Volgens Europa is water niet nat genoeg. Amerikanen denken dat pizza aan de bomen groeit. Friezen worden socialer van een wolkje melk in de koffie. Duitsers zijn voer voor Indonesische antropologen. Chinezen maken thee uit pandapoep. November 2011 in vogelvlucht.
Heerlijk helder H2O
Het is ondertussen alom bekend dat convenience food en snacks te veel zout en suiker bevatten. En dat wij dat overigens maar al te lekker vinden. Een onderzoekster van NIZO food research heeft een methode bedacht om ons eenvoudige consumenten de felbegeerde zout- of suikerkick te bezorgen met veel minder zout of suiker. Het geheim: verhoog het smaakcontrast door het zout of suiker geconcentreerd in streepjes of andere leuke vormen toe te voegen. Klinkt logisch en niet eens zo verrassend. Er schuilt echter wel een addertje onder het gras: zout en suiker worden voornamelijk ingezet als conserveringsmiddel. En je kunt ons mensen met dat soort trucjes wel op het verkeerde been zetten, maar bacteriën laten zich niet zo eenvoudig van de wijs brengen.
Een andere levensvorm die zich niet zo snel van de wijs laat brengen, is de Europese bureaucraat. Die hebben na drie jaar intensief onderzoek geen enkel bewijs kunnen vinden dat water dehydratatie (een moeilijk woord voor watertekort) tegen kan gaan. En daarom mogen producenten van bubbeltjeswater dit niet meer op hun verpakking zetten, op straffe van misschien wel twee jaar gevangenis.
Lang leve de lobby
De Amerikanen zijn gelukkig wat minder recht in de leer. Die hebben nu officieel besloten dat pizza gezond is. Dat wil zeggen, een slice pizza geldt als een 'vegetable serving' (vrij vertaald, dat geldt als iets dat groente bevat, en dus niet als een groente, zoals in veel blogs honend wordt vermeld). Ondanks heftige reacties en gephotoshopte pizzabomen blijkt de achtergrond een stuk prozaïscher: het besluit is vooral tot stand gekomen met dank aan een industrielobby die pizza's aan schoolkantines levert. Misschien kan die lobby ook iets voor ons betekenen als het gaat om water uit de kraan?
De Europese voedingsindustrie houdt zich echter met belangrijkere thema's bezig. Zoals bijvoorbeeld zuivelfabrikant Friesche Vlag. Die heeft uitgezocht dat drinkers van een latte macchiato gelukkiger en socialer - kortom minder hufterig - zijn dan drinkers van zwarte koffie of espresso. "Deze luxe koffiedrinkers onderhouden het meeste contact met vrienden en bekenden en spreken het vaakst met hen af. Daarnaast zijn zij het actiefst op social media, zo beweert het onderzoek." We zijn benieuwd of - pak hem beet - DeLonghi tot dezelfde conclusies zou zijn gekomen.
Voer voor antropologen
Dankzij kwinkslagen als hierboven beschreven zijn de rollen inmiddels omgekeerd. Wij zijn tegenwoordig voer voor antropologen uit landen die wij plachten te koloniseren. Onlangs hebben Indonesische studenten onderzocht hoe godsvruchtig de Duitsers eigenlijk zijn. Daarbij stuitten ze op een bevolkingsgroep die zij wel erg religieus vonden: de veganisten. "Ze willen de wereld veranderen." Na een uitgebreide beschouwing over de innerlijke beweegredenen van de Duitse veganisten, merkt een student op: "Misschien zijn de Duitsers minder rationeel dan we tot dusver hebben aangenomen. Ze geloven zelfs, dat honden een ziel en gevoelens hebben." Een medestudent onderbreekt haar betoog en verbetert haar: "Nee, dat is wetenschappelijk bewezen." We laten het over aan de lezer om zijn of haar ongetwijfeld politiek correcte conclusie te trekken.
De thee wordt duur betaald
Nu we het toch over onze voormalige kolonie hebben: vrijwel iedereen kent kopi loewak, 's werelds duurste koffie, die wordt gewonnen uit de uitwerpselen van de loewak, een civetkatachtige die leeft in Indonesië. Die uitwerpselen zijn de gefermenteerde vorm van een koffiebes die op de lokale plantage wordt geteeld. De Chinezen - ooit ook voer voor antropologen, ondertussen een wereldmacht - vinden geheel terecht dat koffie een overgewaardeerd produkt is. Dus wat doen zij? Zij vinden 's werelds duurste thee uit, gewonnen uit... je raadt het al: uitwerpselen van panda's. En natuurlijk is dat erg gezond: "Net als groene thee bevat bamboe een element dat kanker voorkomt." De heren wetenschappers denken dat de thee voor een slordige zesendertigduizend Engelse pond per kilo over de toonbank zal gaan.
