Zo aan het einde van de winter is onze zin in stamppot wellicht wat minder. Ik vind het dan altijd leuk om met de wintergroenten iets anders te doen. Dus toen ik op de markt grote boerenkoolbladeren zag liggen, moest ik daar mee aan de slag gaan.
Behalve de man die weende om jonge sla, heb ik geen weemoediger kerel gekend dan mijn vriend Laurens De Keyzer. Deze Gentse journalist en schrijver - zelf noemde hij zich "veredelde letterzetter" - was een deskundige in Afscheid nemen en in het vinden van Geluk. De troost die vriendschap, en soms ook wel een goed glas bier, hem bood, verzoende hem met de vergankelijkheid. Dat glas bier dronk ik graag met hem na één van onze lange wandelingen door het Meetjesland of door een vertrouwde stad. Als voedsel verkoos hij één van de Vlaamse streekgerechten die, op asperges à la flamande na, niet vegetarisch zijn. Toch liet hij zich graag door mij meetronen naar Komkommertijd of Lekker Gec, waar hij zich de vegetarische overvloed goed liet smaken.Terugdenkend aan hem maakte ik een versie van Gentse waterzooi met de groenten die er klassiek in horen.
Eigenlijk klinkt het best een beetje saai, mueslikoeken. Als veel te droog en gezond omdat het moet. Maar niets is minder waar! Deze koeken zijn juist heerlijk chewy door het kokosmeel en, laten we eerlijk zijn, helemaal niet zo gezond. Ze zijn trouwens helemaal vegan als je 100% plantaardige margarine gebruikt.
Dit gerecht is ideaal om mee te nemen naar het werk. Lekker koud als lunch, of opgewarmd als eten bij een avonddienst. Ook werkt het prima als een goed vullende, maar niet te zware maaltijd, die bijvoorbeeld in de trein voor een avondje uit, zo uit een meeneembak gegeten kan worden.
En dan komt nu het valentijndessert. Het lekkerste hebben we voor het laatst bewaard, dat doe je tenslotte ook in de liefde. Het dessert is ingepakt in een krokante en smakelijke verpakking, Wees wel voorzichtig bij het eten, want de vulling van kaas, honing en noten is erg heet als het uit de oven komt. Er moet natuurlijk na afloop nog wel gezoend kunnen worden.
Vandaag geven we jullie het hoofdgerecht uit het valentijnsmenu. Het bijgerecht bij deze gekaramelliseerde witlof met roquefort met pistachenootjes wilde ik qua kleur en qua smaak mooi laten samenkomen bij de rest. Met de zoete-aardappelmuffin is dat goed gelukt. Het gerecht ziet er kleurrijk uit op het bord en het is een erg lekkere combinatie.
Deze hartverwarmende soep is hier thuis een blijvertje geworden, de inspiratiebron hiervoor was een halve overgebleven flespompoen op de fruitschaal, en een zak overgebleven pastinaken. De crostini met camembert en blauwe druiven doen het er goed bij. Deze soep is onderdeel van het valentijnsmenu, maar wanneer je wat meer crostini's maakt, kun je hem ook als lunchgerecht serveren.
Valentijnsdag.was oorspronkelijk vooral een feest waarbij er (anoniem) kaarten naar geliefden werden gestuurd. De oudste nog bestaande Valentijnskaart dateert rond het jaar 1400 en is te bezichtigen in het British Museum in London. Over het ontstaan van Valentijnsdag doen vele verhalen de ronde. Wat er nu precies van klopt, en hoe Valentijnsdag nu echt ontstaan is, is niet bekend. Wel lijkt het nu in eerste instantie een commercieel feest te zijn waar vooral de winkeliers van profiteren. Wil je je vriend of vriendin op een originelere manier verrassen dan met de geijkte bos rozen, dan kun je hem of haar natuurlijk ook verrassen met een zelf in elkaar geflanst diner.
Dit recept is gebaseerd op een Italiaans recept voor risotto met cavolo nero, ook wel bekend als palmkool. Deze kool is bij ons echter moeilijk verkrijgbaar. De verwante boerenkool vind je dan weer gemakkelijk. Daarom maken we deze risotto met boerenkool. Verder gaan er ook nog ook nog onder andere kastanjachampignons en truffelolie in. Het resultaat is een stevige, smaakvolle risotto die je kan serveren als hoofdgerecht met bijvoorbeeld gestoomde broccoli en een salade erbij. Als voorgerecht kan natuurlijk ook.
Begin de dag zonnig met een plakje chocolade-mandarijnenbrood! Dat sinaasappel en chocolade een goede combinatie is, is geen geheim. In dit zoete broodje combineren we chocolade in plaats van met sinaasappel eens met mandarijn: subtiel anders en ook ontzettend lekker. Door wat kurkuma (geelwortel) aan het deeg toe te voegen krijgt het brood zijn vrolijke kleur. Lekker bij het ontbijt, de brunch of een kopje koffie of thee. Gebruik je plantaardige melk, dan is het broodje helemaal veganistisch.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
