Meer een koopblunder dan een kookblunder. Bij de Poiesz in Leeuwarden kocht ik couscous, ergens in het schap tussen de rijst en de pasta. Ik vond het al een beetje overbodig dat de couscous 'Marokkaanse couscous' heette en dat het 'nieuw' was. Bleek dat de couscous was gekruid met allerlei specerijen, waaronder kokos(!). Niet echt een succes (de Nederlanders vonden het wel lekker, gelukkig). Maar ik had er echt geen moment aan gedacht dat men couscous zou verkopen die niet naar couscous smaakt. Waarom ook?
Voor de zekerheid even gecheckt: de risotto die ik heb gekocht is '100% risottorijst' (of het arboriorijst is, staat niet op de verpakking). Vanzelfsprekend is het blijkbaar niet, want mijn ouders hebben een 'authentiek' risottopakket in huis - met daarin een marinade (voor het vl33s), een rijstmix (de rijst wordt niet risottorijst genoemd) en een kruidenmix. Hoog tijd voor een cursus risotto-maken.
Voor de grap mijn vader gevraagd wanneer hij voor het laatst bleekselderij had gegeten. 'Ergens in de jaren '70, we hadden niet veel, enzovoort.' Nee, vanavond nog had je bleekselderij in je couscous met 'zeven groenten'.
Als we ooit toch naar Nederland verhuizen, moeten we duidelijk op onze hoede zijn. De AH biedt gelukkig naast de viercomponentenmaaltijden wél groente en andere ingrediënten zonder poespas aan.