Hartige pannenkoeken als hoofdgerecht, ik ben er dol op. Vaak bak ik ze op een zondagmiddag of voor gasten waarvan ik niet weet wat ze precies graag lusten. De pannenkoeken die we nu bakken zijn op basis van kikkererwtenmeel en gewone bloem. Een ei heb je niet nodig. Door het kikkererwtenmeel gaan eigenlijk wel wat op omelet lijken. Dat wordt nog versterkt wanneer je kala namak toevoegt. Dit is een zwart zout uit India dat van nature zwavel bevat. Deze zwavel zorgt voor de smaak van eieren. Je vindt het in winkels met een zeer uitgebreid veganistisch aanbod of online. Deze pannenkoeken liggen qua smaak en structuur tussen pannenkoeken en omelet in, maar toch noem ik ze nog liever geen 'vegan omelet'. Als vulling nemen we een kruidige stoofpotje van groenten en champignons.
Karl schreef onlangs een enthousiaste recensie over Vegetalia, waarin Luna Trapani ons trakteert op honderd plantaardige Italiaanse recepten. Wij mogen een recept uit dit boek publiceren en Karl koos meteen voor dit recept voor pasta met witte bonen: typische ingrediënten en makkelijk te maken. Bonen gelden tenslotte als de armeluiseiwitten van Italië, dus die vind je terug in veel recepten in het boek.
Afgelopen weken hebben we een weekmenu gewijd aan aardappels en eetje aan rijst. Eerder was er ook al eentje over pasta. Maar er zijn ook een heleboel granen en zetmeelproducten die veel minder vaak gebruikt worden. Een aantal hiervan geven we een plek in dit weekmenu. Het eerste wat we klaarmaken is polenta met kaas en olijven. Daarna is het de beurt aan Poolse kasja met champignons. Op woensdag maken we een zomerse bulgursalade en op donderdag boulettes van gierst met Taleggio en paprikadip. Vrijdag wanen we ons in het zuiden van Frankrijk met panisse en ratatouille. Rode parelcouscous met biet, gegratineerde geitenkaas en stoofpeertjes is dan weer ideaal voor een zaterdagavond. Op zondag tot slot eten we zoete couscous.
Vorig jaar verraste Luna Trapani, uitbaatster van het Antwerpse restaurant Spritz, met haar eerste kookboek Veganista, waarin ze een zestigtal veganistische Italiaanse gerechten verzamelde. Met haar nieuwe kookboek Vegetalia gaat ze op het ingeslagen pad verder, doch uitgebreider.
We hebben een nazomergevoel. We willen enerzijds lekker zomers eten, maar anderzijds neigen we ook al een beetje naar de herfst. Daarom houden we een barbecuefeestje, maar dan zonder de barbecue, zodat we indien het te koud is binnen kunnen blijven. Deze groentespiesjes met halloumikaas uit Cyprus kun je namelijk prima in de oven maken, hoewel ze natuurlijk ook de barbecue kunnen. Ze zijn gemakkelijk te maken en je hebt er weinig omkijken naar tijdens het bakken. De spiesjes zijn lekker als hapje bij de borrel, als bijgerecht bij het hoofgerecht of als een deel van het buffet. Ook hier geldt: zie het recept vooral een aanleiding om jouw creativiteit aan te wakkeren. Durf te variëren!
Rijst wil nog eens herinneringen oproepen uit de jaren 1980, toen kurkdroge toverrijst met een kerriebechamel en ananas een hip gerecht was. Gelukkig is rijst zoveel meer. Daarom wijden we er nu ons weekmenu aan. Eerst geven we alvast wat tips om rijst goed te koken. Op maandag maken we risotto met pompoen en geitenkaas, op dinsdag eten we Filipijnse pancit bihon, gebakken rijstnoedels. Op woensdag maken we Ottolenghi's Thaise kleefrijst met krokante gember, chilipeper en pinda’s, en op donderdag rijst met ananas en gefrituurde groenten. Op vrijdag snacken we met kleurige sushi en speculaasmochi. Op zaterdag zetten we aubergines van de imam met hummus-wortelsalade en pilav-rijst op tafel. Tot slot bakken we op zondag Limburgs-Portugese rijsttaartjes.
Stamppot behoort tot ons culinaire erfgoed. In België noemen ze het zowel in het Nederlands als in het Frans vaker "stoemp", een woord afkomstig uit het Brusselse dialect. De oorsprong van het gerecht gaat honderden jaren terug. Groenten werden gekookt in een grote ketel boven het vuur. Bij de introductie van de aardappel is de huidige stamppot onstaan. De bereiding werd verfijnd naarmate de keukenapperatuur ook verbeterde. Wel is het zo dat we tegenwoordig zowat alles stamppot noemen. Vaak gaat het eigenlijk om aardappelpuree met groente, ongeacht de bereidingswijze. Een traditionele stamppot is echter een éénpansgerecht. Het recept dat ik met jullie deel heb ik leren kennen uit oude kookboeken. Verrassend geeft deze manier van bereiden meer smaak en hoef je achteraf nauwelijks of geen boter of melk toe te voegen.
Werknemers van Volkswagen en Berlijnse studenten krijgen vegetarische kantines. 14de-eeuwse Britse monniken hebben aan den lijve ondervonden dat te veel vlees tot klachten kan leiden. Na 130 jaar wordt de productie van de plantaardige margarine van Blue Band van Rotterdam naar het buitenland verplaatst. Tweederde van het voedsel dat jongeren eten is ultrabewerkt. Meer dan 85% van levensmiddelen bedoeld voor kinderen is ongezond, met vaak veel te veel suiker. Door corona doen we onze boodschappen liever in één keer dan elke dag een klein beetje. Lidl heeft de onlangs geïntroduceerde hennepproducten snel weer uit de schappen genomen. In Luxemburg mag je het fruit van bomen in de openbare ruimte gewoon plukken. Augustus 2021 in vogelvlucht.
Aardappels zijn helemaals niet saai noch ouderwets. Daarom wijden we dit keer ons weekmenu aan de pieper: elke dag een ander lekker aardappelgerecht. Op maandag halen we de rasp uit de kast voor een rösti, op dinsdag eten we gnocchi met sperzieboontjes en amandel. Daarna gaan we voor stamppot, maar dan lekker fris met sla. Op donderdag bereiden we een ovenschotel van aardappel en rode biet. Het weekend zetten we in met Marokkaanse aardappelkroketjes. Zaterdag wijken we een beetje af met gevulde zoete aardappels uit de oven. Tot slot maken we een aardappelsalade met verse kapucijners en tuinbonen.
Onlangs was er in de Washington Post een pleidooi om eten niet meer 'exotisch' te noemen. Onbekend maakt onbemind, was de boodschap, en bovendien gebruiken we de term 'exotisch' altijd vanuit een westers, wit perspectief. Zelfs als we 'exotisch' als compliment gebruiken zou de ondertoon racistisch zijn. Zonder in die specifieke discussie een positie in te nemen, denk ik dat op culinair vlak het begrip 'exotisch' een stuk genuanceerder ligt en een inblik biedt in onze eetgewoontes. Ook de vegetarische en tegenwoordig met name de vegan keuken wordt door velen als 'exotisch' beschouwd.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!