Een maand of wat geleden ging onze Viola het (opvang)zijdehoentje plotseling dood, ze was oud en versleten, dus zat ons nóg oudere kleine krielkipje helemaal alleen in het grote hok.
We dachten we laten ze vrij in de tuin lopen dan voelt ze zich mischien prettiger, en inderdaad ze kwam regelmatig bij de keukendeur om een koekje, maar na verloop van tijd ging ze zich net als een papegaai kaal plukken.
Ik dacht ik haal een paar kipjes uit een legbatterij, dan zal het met haar wel beter gaan en voelt ze zich niet meer zo alleen én ik red er twee kippen mee uit die hel.
Zo gezegd zo gedaan, via via kreeg ik een adres,ik gebeld en ja hoor ik mocht er wel een paar komen halen, nou ik dacht dat gaat makkelijk.......daar aangekomen zegt de boer, wil je hanen of kippen, ik zei 'hanen?? ja dit is een kuikenvetmesterij, dus zeg het maar.
Geef me maar twee dunne zielige kipjes zei ik geschrokken , ja dan ben je te laat die liggen al in een ton! Gelijk deed hij de deur open en tot mn verbijstering zag ik duizenden kippekuikens, snel griste de boer er twee van tussen, en deed ze in mn kattebench.
De bench was niet te tillen zo zwaar,twee kuikentjes van 5 weken die ruim vier kilo wogen!
Thuis gekomen de kuikens hun nieuwe onderkomen laten zien,ons kipje schrok zich dood zulke reuzen heeft ze nog nooit gezien! en het zijn kuikentjes, ze horen eigenlijk onder hun moeder te zitten!
We hebben 'Hanna en 'Neeltje nu een week of vier en ik kan zeggen het gaat nu goed met ze, ze zakken niet meer door de pootjes en zijn hun nieuwe eten en omgeving gewend, ze zijn zeer tam en vriendelijk, en genieten van de zon en de regen en al wat wij hun bieden, en dat is veel liefde aandacht en goede zorgen, ik hoop dat ze heel oud mogen worden, aan ons zal het niet liggen!