Afgelopen weekend vond de VeggieWorld 2019 plaats in de Jaarbeurs in Utrecht. Het was al de vierde keer dat deze internationale, door ProVeg georganiseerde beurs, neerstreek in de Domstad. Hoog tijd dus om er eens rond te kijken - en te proeven. Naast een food court waren er vooral veel standjes waar vegan kaas, vlees, kant-en-klaarmaaltijden en andere producten te proeven en te kopen waren. Een sfeerimpressie en indrukken van een vrolijk festival dat me onwillekeurig toch de indruk gaf dat vegan eten voor veel mensen blijkbaar vooral 'vervangen' is.
Vorig jaar trok VeggieWorld al goed 7500 bezoekers en dit jaar waren er klaarblijkelijk nog meer bezoekers dan verwacht: sommige stands waren zondag tegen het begin van de middag door hun producten heen. Een gezellige drukte met een zeer gevarieerd publiek dat vooral een gezellige en smakelijke middag leek te willen hebben. Van fanatiek vegan activisme viel weinig te merken, maar als je wilde kon je bijvoorbeeld virtueel meemaken hoe varkens, koeien of kippen leven. Ook waren er informatiestandjes van onder andere de Partij voor de Dieren, Bont voor Dieren, Konijn in Nood en Compassion in World Farming Netherlands.
Direct gelinkt aan veganisme is bewust omgaan met je lichaam en het milieu. Dus vond je op de VeggieWorld ook ontslakkende gefermenteerde groene pruimen van Share, biologische granen, groene energie, ecologisch verantwoorde kaarsen en andere zaken die zijdelings met veganisme te maken hebben.
Kaas
Maar liefde voor veganisme gaat vooral door de maag - en door de mond. En als er één product is dat veganisten graag willen vervangen, dan is dat natuurlijk... kaas. Er waren kleine en grote producenten. In de eerste categorie vond ik de camembert en brie van Petit Veganne (uiteraard uit Frankrijk) zeer geslaagd. Lekker stevig, op basis van cashewnoot, de camembert had zelfs een schimmelrandje. De kaasjes van Charley's All is Fair daarentegen vond ik niet echt smaken als 'geheitekaas' of 'rockvoort' - maar zeker wel smakelijk.
Bij Veggiedeli waren kaasvervangers van Sheese te proeven, waarvan ik vooral de Blue French Style verrassend schimmelig (positief bedoeld dus) vond smaken.
Verder vond je bij opvallend veel standjes vegan feta, die me eerlijk gezegd nog niet erg overtuigden. Ik heb van een bedrijf een pakje om te recenseren meegekregen, met de kanttekening dat als ik absoluut niet enthousiast ben, ze er liever geen recensie van zouden hebben. Wordt vervolgd - of niet dus.
Worst
Een authentiek bebaarde Fransman verkocht zeer authentiek uitziende worstjes, gewenteld in peper en andere specerijen, die toch vooral naar seitan smaakten. De vegan ham van Good & Green (een merk van VeganXL, die met een hele reeks standjes ruim vertegenwoordigd was) kon me al meer overtuigen. Wat me vooral opviel was dat in het algemeen de textuur flink is verbeterd sinds de glibberige vegaboterhamworst die ik een jaar of vijf geleden een keer had uitgeprobeerd.
Maaltijden
Gekookt werd er natuurlijk ook - met gemaksproducten. Onder andere een goulash op basis van spelt van het Zwitserse bedrijf Soyana, en de kant-en-klaarmaaltijden van de Lazy Vegan, waaronder een prima gekruide chili, zo uit de zak, met stukjes 'pulled peas' er in (die best lekker waren, maar er wat mij betreft niet in hadden gehoeven). Bij VeganXL kon je vegan kaasravioli van het merk d'Angelo kopen, die we vanavond hebben uitgeprobeerd - in plaats van de nepkaas zouden we toch liever een groentevulling mét smaak hebben gehad.
Vegan is dus vervangen?
Als je kijkt naar de producten die op VeggieWorld worden aangeboden, krijg je de indruk dat vegan eten vooral betekent dat je kaas, worst en ham vervangt door iets dat er weliswaar steeds beter op lijkt, maar nog steeds niet zo goed en overtuigend is als het origineel. Analoog daaraan is een vegan maaltijd blijkbaar ook een vleesmaaltijd waarin het vlees is vervangen door chunks gemaakt van spelt of erwten. Toen ik bij een standje vroeg waarom hun vegan foie gras (wat gewoon een smakelijk plantaardig smeersel was) nu per se een naam moet hebben die tegen het origineel aanleunt, kreeg ik als antwoord dat ze het 'originele gevoel' wilden verkopen.
Een beetje verward verliet ik dus de Jaarbeurs. VeggieWorld is een vrolijke beurs die laat zien dat veganisme ondertussen behoorlijk mainstream is geworden. Maar volgens mij is het niet gezond als een vegan eetpatroon zo zwaar leunt op (zwaarbewerkte) vervangers en vervangen, en op den duur ook contraproductief voor het imago van veganisme (want de boodschap lijkt te zijn dat veganisten alleen maar 'nép' zouden eten).
VeggieWorld heeft me (misschien ongewild) in mijn gevoel versterkt dat je niet moet vervangen, maar juist op zoek moet gaan naar een alternatief. Waarom wil je per se een vegan 'nepgoulash' als er zoveel lekkere 'echte' vegan curries zijn? Waarom moet een lekkere vegan pasta zo nodig 'kaas' heten? Misschien een heel ouderwets idee, maar ik denk dat het festival nóg leuker zou zijn met een stel foodtrucks waar je 'gewone', traditioneel vegan maaltijden zonder vervangers en andere poespas (en die zijn er genoeg) kunt krijgen. En groente- of bonenburgers die niet eens op vlees willen lijken, want die zijn op zijn tijd ook erg lekker.
