De startup die vegetarische kroketten aan de Ekoplaza zou leveren heeft fikse brandschade. Het plantaardige restaurant Vannu is uitgeroepen tot Groenterestaurant van het jaar. Veel mensen kopen weer volle in plaats van halfvolle of magere melk. Het perfecte eitje kook je in tweeëndertig minuten met twee verschillende temperaturen. Door productinformatie in het Nederlands via QR-codes te geven kunnen supermarkten ook buitenlandse producten verkopen. Supermarktketens spelen steeds meer in op de Ramadan. In de Verenigde Staten zijn kippen te huur, omdat de prijs van eieren torenhoog is geworden. Buitenlanders verwonderen zich over onze boterham met hagelslag. Februari 2025 in vogelvlucht.
Deze week laten we ons leiden door recepten uit Turkije en het Midden-Oosten. Deels met traditionele gerechten, maar ook met inspiratiegerechten. We bijten de spits af met een Palestijnse maaltijdsoep met linzen en pasta. Daarna gaan we verder met een Midden-Oosters stoofje met baldorijst en woensdag eten we maqlaba met pompoen en aubergine. Op donderdag eten we een tabouleh als lunch en op vrijdag geven we een Midden-Oosterse walnotendip bij de borrel. Aubergines van de imam met hummus-wortelsalade en pilav-rijst is voor zaterdagavond en op zondag maken we een Turks ontbijt met menemen.
In de keuken lag nog een flespompoen en ik was binnen een paar dagen tijd drie verschillende recepten tegengekomen voor shakshuka met pompoen, dus shakshuka moest het worden. Nou is dat geen straf, want shakshuka is erg lekker en kan volgepropt worden met groenten. De drie recepten die ik vond waren echter niet geschikt. Het eerste recept maakte vooral gebruik van bevroren ingrediënten, terwijl ik een groentela vol verse waar had. Het volgende recept bestond uit weinig meer dan pompoen, ui en tomaat uit blik, terwijl ik een mogelijkheid zag om veel meer groenten te gebruiken. Het laatste recept was wat karig met kruiden en specerijen, terwijl shakshuka én pompoen juist heel goed diverse smaaktoevoegingen verdragen. Ik maakte dus mijn eigen variatie.
Vleesvervangers zijn niet meer weg te denken uit de supermarkt, maar toch is de discussie over het nut hiervan nog niet gaan liggen. Je mag ze gerust kopen, maar bedenk ook dat je met relatief weinig moeite zelf heerlijke vleesvervangende gerechten kan maken. Daarom geven we in dit weekmenu een bloemlezing van de mogelijkheden van de klassieke natuurlijke vervangers tofu, tempeh en seitan. Daarnaast maken we zelf ook kaas-courgette-havermoutburgers en walnotenburgers met tzatziki en aubergine. Verder zijn er nog Mediterraanse halloumipakketjes en een Japans geïnspireerde pompoenquiche.
Palmkool is bij ons het onbekende broertje van de boerenkool. Je vindt hem bij de betere groenteboer of in de biowinkel. In Italië is deze wintergroente veel beter bekend en gebruikt. Daarom zocht ik spontaan naar Italiaanse recepten voor palmkool. Ik vond een recept met pasta en kikkererwten, maar uiteindelijk heeft dit enkel als inspiratie gediend, want het werd een erg Hollandse versie met bruine bonen en Goudse geitenkaas. Het resultaat is een eenvoudig, doch verwarmend en goed vullend wintergerecht. Ideaal voor op een weekdag.
Uien, knoflook en prei spelen doorgaans maar een bijrol in de keuken. In dit weekmenu delen we ze voor een keer echter de hoofdrol toe. We maken afwisselende en eigentijdse gerechten met deze groenten. We beginnen met prei en wortel in een pindasaus met gebakken tofu en we gaan verder met Spaanse cebolletas gratinadas. Op woensdag lunchen we met omelet met ui en op donderdag maken we pita met groenteballetjes en killerknoflooksaus. Daarna is het de beurt aan Griekse uientaart met feta. Op zaterdag dineren we met knoflooksoep, preistamppot met oesterzwammen en cashewfudge. Tot slot bakken we een vegan citroencake.
In de Italiaanse regio Puglia, de hak van de Italiaanse laars, is de toeristische sector de laatste twintig jaar flink gegroeid. Wie door de streek reist, komt langs de trulli, de barokstad Lecce, de witte huizen van Ostuni en ander moois. Maar ooit was het een arme landbouwstreek waar het leven hard was. De bewoners bereidden dan ook een cucina povera met de voedzame oogst van het land. Eén van de eerlijke, gezonde gerechten is de scurdijata of marenna van het zuidelijk gelegen Salento. Het is een karakteristieke en eenvoudige bereiding, waarin dikwijls voedseloverschotten van de vorige dagen werden verwerkt. Strijd tegen voedselverspilling uit noodzaak, dus. De ingrediënten waren natuurlijk lokaal en van prima kwaliteit - kenmerken die we, zij het dan innovatiever en verfijnder, in duurzame restaurants terugvinden. De scurdijata werd vroeger onder andere gemaakt voor de boerenknechten, die een voedzame maaltijd konden gebruiken voor een dag hard werk op het land.
Als kind aten we iedere dag soep bij het warm eten, geleidelijk aan is dit verdwenen. Ik maak nog steeds soep, maar meestal voor de lunch of voor uitgebreidere etentjes. Maar soep verdient eigenlijk wel alle aandacht: ze is lekker, doorgaans makkelijk te maken met slechts één kookpot en zeer afwisselend bovendien. Daarom wijden we dit weekmenu aan soep, meer bepaald vrij stevige maaltijdsoepen die passen bij de koudere dagen. Voor 's middag of 's avonds, dat bepaal jij. We maken achtereenvolgens aardappel-groente-bonensoep, pittige maïssoep met zoete aardappel en kokosmelk, Mexicaanse soep met tortillachips en avocadosaus en pindasoep met een pittige topping. Op vrijdag pimpen we de typische noedelsoep uit pakjes en op zaterdag mag het uitgebreider: romige soep van paarse bloemkool, mini-nutroast van walnoten en gestoofd witlof. Afsluiten doen we met prei-knolraaproomsoep met cheddarbruschetta.
Dit recept is gebaseerd op een gerecht dat ik in een Ethiopisch restaurant at. Het was de lekkerste pompoen ooit, maar helaas hield het restaurant veel te snel op te bestaan en sindsdien ben ik op zoek naar het recept. Ik heb ondertussen veel verschillende Afrikaanse pompoengerechten gegeten, maar het was nooit wat ik hoopte. Toen ik probeerde het gerecht zelf na te maken, slaagde ik gedeeltelijk: ik heb er weliswaar een lekker pittig pompoengerecht bij, maar het is zeker niet hetzelfde als die van dat Ethiopische restaurant. Ik blijf dus zoeken en ondertussen maak ik geregeld mijn eigen versie.
Berberé is een kruidenmengsel uit de keukens van Ethiopië en Eritrea. De naam betekent ‘pittig’ en dat is het meestal ook. Het wordt gebruikt in stoofpotten, soepen en sauzen. Het laat zich ook goed combineren met peulvruchten, zoete aardappel, pompoen, koolsoorten en seitan. Berberé bevat een aantal ‘warme’ specerijen - zoals kaneel, gember en peper - die bij ons nogal eens in wintergerechten worden gebruikt. Het is dan ook een prima ingrediënt voor winterse schotels: terwijl je je handen warmt aan een kom hete pompoensoep verwarmen de specerijen je van binnenuit.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!