Zes prachtige kamers, verscholen tussen de dromerige, groene heuvels, Rome op dagtripafstand bij de hand, in de ochtend wakker worden van zingende vogels, ’s avonds kleine hagedisjes die voorbij schieten, opgravingen van een 2000 jaar oude Romeinse villa en een Vlaamse gastvrouw die elke avond vier heerlijke vegetarische gangen kookt. Een paradijsje? Best wel!
“Willen jullie thee? Koffie? Of misschien al een glas prosecco?” Na een bochtige rit van het treinstationnetje in het dal naar de agriturismo, hoog in de heuvels, weten we het wel. Prosecco!
We zijn hier op uitnodiging van de enthousiaste Italiaanse Stefano en de vriendelijke Vlaamse Elisabeth die de vegetarische agriturismo Le Mole Sul Falfa runnen. Een agriturismo is een soort logies bij de boer, de onze kijkt uit over de Sabijnse heuvels, een prachtig groen gebied, niet ver van Rome. We hebben net onze kamer gezien, mooi, eenvoudig, comfortabel, koel en erg schoon. Even later zitten we met een ijskoude flûte op het deels overdekte terras. De prosecco, extra droog, belooft veel goeds voor ons vierdaagse verblijf hier.
Om iets voor achten serveert Elisabeth het avondeten. Aan de andere tafels tellen we nog zes gasten, op elke tafel staat een fles van de olijfolie die ze hier zelf produceren. Achtereenvolgens serveert Elisabeth bladerdeegflapjes met romige kaas, een soepele, verse pasta met pure tomatensaus, knap gemaakte boekweitflensjes (‘crespelle’) met gestoofde balsamico uitjes en een zalig chocoladetaartje. We drinken erna nog een glaasje huisgemaakte limoncello. We zijn onder de indruk van het eten én de olijfolie en rollen tevreden onze bedden in.
De stroom regen die de volgende ochtend naar beneden valt, dreigt ons plan om een uitgebreide wandeling te maken naar de verderop gelegen abdij te belemmeren. We kijken wat beteuterd naar de Engelse wandelaars die hier ook hebben overnacht, ze zijn niet alleen dubbel zo oud maar blijken ook twee keer zo fit als wij. Gehuld in regenkleding stappen ze dapper de regen in, de heuvel af.
Wij genieten eerst maar van een uitgebreid ontbijt – denk aan zelfgebakken brood, huisgemaakte yoghurt, jam uit de boomgaard van de agriturismo en veel versgeperst sap - terwijl Elisabeth en Stefano een plan B bedenken. Even later stappen we bij Stefano in de auto die ons naar het dorpje Castelnuovo di Farfa brengt, halverwege de wandeling. Vanaf daar kunnen we met een paraplu alsnog een deel van de wandeling maken en zijn we bovendien in de gelegenheid het aardige dorpje te bekijken. Terwijl we uitstappen wijst Stefano ons de belangrijkste voorzieningen aan en hij vertelt: "In dat winkeltje hebben ze als je geluk hebt verse buffelmozzarella, die moeten jullie echt even gaan proeven!" We hebben inderdaad geluk: de mozzarella is aanwezig en smaakt zalig: romig, nog een beetje warm en best stevig, wat bij verse mozzarella blijkt te horen. We eten er net iets te veel van, waardoor we de wandeling naar de abdij in rustig tempo maken.
Inmiddels is de zon gaan schijnen en kunnen we tijdens de wandeling genieten van vijgenbomen, kabbelend water en een heerlijk zwaar parfum van jasmijn, vlierbloesem en brem.
Terug in de agriturismo duiken we het water in. Dat vertelden we nog niet hè? Er is bij de agriturismo een zwembad, zonder chloor, onverwarmd, maar na de wandeling is een frisse duik heerlijk.
Later die middag nemen we een kijkje in de keuken bij Elisabeth. Ze voelt zich in de keuken als een vis in het water, maalt granen tot bloem in een interessante maalmachine uit Oostenrijk, ontleedt artisjokken en raspt wortels. Ze werkt rustig maar doeltreffend, met één oog op haar driejarige dochter die ronddrentelt in de keuken. Inspiratie doet Elisabeth op via het internet en uit kookboeken. Ze kookt regelmatig uit het kookboek Vegeterranean, een boek van een stel dat een vegetarisch hotel in Umbrië runt.
Die avond herhaalt zich het tafereel van de vorige avond. Glaasje prosecco op het terras, dan een heerlijke maaltijd in de kleine eetzaal: bietencarpaccio, romige risotto met paddenstoelen, originele flapjes gevuld met artisjokkenharten, salade erbij en een kruidige worteltaart na. Het valt ons op dat Elisabeth weinig zout gebruikt bij het koken, maar voor ons is het genoeg, en anders staat er nog een vaatje op tafel.
