Nu het weer warm wordt maakt ze graag ijs. Gastredacteur Saena recenseert het nieuw uitgekomen kookboek Gelati d'Italia van uitgeverij Fontaine.
Over hoe een boek over gelato – dat niet eens ijs betekent maar 'bevroren' en dus veel ruimer genomen moet worden – de passie van de Italianen laat zien en toch door een 'koele' Engelse met warmte geschreven kan worden.
Twee jaar geleden waren we in Italia op vakantie tijdens de finale van het WK Voetbal. En hoewel de Italianen keurig applaudisseerden bij goede acties en niet in het minst de luidruchtigheid tentoonspreidden die we hen gebruikelijk toedichten bij gemeenschappelijk vermaak, was de passie voor het voetbal en natuurlijk de uiteindelijke overwinning van de Azzurri van dien aard dat we er ook warm van werden.
Dit gevoel werd afgelopen weken weer even opgeroepen bij het lezen van het boek Gelati d'Italia van Linda Tubby tijdens het EK Voetbal. In het boek komt regelmatig ijs van een ijssalon ter sprake die we goed hebben leren kennen tijdens diezelfde vakantie. We logeerden in de buurt van San Gimignano en brachten een aantal keren een paar uurtjes door op het Piazza della Cisterna van het stadje, waar de beroemde gelatiere/gelataio Sergio Dondole zijn Gelateria di 'Piazza' heeft. Het bleek onmogelijk het plein over te steken naar de andere helft van de winkelstraat zonder een hoorntje in de hand, met minimaal 3 smaken ijs.
Uit ervaring weet ik dus hoe het ijs smaakt uit de recepten van de hand van Sergio. En de andere ijsrecepten uit het boek doen daar zeker niet voor onder, ook al niet omdat ze ook afkomstig zijn van andere gelegenheden, zoals het Venetiaanse Harry's Bar. Stuk voor stuk zijn het juweeltjes, zowel qua smaaksensatie als kleurencombinatie. De foto's van Jean Cazals laten je letterlijk het water in de mond lopen. Wat te denken van de o zo heerlijke klassiekers cassata siciliana en buontalenti, maar ook de gedurfdere combi's liquirizia- en lychee-ijs of zelfs pompoen-met-bitterkoekjesijs (zucca e amaretti) mogen er zijn, en voor de echte durfal: sorbetto di pesto en sorbetto di avocado (niet als dessert maar als voorgerechtje).
Na een stukje interessante geschiedenis over de mogelijke herkomst van ijs en de eerste ijsbereidingen beschrijft de auteur niet alleen ijs- en sorbetrecepten, maar geeft ook de receptuur voor semifreddi, ijsgekoelde drankjes en granita, ijsdesserts, ijstaarten en als laatste de bereiding van de final touch ofwel de smakelijke toevoegingen die zowel het oog als de tong strelen. Het gebruik van bekende Italiaanse drankjes als prosecco, vernaccia, Limoncello, Marsala en Strega getuigen van een gioia di vivere die bijna decadent aandoet. Goede tips, o.a. over behoud van kleur, en sympathieke toevoegingen als "gebruik seizoensprodukten en kies voor biologisch" zorgen ervoor dat het boek bij mij op een favoriete plek staat.
Gelati d'Italia is een heel betaalbaar gebonden boek met harde kaft over een lekkernij die door bijna de gehele wereldbevolking zeer wordt gewaardeerd. Het spreekt voor zich dat alle recepten door vegetariërs gemaakt kunnen worden, maar ook veganisten komen aan hun trekken door de vele recepten zonder zuivel of eieren.
Ondanks (gelukkig, want anders moet ik het een perfect boek noemen!) een vertaalfoutje op pagina 122 waar gelato di fragole (aardbeien) wordt vertaald met frambozenijs krijgt het boek van mij alle vijf sterren.
Gelati d'Italia - Tubby, L.
Gebonden, hard cover, 160 pagina's, Fontaine Uitgevers BV
€ 19,90
ISBN 978 90 5956 240 0