In vergelijking daarmee is de Stilton Gold, die 60 pond per 100 gram kost, kaviaar voor de paupers. En dat ondanks het feit dat de kaas is bedekt met echt bladgoud (sorry kenners, men heeft niet genoemd hoeveel karaat). Je kunt dit gemis overigens compenseren met een flesje port van de tony Sherry-Lehmann wine store in New York, dat zo'n 2150 dollar kost. En nu willen wij wel eens weten of Jort Kelder vindt of dat wel zo heurt of dat het typisch 'nieuw geld' is.
Welterusten meneer de consument
Dat het ook goedkoper kan, dat bewijzen gek genoeg de Amerikanen, en wel met de Tube Wringer, een innovatie 'made in Oregon'. Een aluminium geval dat associaties oproept met middeleeuwse martelwerktuigen. En toch is het enige doel van dit apparaat om het laatste restje tandpasta, verf of tomatenpuree uit een tube te persen. Tot wel 35% besparing beloven de producenten. Dit wonder der calvinistische techniek kost slechts 27 dollar. Aan u de taak om uit te rekenen hoeveel gram tandpasta u moet besparen om u een kopje kopi loewak te kunnen veroorloven - met aftrek van de kosten voor de aanschaf.
Het moge duidelijk zijn: het gaat slecht met de Amerikaanse economie. Vandaar ook het pleidooi voor goedkope wijn, nota bene in het zakentijdschrift Forbes. Niet geheel verrassend heeft men eindelijk ontdekt dat een duur supermarktwijntje ondanks pochy label niet lekkerder smaakt dan een ordinair JeePee'tje van zo'n twee euro per fles.
Maar als je werkelijk goed wilt slapen, dan neem je ook geen goedkoop slaapmutsje van de bekende supermarktwijnproducent JeePee. Nog goedkoper en effectiever is kersensap. Volgens onderzoekers van de Northurmbria University verhoogt sap van de Montmorency-kers, een zurige kers, de hoeveelheid melatonine in het lichaam. Melatonine is een hormoon dat de slaap reguleert. En daar word je vast net zo gelukkig en sociaal van als van een latte macchiato.
Tertia's Terrible Foodtrend: El-bullibashing
De eerste keer dat ik het over El Bulli had, ontstond er grote verwarring met mijn gespreksgenoot. Deze dacht namelijk dat ik het over 'Al Bundy' had, de treurige schoenverkoper uit de zo mogelijk nog treurigere Amerikaanse tv-serie 'Married with Children'. Ik had het natuurlijk over Ferràn Adria, de moleculaire superkok uit Spanje, die pas later wereldberoemd werd en waar iedereen jaren lang mee wegliep. Hij stond met zijn restaurant tijden bovenaan de wereldranglijst van beste restaurants. Zijn gekkigheden in de keuken werden door velen nagedaan - dat nadoen werd nogal eens bekritiseerd, maar Ferran zelf oogste lof alom.
Maar nu! Inmiddels is Ferràn gestopt en nu ineens is de kritiek niet van de lucht. Niet op zijn stoppen, nee, op zijn kookkunsten. Overal hoor je dat het eigenlijk maar niets was, dat gepruts op het bord, dat moleculaire gemier en gefrunnik met reageerbuisjes. Overal? Ja ook culinaire schrijvers die jaren met hem wegliepen, debiteren nu dat ze altijd al weinig zagen in de innovatieve gerechten uit de keuken van El Bulli. Groot gebraad, dat moet het thans zijn. Met natuurlijk een stukje zelf gehunt Scandinavisch mos en schors, want dat is op dít moment dan weer hip. Voor hoe lang, vraag je je dan af...
En verder
- De chocoladenoot stoot de kruidnoot bijna van de troon. De gewone pepernoot is blijkbaar al lang uit de gratie (en daarom zijn wij voor een pepernotenrevolutie!)
- Bio-frisdrank Oggu is als meest uitdagende onderneming in de prijzen gevallen. Gefeliciteerd!
- En vooruit, dan ook felicitaties voor de grootste groenteboer ter wereld.
- De befaamde fotoblog The Selby heeft nu ook een culinaire versie, edible selby.
- Klary Koopmans maakte een funky salade van gegrilde witlof, tofu en kerrieboter
Meer!
- Wat Lazen We Deze Maand: oktober 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: september 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: augustus 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: juli 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: juni 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: mei 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: april 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: maart 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: februari 2011
- Wat Lazen We Deze Maand: januari 2011
