In de roman 'Het Dwaallicht' van Willem Elsschot maakt zijn alter ego Laarmans samen met drie Afghaanse matrozen een vruchteloze zoektocht door de oude stad, verlangend naar de aantrekkelijke havenarbeidster Maria Van Dam. Wij zoeken in de kleine straatjes, met wat meer geluk, naar gezellige eethuisjes die groen en vegetarisch zijn. En omdat Elsschot een matig eter maar gretige bierdrinker en cafébezoeker was, proeven we plichtsbewust de biobieren van hun drankenkaarten.
Met de voeten tegen het zilte water groeit lamsoor op dijken en in de klei langs de Zeeuwse en Waddenkust. In de zomermaanden bloeit de bloem lavendelblauw, maar al vanaf de lente kunnen wij de jonge bladeren eten. Het woord zal carnivoren aanspreken, maar de bladgroente wordt het meest gegeten door visliefhebbers. Lamsoor wordt namelijk traditioneel kort geblancheerd bij vis geserveerd. De textuur is na blancheren nog enigszins stevig, de smaak is... als een groente uit de zee. Een delicatesse in iedere keuken dus. Vandaag maken we een snelle doordeweekse pasta ermee. Lamsoor gaat nu eens in de hoofdrol in een vegetarisch Italiaans getint gerecht.
,,Kan je iets maken voor Moederdag?’’, vroeg de Vegatopia-redacteur. Natuurlijk kan ik dat, al wordt dit al de tweede Moederdag zonder haar. Even slikken dus, en dan gauw iets bedenken wat ze heerlijk zou vinden. Asperges waren vroeger het toppunt van luxe, wij moesten wachten tot een oom met Limburg-connecties ze meenam. Zo houd je iets wel exclusief! Nu koop ik ze hier in de streek, in het seizoen liefst elke week. Omdat dat begrotelijk wordt, en mijn moeder ook van de zuinige was, nam ik voor deze taart de koppen: 5 euro per kilo en in een mooie langwerpige taartvorm moet je ze anders toch bijsnijden. (Omdat mijn moeder niks weggooide maak ik de volgende dag ook nog soep van het kookvocht, met een verkruimeld eitje en peterselie erop)
De lente is op het hoogtepunt. Dat vieren we met alle groenten die nu in de winkel komen of die we alleen de komende weken nog vers kunnen krijgen. Asperges dus (maar dan groene), raapsteeltjes, rabarber, postelein, meikaas en meer.
Eerder plaatsten we reeds de recensie van het kookboek Zoete aardappel van Colette Dike. Vandaag geven we jullie hieruit een leuk recept voor twix-shortbread, geheel plantaardig en natuurlijk met zoete aardappel. Het is ook handig dat je voor dit gebak helemaal geen oven nodig hebt.
Toen ik een foto van deze pizza op Twitter deelde met de melding ‘far from #guiltypleasure pizza’, kreeg ik gelijk de nodige reactie. Hoezo ‘guilty pleasure’? Een pizza is juist ‘gewoon ontzettend lekker’. En dat is het natuurlijk ook en déze pizza zéker. Mijn opmerking kwam echter uit iets anders voort. De avond ervoor hadden we het in Radio Culinair (@ SRC.FM) over ‘verboden vruchten’ en ‘guilty pleasures’ en ik vertelde over één van mijn guilty pleasures: het restje pizza van de vorige avond als ontbijt. Met deze pizza kan dat zonder schuldgevoel. De bodem is gemaakt met yoghurt en ook de toppings zijn verantwoord. En eerlijk, gezond is alleen maar leuk als het ook lekker is, toch?
Nadat ik vriendlief laatst vroeg om verse tijm mee te nemen van de Marokkaanse supermarkt, kwam hij thuis met een flinke bos verse dille. Ook groen, ook lekker, maar net niet wat ik nodig had. Tijd dus om een gerechtje met een boel dille te bedenken! Samen met een zakje diepvrieserwtjes en een bakje zeelkraal kwam ik tot deze frisgroene voorjaarssoep.
Een paar dagen geleden plaatsten we Hedwigs recensie van De Yogakeuken van Kimberly Parsons. Vandaag hebben we een recept uit dit boek voor een bananenbrood met amandelen en chiazaad.
Deze week presenteren we jullie een nieuwe weekmenu. We bereiden eenvoudige maaltijden, vooral met producten van eigen bodem hoewel we de week een beetje exotisch beginnen met avocado en feta. Deze week sluiten we feestelijk af met groene asperges met citroensabayon.
Eerder plaatsten we reeds Frederikes recensie van het boek Leafs van Carola de Kanter. Uit dit boek deelden we al het recept voor rijstnoedels, asperges en Japanse dressing. Vandaag volgt er een tweede recept, quinoafritters met gegrilde asperges, truffelolie en Parmezaanse kaas. Dit kan zowel als voorgerecht of als stijlvol borrelhapje geserveerd worden.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!