kisabji. Op donderdag eten we een creatieve en kruidge pilao bedancht door Eelco en op vrijdag zetten we samosa's op tafel. Een goed gevulde groentecurry met kruidige rijst en gefrituurde onion bhaji is voor zaterdag en tot slot bakken we op zondag hartige bladerdeeg gebakjes voor bij de thee.
Matar paneer is een modern Noord-Indiaas gerecht dat zijn oorsprong kent in de restaurantkeukens. Matar is Hindi voor erwten, paneer is een traditionele Indiase witte kaas die je nu ook wel in de betere supermarkt vindt. Maar paneer kan je makkelijk vervangen door tofu en dat doen we dan ook voor een puur plantaardige versie. In India is dit trouwens ook gebruikelijk. Deze curry is lekker pittig en aromatisch tegelijk. Het duurt wel even voordat hij klaar is, maar de basispasta kan je ook al eerder maken en in de koelkast bewaren. Het basisrecept houden we in ere, maar we leggen onze eigen accenten Zo voegen we meer cashewnoten toe voor een romige saus waar achteraf geen room of yoghurt meer bij nodig is. Bij gebrek aan andere pepers in de supermarkt, gebruikte ik zelf een jalapeño in plaats van een klassieke groene peper en dat bleek uiteindelijk een goed idee.
Deze week reizen we in gedachten naar een land dat we helaas niet kunnen bezoeken omdat het voortbestaan van het land en het overleven van de bevolking onder enorme druk staan: Palestina. We kijken met open blik naar alle partijen, maar we kunnen niet afzijdig blijven bij het menselijke leed dat zich nu afspeelt in Gaza. Palestina is een land met een rijke geschiedenis en een rijke culinaire traditie. We maken traditionele gerechten, maar ook aangepaste moderne versies en een paar gerechten uit de bredere regio waar Palestina deel van uitmaakt: rashta - linzensoep met pasta, maftoul met veel groente, loubieh bi zeit - sperziebonen met tomaat, vegetarische kibbeh, frisse courgettedip, msabbaha en tot slot het emblematische gebak künefe.
Wie falafel zegt, denkt aan kikkererwten, maar dat geldt vooral voor Libanese falafel. In Egypte maken ze falafel van gedroogde tuinbonen, ter plaatse bekend als ta'ameya. Een ander verschil met de voor ons klassieke falafel is het gebruik van heel wat verse kruiden, waardoor hij mooi groen kleurt. In dit recept gebruiken we heel wat kruiden, maar je mag het zelf ook wat beperken. Houd wel in het achterhoofd dat dille hier de absolute ster is. De prei kan je eventueel vervangen door lente-ui. Dien op bij de mezze, in een pita of bij een Midden-Oosters hoofdgerecht.
grotendeels plantaardige keuken en bar - €€
groen restaurant van duurzaam boetiekhotel - €€