Dag drie begint stralend. We ontbijten op het terras, krijgen daarna een rondleiding door de olijfboomgaard van Stefano in Mompeo met ook nog de speciale verrassing waarover hij het al had bij onze aankomst. In een ander artikel lees je meer over deze bijzondere plek en de olie van Le Mole Sul Farfa. Na de rondleiding en een bezoek aan de moestuin van Stefano en Elisabeth doen we het dorpje Mompeo nog even aan. We gaan met Stefano een klein winkeltje binnen. Achter het stoffen vliegengordijn komt een vitrine vol verse pasta tevoorschijn. Een oud dametje in koeienschort schept trots stringozzi, een soort dikke spaghetti op een platte schaal: zij is de vaste pastaleverancier van de agriturismo.
Die pasta wordt dezelfde avond met een romige amandelpesto geserveerd. Hij wordt vooraf gegaan door diverse soorten bruschetta, en gevolgd door een kek aardappeltaartje met wortels en echt zalige cannelliniboontjes erbij. Stefano serveert het dessert, een superluchtige amandeltaart met wijnsaus. We vragen hem naar zijn favoriete vegetarische restaurant in Rome, waar we ook nog anderhalve dag zullen verblijven voor we terugvliegen. Hij lacht "Ik hoef nooit in Rome te eten, want ik heb Elisabeth!" We kunnen hem volop gelijk geven hierin en vinden het een doeltreffende afsluiter voor ons fijne verblijf.
Le Mole Sul Farfa Praktisch
- Meer info en boekingsmogelijkheden vind je op de site van Le Mole Sul Farfa. Wij kregen ons verblijf door Elisabeth en Stefano aangeboden, maar we vinden dat ze echt schappelijke prijzen hanteren. Geef bij je boeking door of je met of zonder avondeten wilt reserveren (maar het avondeten bevelen wij van harte aan).
- Boek als je met kinderen komt de familiekamer.
- De bedden zijn lekker comfortabel, maar hebben een houten voeteneind. Als je lang bent, geef dit dan aan bij de boeking, dan krijg je de kamer met extra lange bedden.
- Wifi is beschikbaar, maar niet in alle kamers, wel bij het zwembad en op het terras. De kamers hebben geen televisie.
- Er is geen airconditioning in het gebouw, wel zijn er plafondventilatoren op de kamer. Door overdag ramen en deuren dicht te houden kun je je kamer goed koel houden. Voor alle ramen zijn horren aangebracht.
- De agriturismo is ecovriendelijk en heeft het EU Ecolabel. Water wordt verwarmd door middel van zonneboilers (de waterdruk van de douches was super). Handdoeken worden niet dagelijks ververst, er worden weinig tot geen bestrijdingsmiddelen gebruikt. Dat is prettig, maar het betekent wel dat je af en toe buiten een mier zult zien lopen.
- De porties van het diner zijn vrij groot. Als je een hele kleine eter bent, vraag dan om een wat kleinere portie per gang.
- Boek als je zonder eigen vervoer komt, een transfer van en naar het treinstation bij Stefano en Elisabeth. Het treinstation ligt 30 tot 40 minuten rijden van de agriturismo en heeft een directe verbinding met vliegveld Fiumicino. Wees als je zonder eigen vervoer bent, bereid lekker te wandelen in de omgeving. Elisabeth en Stefano hebben kaarten voor je, neem goede wandelschoenen mee, maar bergschoenen zijn niet nodig. In overleg is een lift naar het begin of vanaf het einde van een wandeltocht mogelijk.
- Met eigen vervoer komen kan ook, de laatste paar 100 meter naar de agriturismo rij je over een onverharde, heuvelige weg, kies daarom als je met de huurauto komt niet de lichtste categorie auto.
- Er is een klein dorpje op twee kilometer afstand van de agriturismo, waar je bijvoorbeeld picknicklunch kunt halen.
- Boek zeker een tour langs de olijfboomgaard en villa. Die is echt de moeite waard.
- Wil je wandelen langs meerdere agriturismo’s? Check andersreizen.be, deze reis voert langs deze agriturismo. Binnenkort is iets soortgelijks boekbaar via www.snp.nl
- Wil je vrijwilligerswerk doen op de Agriturismo? Kijk dan bij Wwoof. Voor 25 euro wordt je lid, (plus ongevallenverzekering) en kun je contact opnemen met de agriturismo voor overleg.
- In het najaar kun je tegen kost en inwoning helpen bij de olijvenpluk. Ook dit kan via Wwoof.
