Drie maanden vegetarisch eten in de Palestijnse gebieden: het viel me mee. De fruit en groente zijn van uitstekende kwaliteit en ook de amandelen en peulvruchten smaken naar meer. Arabische specerijenmengsels en Palestijnse olijfolie maken de gerechten af.
Veel Palestijnen hebben geen geld om iedere dag vlees te kopen. Ze bereiden daarom veel vegetarische gerechten, maar op feestdagen verschijnt er wel altijd een vleesgerecht op tafel. Palestijnen begrijpen niet altijd waarom iemand vrijwillig geen vlees eet. Het is daarom vaak makkelijker om te zeggen dat je maag niet zo goed tegen vlees kan.
De mensen in de Palestijnse gebieden zijn erg gastvrij en willen graag dat hun gasten goed eten. Een Palestijnse familie serveerde rijst met vermicelli en verse doperwten en wortel. Dat klinkt simpel, maar door de verse doperwten was het één van de lekkerste gerechten die ik ooit gegeten heb.
Maar wat eet je buiten de deur? Veel restaurants hebben een stuk of acht salades, vegetarische mezze (kleine gerechten) en een aantal soepen zonder vlees op de menukaart staan. Zodoende kun je bijna overal wel terecht als vegetariër. Typisch Palestijnse gerechten zijn rodelinzensoep, Libanese broden met een vulling van rode uien, sumac en pijnboompitten en een romige salade van tomaat, komkommer en tahinidressing. Daarnaast is Street food volledig ingeburgerd. Falafel, broodjes gevuld met spinazie en kaas en vers geroosterde maiskolven zijn op iedere hoek van de straat verkrijgbaar. Vaak heb je keuze uit diverse salades en sauzen om bij de falafel in het broodje te stoppen.
Mijn favoriete snackbar zit op de weg van Ramallah naar Nablus, in het dorpje Hawarra. Deze snackbar heeft lekkere frieten en gefrituurd brood met za’atar (kruidenmengsel van onder andere tijm, sesamzaad en sumac) om bij de falafel te eten.
Voor een drankje bij het broodje falafel ga je naar de cocktailbar. Anders dan de naam doet vermoeden worden hier geen cocktails met alcohol geserveerd, maar versgeperst vruchtensap. Mijn favorieten zijn de limonade met munt en de granaatappelsap. Het dessert haal je bij de bakker, voor brood, cake en koekjes. Iedere stad heeft zo zijn eigen specialiteiten. De specialiteit van Nablus is Knafeh, roomkaas in een jasje van dunne vermicelli, overgoten met suikersiroop. 
Knafeh-bakker, foto door Ymayyr
De onderstaande restaurants zijn suggesties voor wat afwisseling op de falafel.
Oost-Jeruzalem
Het Jerusalem Hotel heeft een inrichting die nog uit de Ottomaanse tijd stamt. Het restaurant serveert diverse groentegratins en flinke stukken taart als toetje. Dit is ook een plek waar veel locals komen eten.
De Educational Bookshop is in de eerste plaats een plek voor boeken over het conflict in het Midden-Oosten, maar ook een plek waar je kunt eten. De broodjes zijn van goede kwaliteit volkorenmeel, bijzonder aan te raden als je uitgekeken bent op de pitabroodjes. Ze serveren ook lekkere koffie en verschillende soorten thee.
Betlehem
Abu Shanab serveert de beste mezze van Betlehem, maar heeft niet veel andere vegetarische opties. Hosh al Yasmin is een biologische boerderij in het dorpje Birzeit, even buiten Betlehem. Hier kun je van alle gerechten een vegetarische versie bestellen.
Jericho
Tegenover de Mount of Temptation, waar Jezus 40 dagen in de woestijn zou hebben doorgebracht, ligt een restaurant met dezelfde naam. Vegetariërs zijn aangewezen op de mezzekaart. Hier kom je eigenlijk niet voor het eten, maar voor het spectaculaire uitzicht over Jericho en de woestijn.
Ramallah
In Ramallah zitten veel hulporganisaties en ambassades, dat heeft ervoor gezorgd dat sommige restaurants iets prijziger zijn dan in de andere Palestijnse steden.
Café de la Paix heeft drie soorten vegetarisch ontbijt: Europees, Midden-Oosters en Amerikaans. Ik heb er Amerikaanse pannenkoeken met maple syrup gegeten. Daarnaast serveren ze een lekkere zoete aardappelsoep, broodjes halloumi en goedgevulde salades.
Rukab’s Ice Cream, in de gelijknamige straat, verkoopt zowel traditionele Ottomaanse ijssmaken als meer moderne en westerse. Door de toevoeging van Arabische gom krijgt het ijs een typische structuur. En de straat is vernoemd naar de beroemde ijswinkel, niet andersom.
Vlak buiten de stad Ramallah ligt het dorpje Taybeh, waar de enige biologische bierbrouwerij van het Midden-Oosten zit. Rondleidingen op afspraak. Een bierfabriek bezoeken is niet het meest logische om te doen in het Midden-Oosten, maar daarom des te leuker. Het bier wordt in de Palestijnse steden verkocht en kan zich meten met Duits bier.
Nablus
Restaurant Khamis nr 1! In Rafidiya Street is een aanrader. Ze serveren groentelasagne, mezze, en bij iedere maaltijd een gigantische salade.
Hebron, Yatta en Jenin
Deze drie steden hebben geen echte restaurants, dus is iedereen die er buiten de deur wil eten aangewezen op de snackbar en falafelkraampjes.
Verblijf en vervoer
Iedere Palestijnse stad (behalve Yatta dat geen enkele toeristische voorziening heeft) heeft zowel goedkope hostels als dure hotels. Een goedkoop hostel kost €10,- per nacht (Hostel in Ramallah) en een duurder hotel €64,- per nacht (hotel Angel in Betlehem). Mijn ervaring is dat duur niet automatisch beter is, kijk op een vergelijkingssite met welke hotels, hostels en guest houses andere reizigers goede ervaringen hebben.
Reizen in de Palestijnse gebieden gaat het makkelijkste vanuit Betlehem of Ramallah, vanuit deze steden vertrekken gele minibusjes naar alle Palestijnse steden. Taxi’s zijn in de steden heel betaalbaar. Jeruzalem ligt voor (of achter) een checkpoint, wat een langere reistijd en meer omrijden oplevert. Daar staat weer tegenover dat één dag te weinig is om alles in Jeruzalem te bezichtigen.
