Ik houd erg van de wintermaanden. De zo bij de decembermaand horende lekkernijen liggen meestal al in september in de winkels, wat ik toch jammer vind. Persoonlijk ben ik niet zo dol op de vaak mierzoete marsepein en kant en klare amandelstaven. Ik maak mijn amandelstaven liever zelf, van échte amandelen en met bijna de helft minder suiker. Erg simpel om te maken en natuurlijk veel lekkerder. Deze amandelcake met noten en abrikozen smaakt naar amandelstaaf. Hij is gemaakt zonder suiker, maar gezoet met banaan en dadels. De noten, speculaaskruiden en gedroogde abrikozen maken deze cake heerlijk vol van smaak én passend bij deze tijd van het jaar.
Onlangs bespraken we het boek Bieslook & Polenta, dat recent uitkwam bij uitgeverij Snor. Van Jessi kreeg het boek vier sterren. Vandaag mogen we een recept eruit plaatsen!
Doorgaans eet ik 's morgens gewoon havermoutpap. Maar soms heb ik ook wel zin om de routine wat te doorbreken, zonder me meteen op de chocoladebroodjes te storten. Na wat experimenteren ben ik uitgekomen bij dit simpele recept. Het is een "mug cake" en tegelijkertijd eenvoudig en evenwichtig ontbijt.
Je bereidt het cakeje in de magnetron. Het beste resultaat krijg je in een ramekin van ongeveer 8,5 cm doorsnede. Je kan ook altijd een mok (beker) met rechte wanden gebruiken. Wanneer de bodem van je mok veel kleiner is dan de bovenkant, brandt de cake vrij snel aan op de bodem.
In Italië bakken ze traditioneel amandelkoekjes op de vooravond van Allerzielen. Je kan ze overal in het land vinden, maar het recept verschilt een beetje van regio tot regio. Ook hebben de koekjes meerdere namen. Eén van de meest voorkomende namen is "fave dei morti", bonen van de doden. In sommige regio's noemen ze ze "osse dei morti", beenderen van de doden. In dat geval krijgen ze de vorm van kleine beenderen. Wij houden het zelf een beetje minder morbide en kiezen voor een al even traditionele ronde vorm.
Eigenlijk is deze quiche niet echt een quiche, maar meer een hartige broodtaart. Hij is namelijk gemaakt met brooddeeg en is daarom wat lichter dan een normale quiche. Ook is de vulling niet met room gemaakt, maar met magere kwark. Een quiche met magere kwark en zonder boter, is dat niet veel te gezond? Misschien wel, maar hij is vooral erg lekker, vol met sappige bietjes en zoutige feta.
Soms heb je weleens van die dagen... De koelkast vol met de heerlijkste groenten en andere mooie producten, en dan toch totaal inspiratieloos naar de inhoud ervan staan te staren. Na enig gedraal besloot ik van de tomaatjes, paprika's, aubergine, courgette en pastinaken een pastagerecht te maken. Het zoete van de groenten bleek, na ze te hebben geroosterd in de oven, een heerlijke combinatie te vormen met de feta, de verse tomatensaus en de pasta. Met een droge witte wijn was het genieten geblazen.
Deze taartjes zijn gemaakt met een wel heel bijzondere bodem: rösti van aardpeer. Ik kwam op het idee omdat ik al meer dan een week een bak aardperen in de koelkast had staan, bedoeld voor soep. Omdat ik niet zo heel veel zin had in soep, wilde ik er gewone rösti van maken, maar bedacht dat het ook een prima bodem voor een hartige taart zou kunnen zijn. Dat bleek een subliem idee. Het is echt heerlijk in combinatie met de vulling van zoete aardappel, portobello, bosui, tijm en ricotta.
Uien worden meestal toegevoegd als smaakmaker, maar je kan ze ook gebruiken als hoofdingrediënt - zelfs in een pastagerecht. In deze eenvoudige lasagne met ui en kaas komen alle ingrediënten tot hun recht en samen bepalen ze de smaak en textuur. Omdat het een lasagne is met dunnere lagen, komt de pasta zelf ook tot uiting. Het is daarnaast een ideale opkikker voor de sombere dagen. Of het nu eerder een Italiaans of een Frans gerecht is, dat laten we even in het midden. Lekker is het in ieder geval wel.
"Het oog wil ook wat" is een veelgehoorde uitspraak als het om de presentatie van eten gaat. Bij kooktalentenshows op televisie leggen zenuwachtige koks met veel precisie de ingrediënten op zorgvuldig uitgekozen borden, en in een wereld waar we tegenwoordig zelfs blauwe wijn drinken, lijkt de combinatie van kleuren in een gerecht net zo belangrijk te zijn geworden als de combinatie van smaken. Ook in deze roze risotto zijn zowel smaak als kleur ten volle vertegenwoordigd!
Een ijskoude wind blaast langs me heen en ik bedenk me dat ik nu vlug mijn winterjas maar weer moet gaan dragen... tot ik me realiseer dat ik die al sinds afgelopen weekend draag. Was het echt nog vorige week dat ik buiten in mijn vestje lunchte? Warme herfstsoep is wat we nu nodig hebben. We zetten drie lekkere varianten op een rijtje.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
