Dat valt wel mee, hoor. De gangbare dingen als groente en kaas koop ik een à twee keer per week, dus daarvan weet ik vrij precies wat er op voorraad is. Olijfolie, zout en dergelijke hoef je minder vaak te kopen, maar zodra de fles of het pakje redelijk leeg is, weet je dat het tijd is, nieuwe te kopen. Kidneybonen, appelmoes, tomatenpuree en pasta zijn typische voorraaddingen: soms koop je vier blikken of tubes, terwijl je nog meer dan voldoende in huis hebt, soms grijp je in het kastje en moet spontaan een alternatieve oplossing bedenken. Ondertussen heb ik geen blikjes of pakjes meer in huis 'voor het geval dat', die je na tien jaren uit het stof in de prullenbak moet gooien.