Bij Cuba denk je aan sigaren en rum, en niet aan het lekkere eten. De Lonely Planet geeft zelfs tips om genoeg eten binnen te krijgen in een rubriek genaamd “Staying Fed”, dus je vraagt je als vegetariër al snel af of je er iets fatsoenlijks kunt krijgen. Gastredacteur Ellen heeft het uitgetest en doet verslag.
McDonald's
De Cubaanse keuken is Creools, dus beïnvloed door smaken uit verschillende streken. Aan de andere kant drukt het communisme een grote stempel op het eetpatroon van de bevolking. En dan vooral in de beschikbaarheid. Er is veel niet, of moeilijk te krijgen. En de enige McDonald's schijnt op Guantanomo Bay te zijn.
Rijst met bonen
De rijst met bonen, dat is het nationale voedsel. Op zich is daar natuurlijk niets mis mee, maar het schijnt dat ze de bonen graag klaar maken in varkensvet. Ook je “rijst met groenten” bevat soms heel aparte groenten zoals blokjes ham, dus let goed op. Als je erg strikt vegetarisch eet, zul je het dus zwaar krijgen op Cuba, wat kan je dan wel eten?
Tropisch fruit
Op de eerste plaats staat fruit. Cuba heeft een tropisch klimaat en men verbouwt veel fruit. Mango, ananas, papaja, kleine bananen, vruchten lijkend op lychees en noem maar op. Op straat of op het buffet van je ‘all-inclusive’ hotel, overal is het te verkrijgen. Soms zijn de vruchten overrijp, maar na een tijdje leer je wel wat je het beste kunt nemen.
Restjes
De Gerechten met zoete aardappel en tortilla’s (de soort gevulde omelet, niet de wrap) waar restjes in verwerkt zijn. Veel meer dan een omelet komen restaurants niet, maar soms zijn ze echt lekker gevuld met aardappel en groenten en goed op smaak gebracht.
Toetjes
Zwarte bonen, bijvoorbeeld in een soep. Lekker en gezond. Vraag door als je de bouillon niet vertrouwt. Het brood, wel wit, is meestal wel goed te eten. Dus eet daar voldoende van, in je hotel zijn er vast allerlei jams te krijgen. Toetjes zijn meestal vegetarisch. Flans, ijs of zoet gebak, ik kon het meestal nog wel op na twee gangen. Wat wil je ook als men het vlees vervangt met een bergje rauwe witte kool
No tengo bonbon
Op marktjes in steden kun je kokosnoot (of andere vruchten) kopen, dat kan ook een welkome afwisseling zijn. Je merkt al snel dat de reisgidsen een goed punt hebben met hun adviezen. Even snel iets eten is er niet bij. Onze westerse overvloed is niet vanzelfsprekend. In het binnenland mag je blij zijn als je keuze hebt uit twee soorten ijsjes en de fastfoodrestaurantjes verkopen vooral brood met vlees. Ze eten er ook tosti’s en die zijn desgevraagd te maken met alleen kaas. “Solo queso”. Benadruk dit goed, anders komt er toch weer vlees bij. Andere tussendoortjes kun je vinden in de vorm van crackers of heel droge kaaschips. Hou je van snoep, neem dan je favoriete snoep mee. Ook leuk voor de kinderen. Ze zullen er zelfs om vragen, maar omdat ik niet gewend ben snoep bij me te dragen, moest ik ze teleurstellen. “No tengo bonbon”
Coca Cola is er niet, het Cubaanse merk heet Kukola en het is er zelfs in “light”-variant Al zag ik die alleen in de apotheek.
Cocktails
Is het allemaal kommer en kwel? Het is maar waar je voor gaat. Ik heb ontzettend genoten van het prachtige, interessante land. En hoewel ik twee kilo ben afgevallen, heb ik geen honger geleden. Ik at genoeg en ’s avonds kun je heerlijke pina colada’s en andere cocktails drinken. Want rum, dat hebben ze genoeg en een literfles is slechts vijftig cent duurder dan een verpakt ijsje. En na een vakantie zonder reclame en shoppen, is er op het vliegveld wel weer een tax-free winkel met M&M’s, Kitkat en andere kapitalistische verworvenheden.
Foto's: Grietje Stam
