Vlees eten is passé, vegetarisch eten is hot. Het prototype vegetariër 'mager scharminkel' is al lang en breed vervangen door het prototype 'milieu- en gezondheidsbewust', maar misschien wat te recht in de leer. En de initiatieven om minstens één keer per week vegetarisch te eten schieten als onkruid uit de grond. Zo lanceerde Natuur & Milieu onlangs de campagne 'Ik ben flexitariër'.
Volgens Natuur en Milieu is een flexitariër iemand die 'een of meer dagen in de week geen vlees eet' (aldus Wikipedia, onder het lemma 'semi-vegetarisme'). En nu kunnen we dus heel flauw gaan roepen dat flexitariërs dus geen vegetariërs zijn (wat overigens wel klopt) en het fenomeen belachelijk maken. Dan zouden we bijvoorbeeld kunnen zeggen dat nog niet zo heel lang geleden het gros der westerse mensheid niet elke dag vlees op tafel had - gewoon omdat het er niet was of omdat men het niet kon betalen. En dat het raar is dat nu ineens mensen zichzelf op de borst kloppen als ze één of meer keren per week vrijwillig geen vlees eten, omdat dat beter is voor de gezondheid, het milieu en het dierenwelzijn. Maar eigenlijk vinden we flexitarisme juist een prima zaak.
Flexitarisme is inderdaad een soort lifestyle, waarmee je kunt uitdrukken dat je wel degelijk milieu- en gezondheidsbewust bent. De basis hiervoor werd in 2003 gelegd door de campagne Meatless Monday, een initiatief van de Amerikaanse marketing professional Sid Lerner, met als doel de Amerikanen meer bewust te maken van het effect van vlees eten op milieu en gezondheid. Een leuk detail is dat de maandag werd gekozen omdat de maandag het begin van de week is, zodat de kans groter is dat je de beslissingen die je op die dag maakt, ook vol zult houden.
Ondertussen heeft de Meatless Monday veel navolging gekregen, onder andere in de kantines van de Technische Universiteit Delft, waar op de maandag 25% minder vlees wordt geconsumeerd. In België heeft de stad Gent de donderdag gebombardeerd tot Veggiedag, de dag waarop vele restaurants en (bedrijfs-)kantines enkel of vooral vegetarische maaltijden aanbieden.
Lifestyle of niet, op maandag of donderdag of op welke willekeurige dag van de week dan ook, deze initiatieven om in ieder geval op regelmatige basis kennis te maken met vegetarisch eten hebben duidelijk wel effect. Het zet mensen aan tot nadenken: is het echt nodig om elke dag vlees of vis te eten, ook al weet ik dat het een enorme milieubelasting vormt? Misschien nog belangrijker: mensen ontdekken hoe lekker vegetarische maaltijden kunnen zijn (op dit punt verwijs ik graag naar de vele lekkere recepten van mijn collega-redacteurs, te vinden op deze site).
En daarom juichen we de campagne 'Ik ben flexitariër' van Natuur & Milieu erg toe. Samen met BN'ers als Kim Feenstra verleidt Natuur & Milieu je om de wereld van vegetarisch koken te ontdekken. Een wereld met vele smaken. De recepten op de site (voornamelijk met vleesvervangers als basis) zijn een prima begin, maar uiteindelijk wil ook de doorgewinterde flexitariër ook lekker vegetarisch eten zonder een vleesvervanger in het middelpunt van de maaltijd. Flexitariërs der Lage Landen, schroom niet: Vegatopia is 'lekker vegetarisch voor iedereen'.
