Kweeperen zijn mislukte appels: ze zijn niet te eten en daarom terecht vergeten. Of toch niet? Die harige vruchten geven hun lekkere smaak pas prijs als je ze kookt. In dit 'dubbelrecept' maken we gelei van het kweepeersap en verwerken het vruchtvlees tot kweepeerbrood (ook kweepeermembrillo of kweepeerpasta genoemd). Behalve het klokhuis wordt dus alles van de kweepeer gebruikt.
Onze overbuurvrouw had een luxeprobleem: de kweeperenoogst in haar moestuin was wel heel goed uitgevallen. Dus kwam ze bij ons langs met een volle zak: of wij daar ook iets mee kunnen. Kristof bevestigde dit gretig. Kweepeergelei en kweepeerbrood moest het worden. Ik heb hem uiteraard zijn gang laten gaan – op voorwaarde dat hij zijn fotocamera mee de keuken in zou nemen.
Mocht je geen moestuin of overbuurvrouw met kweepeeroverschot hebben, probeer ze dan bij de Turk, in de biowinkel of op de markt te vinden.
Ingrediënten
De hoeveelheden zijn afhankelijk van het precieze gewicht aan kweeperen. Zorg voor voldoende geleisuiker en gewone suiker en volg de stappen van het recept.
kweeperen (wij gebruikten 8 kleine kweeperen)
geleisuiker (verhouding 1:1)
sap van 1 citroen
water
gewone suiker
naar smaak: kaneelstokje, steranijs, kruidnagel, vanillestokje
kaasdoek (of een fijne zeef)
voldoende glazen potten (wij hadden drie potjes à 300 ml nodig)
optioneel: ouwel (eetpapier, te koop in ouderwetse snoepwinkels en volgens tipgevers ook bij de Jamin en de Jumbo)
Op de schil van de kweeperen kleeft een soort donslaagje. Schrob dit er af met een champignonborstel of een ruwe handdoek (wij gebruikten een nagelborstel).
Vul een grote pan met voldoende water om de kweeperen nét mee te bedekken. Giet het citroensap in het water.
Snij de kweeperen in vieren (gebruik een scherp mes, want de kweeperen zijn keihard) en verwijder het klokhuis. Doe de stukken meteen in het citroenwater, om verkleuren te voorkomen.
Kook de kweeperen tot ze zacht zijn, dat duurt ongeveer 40 minuten.
Giet de inhoud van de pan in een kaasdoek (of door een fijne zeef) en vang het vocht op in een kom. Weeg, als al het vocht is doorgedrupt, hoeveel vocht je nu hebt opgevangen.
Kweepeergelei
Breng water aan de kook en giet dit in en over de glazen potten om ze te steriliseren. Zet ze omgekeerd op een schone theedoek om te drogen.
Giet het vocht terug in de pan en voeg net zoveel geleisuiker toe als het gewicht van het opgevangen vocht (kijk voor de zekerheid even op de verpakking of je inderdaad geleisuiker met een verhouding 1:1 gebruikt). Voeg eventueel ook – naar smaak – een kaneelstokje, steranijs, kruidnagel en/of een vanillestokje toe. Breng het geheel aan de kook en laat op hoog vuur 3-4 minuten doorkoken.
Vul de potten met de kweepeergelei en sluit de potten af. Pas op: de gelei is bloedheet. De gelei is nog erg vloeibaar, maar wees gerust: na een nachtje in de koelkast is de gelei 'smeerbaar'.
Kweepeerbrood
Weeg hoeveel vruchtvlees je in het theedoek of in de zeef hebt opgevangen.
Pureer het vruchtvlees met een staafmixer (of in de keukenmachine). Vermeng hetzelfde gewicht aan (gewone) suiker met de puree.
Kook de puree in ca. 45 tot 60 minuten onder voortdurend roeren (en daarmee bedoelen we echt voortdurend roeren, omdat het anders gegarandeerd aanbrandt) tot een redelijk vaste massa met een karamelachtige kleur.
Bedek een bakblik met bakpapier of (mooier nog) met ouwel (eetpapier). Bedek dit met een laag kweepeermassa van 1-2 cm hoog. Als je eetpapier gebruikt, bedek dan de massa met nog een laag eetpapier.
Laat de kweepeermassa in een warme ruimte 2-3 dagen drogen, of – de snellere methode – laat de massa 2-3 uur drogen in een oven op 100 graden, met de ovendeur op een kiertje (gebruik een pollepel of iets dergelijks).
Snij het kweepeerbrood in blokjes, reepjes, ruitjes of andere hapbare vormen. Als je geen eetpapier hebt gebruikt, rol dan de stukjes kweepeerbrood in suiker, geraspte kokos of amandelen. Je kunt de stukjes ook nog in gesmolten chocolade dippen, als je dat lekker vindt.
Bewaar het kweepeerbrood in een koektrommel. Scheid de verschillende lagen kweepeerbrood met een stuk bakpapier van elkaar, om te voorkomen dat ze aan elkaar gaan kleven.
