Je vindt steeds meer plantaardige kaas in de supermarkt, waaronder ook plantaardige rasp die bedoeld is om op de pizza en ovenschotels te doen. Dat is op zich een mooie ontwikkeling, maar qua smaak hebben ze me nog niet kunnen overtuigen - ik blief geen kokossmaak op mijn pizza - en ik vind ze ook nogal aan de prijs. Onlangs bedacht ik dat een lasagne traditioneel met bechamelsaus wordt bedekt en dat er eigenlijk geen reden is waarom je niet hetzelfde kunt doen met een pizza. Een bechamelsaus kun je tenslotte makkelijk plantaardig met havermelk maken - zeker een kleine hoeveelheid heb je razendsnel klaar. Met een iets vastere saus heb je zelfs een plantaardige tosti met romige vulling.
De plantaardige tosti maakte ik door snel een klein bodempje bechamelsaus te maken, iets vaster dan gebruikelijk, zodat je de tosti er als het ware mee kunt besmeren. De basissaus kruidde ik met een snufje Schabzigerklee, een gedroogd kruid dat in Nederland vooral bekend is als de smaakmaker in de roemruchte Zwitserse strooikaas - het wordt ook wel blauwe fenegriek genoemd. We hebben een zakje gekocht toen we nog in Duitsland woonden en je hebt er zo weinig van nodig dat het welhaast een leven lang mee gaat. Voor de kleur had ik ook nog een snufje kurkuma toegevoegd, maar dat leverde een iets te intensieve kleur op. Zonder groente vind ik een tosti niet compleet, dus ik voegde ook nog fijngesneden champignons en bosui toe.
Voor één tosti:
1 el olijfolie
1 el bloem
ca. 20 ml havermelk (een klein borrelglaasje)
klein snufje zout en smaakmakers naar keuze*
* gebruik bijvoorbeeld Schabizgerklee, nootmuskaat, een teentje knoflook, paprikapoeder, chilipoeder, peper of edelgistvlokken
- Vermeng de olijfolie en bloem in een klein steelpannetje. Verwarm tot het blubbert.
- Voeg de havermelk, zout en smaakmakers toe en verhit 1 à 2 minuten onder goed roeren, totdat je een dikke massa hebt.
- Laat afkoelen of gebruik meteen.
Voor een pizza heb je een iets vloeibaardere saus nodig. Ik orienteerde me aan de ongeveer 100 gram mozzarella (inderdaad, een bol) die ik doorgaans op een pizza doe en maakte hem iets pikanter met wat chilipoeder en een teentje knoflook, en weer een snufje Schabzigerklee. Je kunt natuurlijk ook een snufje nootmuskaat en/of paprikapoeder gebruiken - of ook wat edelgistvlokken, die de plantaardige saus een echte kaassmaak geven. Ook misopasta geeft een lekker umami smaakje aan de bechamelsaus, zonder te proberen de kaassmaak te imiteren.
Klodder een dun laagje saus op een belegde (zelfgemaakte) pizza en zet hem in de oven. Net als bij een lasagne krijg je een mooi romig laagje - en dat is tenslotte het effect wat je ook met de plantaardige kaas beoogt.
Voor één pizza:
20 ml olijfolie
20 g bloem
ca. 125-150 ml havermelk
snufje zout en smaakmakers naar keuze
- Volg dezelfde stappen als in bovenstaand recept. Door de iets grotere hoeveelheid kost de bereiding iets meer tijd en je eindigt met een lobbige saus die je net nog kunt schenken.
- Drup de saus op de pizza en verspreid verder met een eetlepel, indien nodig.
Eigenlijk is het heel logisch om een plantaardige bechamelsaus te gebruiken - en, zoals ik op basis van mijn ervaringen met lasagne had verwacht, het resultaat is precies wat ik had gehoopt. En het leuke is dat je de saus met specerijen geheel naar eigen hand kunt zetten, al naar gelang de groenten die je verder gebruikt. Toch schijnt het idee om bechamelsaus als vegan vervanger voor gesmolten kaas te gebruiken nog vrij onbekend te zijn. Tijd om dat te veranderen, lijkt me!
