Ik ben een vrij pragmatische vegetariër; ik probeer de bio-industrie zoveel mogelijk te mijden; ik eet geen vlees en vis, mede omdat het me in de loop der tijd tegen is gaan staan (alhoewel ik principieel niets heb tegen vlees van 'gelukkige dieren' - hoe gelukkig gelukkig is, is helaas nog niet zo heel erg duidelijk omschreven en in de praktijk gebracht). Kaas eet ik dan wel weer en leren schoenen heb ik ook.
En sinds we een hond hebben, is er ook weer vlees in huis. Een hond kun of wil je nu eenmaal niet compleet vegetarisch voeren, daar is al het nodige over geschreven en gediscussieerd. Bastiaan krijgt kant-en-klaar-barf, worsten die in ieder geval grotendeels biologisch (en diervriendelijk) worden geproduceerd.
Ik ken ook mensen die ronduit weigeren iets op te eten als het in een pan is gebakken waar eerder ook vlees in gebakken is, maar ik vind dat er op die manier teveel goodwill van niet-vegetariërs verspild wordt.
Ieder zijn eigen keuze, en voor mij is de smaak de grens. Zodra een vegaburger of groenterecht of wat dan ook smaakt naar vlees (en dat gaat zeer snel), mag je mijn portie aan Fikkie geven. De nodige ervaringen in hotelrestaurants hebben mij geleerd dat ik me beter wat rabiater, principiëler kan opstellen, anders is het einde zoek.