Zou het nog lang duren voordat in de Allerhande recepten staan voor brandnetelravioli en paardenbloemsalade? En dat je dan ook de brandnetels en de paardenbloemen bij hen op de groenteafdeling kan vinden, gemoedelijk naast de worteltjes en de broccoli?
Wie weet, maar brandnetels en paardenbloemen zijn natuurlijk ook gewoon in de vrije natuur te vinden, of misschien wel in je tuin. Nog gratis ook en dat is fijn, want “ons bent zunig”.
Paardenbloemen en brandnetels zijn niet de enige eetbare planten die je in het wild kan plukken. Bekende voorbeelden zijn natuurlijk bramen, beukennootjes en kastanjes, maar wist je dat bijvoorbeeld ook de wortels van de lisdodde te eten zijn? Topkok Jonnie Boer serveert ze met stroop in zijn restaurant De Librije. Net als watermunt voor de thee, pinksterbloemen voor in salades en de grote bovist (een paddestoel).
Zo zijn er nog honderden wilde planten en zwammen hier in Nederland die je (gedeeltelijk) kunt eten. Voor wie wat meer wil weten over deze manier van boodschappen doen, is er nu het boek Lekker Landschap van freelance journalist Michiel Bussink.
Het boek bevat 50 recepten met ‘wilde’ ingrediënten, weetjes, anekdotes en interviews met mensen voor wie het plukken uit de natuur heel gewoon is, zoals de hierboven aangehaalde Jonnie Boer. Je hoeft er niet eens de Veluwe voor op, getuige een van de andere geïnterviewden. Zij oogst al jaren fruit, noten en kruiden midden in de Amsterdamse Bijlmer!
Kruidenzoeker was tot begin vorige eeuw een heel normaal Nederlands beroep. Door de opkomst van de grootschalige landbouw is het plukken in de vrije natuur verdwenen. Voor je oma en opa was het waarschijnlijk niet vreemd om vlierbessen en hazelnoten te plukken.
Nu lijkt er weer een opleving te zijn, getuige dit boek en berichten in de media over zogenaamde ‘smulbossen voor allochtonen’: bossen waarin je fruit en noten mag plukken en waar kinderen gewoon in bomen mogen klimmen, zodat de Hollandse natuur ook aantrekkelijk wordt voor de nieuwe Nederlanders. Momenteel is het verboden om planten en paddestoelen mee te nemen uit het bos en kan je er zelfs een boete voor krijgen. Dit heeft tot doel om de natuur te beschermen, maar wanneer plukken met beleid gebeurd (bijvoorbeeld: laat altijd wat staan, zodat er nieuwe planten kunnen groeien) kan het geen kwaad.
Lekker Landschap inspireert je om zelf de natuur in te trekken, of je tuin, om te kijken wat daar allemaal voor eetbaars groeit. Het is liefdevol geschreven met veel humor en de nodige zelfspot (“omdat we deeltijdrevolutionair zijn en boter niet aan de bomen groeit, gaan we toch maar weer naar de supermarkt”) en geïllustreerd met enkele tekeningen. Ook wordt gewaarschuwd voor giftige planten.
Je zult er, ook voor je veiligheid, nog wel een ander boek bij moeten kopen (bijvoorbeeld eetbare wilde planten van Richard Mabey), want het ontbreekt in dit boek helaas aan foto’s. Wat mij betreft een groot minpunt, want met foto’s weet je toch meteen of je een plant al kent.
De recepten zien er goed uit en zijn geschikt voor vegetariërs, op een enkele na. Je kunt ze eventueel ook maken met ingrediënten uit de supermarkt.
Het boek is een aanrader voor mensen die houden van bijzondere ingrediënten en niet al te moeilijk doen over vogelpoepjes en dergelijke op die ingrediënten. Want dat is wel een nadeel van deze hobby: er kan een vos hebben gepiest over je bramen, of erger: een mens!
Een hartig voorgerecht uit Scandinavië
· 500 g bramen
· 1 ui
· 1 teen knoflook
· 1 komkommer
· handvol (water)muntblaadjes
· 1 eetlepel rode wijnazijn
· peper en zout
· 1/8 liter zure room
Houd vier bramen apart. Pureer de rest van de bramen en zeef de pitjes er uit. Doe er de ui, knoflook, komkommer en muntblaadjes bij, maar houd vier muntblaadjes apart. Pureer nogmaals met staafmixer of blender. Breng op smaak met de azijn, peper en zout. Zet de soep minstens een uur in de koelkast. Serveer de bramensoep met in elk bord een lepel zure room met daarop een braam en een muntblaadje.
Lekker landschap
Michiel Bussink
Hardcover, 128 Pagina's
ISBN: 907666112X
€ 18,95
 Meer! Meer info over het boek en de achtergronden: Stichting WaArde, de uitgever van het boek Werkgroep Oogsten Zonder Zaaien van Slow Food Nederland Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC) |
Beoordeling:
