Cocktails zijn de nieuwe wijn. Knoflook stelen blijkt een lucratieve business. Groenten en fruit sieren de muur in Spanje. Vegetariërs geven vleeseters schuldgevoel. En hoe voorkom je een ongemakkelijk etentje met een veganist? Juli 2012 in vogelvlucht.
Mix & match
Het is ieder jaar weer de vraag: wat wordt het ultiem hippe zomerdrankje? Waar moet je absoluut mee gezien worden op het terras? Wat ons betreft wordt het deze Cherry Shrub Spritzer. Een shrub is een siroop op basis van fruit, suiker en, heel verrassend, azijn. Eenvoudig zelf te maken. Dat vraagt om een mix-experiment!
Gaat azijn je te ver, maar wil je wel iets verrassends? Drink de oude vertrouwde Chardonnay of Cabernet dan eens als aperitief en kies een cocktail bij je hoofdgerecht. Een maaltijd en een cocktail kunnen hetzelfde ‘smaakprofiel’ delen en door deze te combineren worden beide elementen meer dan de som der delen. Klinkt goed. Daarnaast is het ook makkelijker om een cocktail af te stemmen op een gerecht, omdat je meer smaken hebt om mee te kunnen spelen, aldus Tony Congliaro, professioneel cocktailmaker en bij deze onze nieuwe held. Bij welk gerecht zou hij deze honingcocktail serveren?
Ook leuk en niet alledaags: theesommeliers en bieren bij het eten.
Crimineel erfgoed
Was het vorige maand nog een durian die overlast veroorzaakte in een vliegtuig, deze maand had Oostenrijk een andere zaak met een luchtje. Drie bestelbusjes stonden op het punt om de grens met Hongarije over te steken, toen de politie knoflook, eh... onraad rook. De busjes waren volgeladen met gestolen knoflook. Geen geringe buit, want de waarde wordt geschat op dertigduizend euro. De knoflook komt vermoedelijk uit Spanje, maar zeker weten doen we het niet. De rechtmatige eigenaar heeft zich nog niet gemeld.
Wie zich in de Verenigde Staten wat meer permitteert dan het stelen van lookgewassen, kan zich goed in de nesten werken en zelfs de doodstraf krijgen. De New Yorkse Henry Hargreaves raakte geïnspireerd door het galgenmaal van Amerikaanse ter dood veroordeelden en besloot de laatste wens te fotograferen. En het werkt. Door de foto’s heen voel je het persoonlijke laatste verlangen van de terdoodveroordeelden. Een bak ijs, of een bord kip, patat en aardbeien was niet eerder zo beladen.
Ook onze Ellen kwam even dicht bij laatste maaltijden op de tentoonstelling De Etende Mens in Eindhoven. In plaats van foto’s waren daar de maaltijden geschilderd op Delfts blauwe bordjes. Confronterend.
Vrolijkere culinaire kunst vind je in Ordes, Spanje. Op deze geweldige muurschildering zie je hoe nobele vruchten en groenten zichzelf opofferen om vrijwillig de blender in te gaan. We zijn ze zeer dankbaar!
Schuldgevoel of sportieve extase?
We preken amper nog. En we stellen ons zeer beschaafd op aan gemengde eettafels, bij werklunches en het kerstdiner. Aan ons ligt het dus niet. Maar zelfs wanneer we niets doen, is het blijkbaar toch genoeg om vleeseters tegen ons in het harnas te jagen. Althans, volgens wetenschappers. Blijkbaar is de nabijheid van iemand die geen vlees eet, voor een vleeseter al voldoende om een schuldgevoel te kweken. Met name de dubbele moraal van dieren lief vinden, maar ze toch ook willen eten, zorgt voor dit vervelende gevoel. Tja, wij zullen de laatsten zijn die hier onze excuses voor aanbieden...
En wie dacht dat vegetariërs erg waren, heeft vast nog nooit een veganist ontmoet. Gevreesd is de dag dat er een eentje bij je op bezoek komt. En helemaal rampzalig is het wanneer hij ook nog blijft eten. Gelukkig is daar Gena Hamshaw, die uitkomst biedt met haar tips en recept voor pasta met zomergroenten, pijnboompitten en kruiden. En als we haar mogen geloven, is de veganist zelf net zo zenuwachtig om naar een etentje met niet-veganisten te gaan. Dat plaatst de zaken weer een beetje in perspectief.
En wie nog steeds niet overtuigd is dat vegetariërs en veganisten net echte mensen zijn: lees dit interview met Mark Hofmann. Deze Duitse marathonloper is veganist. Extreem? Ach, zelf vindt hij het genetisch manipuleren van dieren en de bio-industrie toch net een tikje extremer.
Sport zonder vlees. Het kan dus! Heel goed zelfs. Lizzie Armistead, de zilveren medailliste van de wegwedstrijd bij de vrouwen (de race die ‘onze’ Marianne Vos afgelopen week op de Olympische Spelen op grandioze wijze won), eet al sinds haar tiende vegetarisch. De Britse krant The Guardian zette enkele vegetarisch etende Olympiërs (hoewel niet allemaal vega tijdens hun sportcarrière) op een rij.
Tertia’s Terrific Trend: Kluiven en met je handen eten
Kluiven is hip. In de terug-naar-Parijs-brasseries die als paddenstoelen uit de grond schieten, sieren enorme plateaus fruits de mer de kaart en heel Nederland raakt niet uitgepraat over een Amsterdamse nering waar je zo heerlijk kunt kluiven aan de kip van het spit.
Met je handen eten is in, dus daar zit je als vegetariër als je niet oppast maar suf bij met je mes en vork. Maar niet getreurd! Er is ook kluiverig vega-eten. We kregen laatst een hele artisjok vooraf. Voedsel bij uitstek om met je handen te eten, en nu in het seizoen. Gevolgd door een bord vol eten, waaronder een grote, krakend verse maiskolf, diezelfde dag nog geoogst. Als je die wilt verorberen, kun je mes en vork thuis laten. Nu moeten we toegeven dat we een zeer elegant dessert kregen, inclusief zilveren lepeltje, maar hoe mooi was het niet geweest als we een stuk watermeloen van de grill hadden gekregen, geserveerd met wat lavendel-hangop om te dippen, of zo. Laat de schil aan de watermeloen en je peuzelt hem zo uit het vuistje op. Vork en mes? Zó 2011.
En verder
- Azië regeert! Op culinair gebied wel te verstaan. Wij worden zeer gelukkig van deze lekkere Indiase paneer-beignets met een mintsausje en zelfgemaakte Indische aardappelchips.
- Oei, er dreigt een wereldwijd zinktekort!
- In het kader van in Amerika is alles beter: in New York hebben de Brooklyn Preservationists Brooklyn Brine opgericht. Willen wij ook. En in de tussentijd uitvinden hoe ze die Chipotle Carrots maken.
Meer!
- Juni 2012: Sigarenijs, windeieren en een stinkvrucht
- Mei 2012: Bami uit het raam, solo dineren en de Alphonso mango
- April 2012: Currycollege, gerookte tofu en een lekker ijsje
- Maart 2012: Verwende vegetariërs, meloen met een hoedje en oliecrisis
- Februari 2012: Ploftofu, smulpaapjes en colcannon
- Januari 2012: een nieuw jaar, een nieuwe smaak - pizza voor spleetoog
