Vegetariër geeft inhoud kerstpakket liever weg

Het jaarlijkse kerstpakket brengt sommige vegetariërs bijna tot waanzin. Elk jaar weer die blikjes en potjes die niet vegetarisch zijn. Kerstpakketten met ragout, droge worst en - o horror! - foie gras! We hoorden van iemand die zelfs een gebraden haan als kerstpakket kreeg. Veel vegetariërs zijn dan ook bijzonder geneigd hun pakket aan voedselbanken, daklozen en andere minderbedeelden te geven, zo blijkt uit de reacties op het Vegatopia-forum. Hoewel er ook blije vegetariërs rondlopen die het jaarlijkse cadeautje van hun werkgever waarderen.

 

 

Aan het begin van de vorige eeuw waren kerstpakketten nog een barre noodzaak voor de in de winter verzwakte arbeiders. De baas splitste hun een pond boter of rozijnenbrood in de maag, in de hoop dat ze ook na de kerst nog op de been zouden blijven. Algemene loonsverhoging, zodat mensen goed te eten konden kopen, kwam kennelijk niet op in de breinen van de fabrieksbazen. Maar we hebben er dan in elk geval toch een mooie traditie aan overgehouden.

Lichtgevende kers
In de jaren 80 groeide het kerstpakket uit tot een grote doos met blikken en blikjes exclusieve spullen die je in normale tijden beslist niet zou eten: paté, jams van obscure vruchten, toastjes met onbekende kruiden en zoete mousserende wijn. Een behoudende of Reve-minnende baas gaf zijn werknemers een fles bessensap.

Toen ik als kind in de jaren 80 opgroeide, werden wij verwend met elk jaar precies hetzelfde kerstpakket: een glimmende kerstkrans van het spul waar van met Sinterklaas de banketbakkersstaven worden gemaakt. Op die krans zaten grote, bijna lichtgevende rode en groene kersen. Ik kan me nog goed herinneren dat in 1986 de grap de ronde deed dat zulke fluorescerende kersen uit Tsjernobyl werden geïmproteerd. Toch waren we er altijd blij mee en keken we elk jaar weer naar de kerstkrans uit.

iPod
De moderne werknemer heeft qua kerstpakketten inmiddels heel wat op zijn verlanglijstje staan. Iedereen kent wel die ene kennis van een kennis die van zijn baas de nieuwste iPod kreeg.

Vegetariërs manifesteren zich (met kerst?) hoogst vredelievend als het hun kerstpakket betreft. Op het Vegatopia-forum zeggen velen: geef maar aan het goede doel, dat geld voor een kerstpakket. Is die vrijgevendheid iets dat vegetariërs eigen is, komt het door de kerstgedachte, of zijn vegetariërs door de jaren heen aardig teleurgesteld door hun werkgevers? Want dat niet elke werkgever even origineel is, mag wel duidelijk zijn. Als niet gewaardeerde producten worden door Vegatopia-bezoekers genoemd:

• mierzoete cranberrysaus
• Christmas-pudding die rustig een jaar of tien bewaard kan worden zonder dat dat merkbare invloed heeft op smaak, uiterlijk of consistentie
• een assortiment toastjes waarvan ik de helft toch niet eens lekker vind
• een trommel koekjes met een doordringende lucht van de smerigste vanille-essence die je je maar kunt voorstellen.
• een hele lange aansteker in de vorm van een lucifer en een enorme lantaarn. Wat ik met dat ding moet...
• Iedereen wist al dat we iets van non-food zouden krijgen en er werd al druk gespeculeerd over de thuis-biertap, die onder de collega's zeer gewenst was. Nu werken er bijna alleen maar mannen en wat kregen we: een theeservies met dessertschaaltjes! Natuurlijk koken mannen ook en drinken ze ook thee, maar wij hebben het weggegeven aan een tante van ons die het wel leuk vond en toen hebben we haar kerstcadeau, te weten een design-spaarvarken, gekregen.

Jamie Oliver
Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel. Cadeaubonnen en keuzepakketten worden erg gewaardeerd. Ook coupons met een boekje erbij met mogelijke doelen vindt men leuk. Pakketten van de Wereldwinkel zijn ook erg populair, evenals pakketten waar geen eten in zit, zoals een outdoorpakket of de nieuwe Xbox spelcomputer. Keukengerei (slabak, slabestek, waterkannen, een fles olijfolie en een Jamie Oliver Shaker met keramische bal) maken vegetariërs ook blij.
Drank is ook altijd goed. En themapakketten. Een vegetarische werkneemster van een grote supermarkt zegt: "We kregen een mooie roze doos, met een roze cocktailshaker, twee longdrinkglazen, cocktailreceptjes (allemaal alcoholvrij!), roze rietjes, borrelnootjes, borrelworstjes (maar dat was het enige niet-vega), limonade en vruchtensap (van die luxe, dus met echte appelsap), twee flesjes carpe diem-spul, nog wat van de Etos, doucheschuim ofzo, chocoladekoekjes in een roze blik, die nieuwe koffiepads in een roze verpakking, minisoepstengels. Ik vond het wel een leuk pakket, en de rest van mijn familie ook, aangezien zij alles krijgen wat ik niet lust/mag." De schattigste werkgever stopte een gelukspoppetje onder in het pakket.

Op eigen initatief je pakket doneren, bijvoorbeeld aan een Voedselbank is populair. Dit kan echter ook tot praktische problemen leiden: "Mijn collega-kamergenote en ik besloten half-half te doen; één kerstpakket voor het goede doel, en wij samen één kerstpakket. Dat bleek uiteindelijk niet zo'n succes, want hoe kun je nu één wafelijzer delen," aldus een vrijgevige Vegatopia-bezoeker.

Kat
De opmerkelijkste conclusie is dat de huiskat elk jaar in ieder geval tevreden is: "Eigenlijk doet het er niet toe, zolang het maar in een grote kartonnen doos zit. Die doos gebruikt de kat dan om in te zitten. Hij is altijd het blijst met mijn kerstpakket... " dus voor niets is een pakket bij kattenbezitters in ieder geval nooit.