Dit is een vrolijk, fleurig en zonnig vegetarisch kookboek, 
dat van voor tot achter de sfeer van de Provence uitademt. De recepten zijn Besançon's versies van klassieke mediterrane recepten als Salade Nicoise en Pissaladière, maar dan zonder vlees en vis én zonder geitenwollensokken-sausje.
Dit is een vrolijk, fleurig en zonnig vegetarisch 
kookboek, dat van voor tot achter de sfeer van de Provence uitademt. De recepten zijn Besançon's versies van klassieke mediterrane recepten als Salade Nicoise en Pissaladière, maar dan zonder vlees en vis én zonder geitenwollensokken-sausje.
De meeste recepten in dit boek zijn misschien niet heel origineel. Het zijn klassieke recepten, die je in wel meer kookboeken tegenkomt, maar dan in de versie van de auteur.
Wat zo speciaal is aan dit boek is de vormgeving. Het staat bomvol met mooie, paginagrote foto’s van gerechten (van elk gerecht is een foto), ingrediënten, bloemen, de tuin en de schrijfster en ook sfeerbeelden van de Provence. Er is nog net geen alpinopet met een stokbrood onder zijn arm te zien. Daarnaast is het boek uitgevoerd met 2 leeslinten en een stofomslag.
Verder vertelt de schrijfster in korte verhaaltjes met veel liefde en respect over het leven in en de geuren en smaken van de Haute-Provence in de lente, zomer, herfst en winter. Ze pleit voor het gebruik van verse, lokale en liefst biologische produkten. Ook schrijft ze vaak iets over een gerecht in de inleiding van het recept.
Die recepten mogen dan wel niet heel spannend zijn, ze zien er wel goed uit en nodigen uit tot het koken van een mooie maaltijd waarmee je goed voor de dag kan komen bij je vrienden en familie. Naast, uiteraard, de Franse invloeden heeft de Provençaalse keuken ook invloeden uit Noord-Afrika, Italië en Spanje. Zo zijn er tajines uit Marokko en Italiaanse pasta’s en is er een citroen-amandeltaart met een Spaans tintje.
Mijn Keuken Van De Zon bevat niet alleen maar recepten voor de zomer; er zijn ook recepten voor koudere jaargetijden, zoals wintertabouleh van spelt en zaden en risotto met paddenstoelen en venkel.
Het boek is opgedeeld in hapjes, voorgerechten, hoofdgerechten, toetjes, kleine gerechten, salades, diners en desserts. De meeste gerechten zijn makkelijk te maken en de ingrediënten zijn, op enkele na, goed verkrijgbaar in Nederland.
De schrijfster
Virginie Besançon studeerde beeldende kunst en was kleedster en kok voor theatergroepen in Parijs in de jaren ’90. Haar droom was om kostuumontwerpster te worden voor de opera. Toen haar heimwee 
naar het zuiden van Frankrijk, waar ze opgroeide, te groot werd, verhuisde ze terug naar de Haute-Provence. Ze verkocht taarten op de plaatselijke markt, kookte bij bruiloften en verjaardagen en later was ze 3 jaar lang chef de cuisine bij een bekend restaurant in Forcalquier.
Het liefst kookt ze voor vrienden en familie, ze heeft dan het gevoel dat ze hen een heel persoonlijk geschenk geeft. Ze noemt zichzelf een smulpaap en een fijnproever die ervan houdt om smaken te vergelijken. Haar oma heeft die liefde opgewekt toen ze nog een kind was door haar zelfgebakken bramentaarten, waar Virginie de bramen voor plukte.
Ze eet zelf nog wel af en toe vlees en vis.
Pissaladière is een zachte taart met gekonfijte ui en een bodem van olijfoliedeeg. Bijna iedereen uit de Provence eet het bij het aperitief - een lekker fris drankje of een glas Provençaalse rosé. Traditioneel wordt dit gerecht versierd met ansjovisfilets, dit is een variatie zonder vis.
Vulling:
1 kg uien, gepeld en in ringen gesneden
2 el olijfolie
1 el honing
1 el suiker
zout en peper
1 plukje saffraandraadjes
12 kleine olijfjes uit Nice, zonder pit, of andere zwarte olijven
Olijfoliedeeg:
250 g bloem
110 ml olijfolie
125 ml water
1 koffielepel droge banketbakkersgist
2 koffielepels zout
een snufje nootmuskaatpoeder
Week de saffraandraadjes in 100 ml kokend water. Fruit de uien in een steelpan op middelhoog vuur met 1-2 eetlepels olijfolie. Voeg de honing en de suiker toe en breng op smaak met zout en peper. Bak de uien nog ongeveer 40 minuten, totdat ze goed gekonfijt zijn. Voeg na 30 minuten de gewelde saffraan toe, met het water, en kook het mengsel in. Haal de uien van het vuur als ze mooi van kleur zijn, maar nog wel sappig en vochtig. Proef het mengsel en voeg eventueel nog wat zout toe.
Bereid het deeg tijdens het bakken van de uien. Verwarm de oven voor op 225C. Doe alle ingredienten voor het deeg in een kom en roer alles goed door elkaar met een houten lepel, tot het deeg zich tot een bal vormt. Dek het af en laat het 15 minuten rijzen op een warme plek. Probeer het deeg zo min mogelijk te behandelen, het is nogal gevoelig.
Rol het deeg uit en bekleed een ingevette en met bloem bestoven vorm of bakplaat. Prik het deeg hier en daar in met een vork en verdeel het uienmengsel erover. Garneer de taart met de olijven. Zet de vorm 20 minuten in de oven, totdat de uien mooi gekonfijt en goudbruin gekleurd zijn. De Pissaladière wordt lauwwarm of koud gegeten.
Beoordeling:
Wat zeggen die sterren?
ISBN : 90-5897-527-4
Verkoopprijs : 29,95 EUR
Aantal pagina's : 240
Uitgave : Uitgeverij Terra
