Geen idee hoe oud ik precies was, ergens in de onderbouw van de middelbare school, ik denk een jaar of 13. Ik heb dus 11-15 ingevuld. Ik was het nooit eens met de bioindustrie, andere argumenten had ik toen nog niet van gehoord. (Nu zijn eigenlijk milieuredenen de hoofdmoot bij mij.) Ik had minder problemen met het eten van dieren die een goed leven hadden gehad. Steeds meer werd ik me ervan bewust dat je door het eten van (bioindustrie) vlees zelf verantwoordelijk bent voor het dierenleed. Gek genoeg kwam de doorslag bij een barbeque. Ik ging bbqen bij een vriendin van mij die pescotarier is (vis moet van d'r moeder) al sinds d'r 6e of zo. Zij had vega-worstjes op de barbeque en ik mocht een stukje proeven. Ik vond ze echt heel lekker.
Veel vleesdingen lustte ik sowieso niet, eigenlijk alleen hamburger, braadworst, kipfilet, visstick en andere dingen die mensen als minderwaardig goedkoop vlees beschouwen, geen karbonade of biefstuk of zo dus. Als 't gezin vlees at wat ik niet lustte maakte m'n moeder sowieso al ander vlees voor me. Dus ik vroeg of ik op die momenten een vleesvervanger mocht proberen. Eerst zeiden ze dat het te duur was, maar toen ik in de winkel vega-hamburgers met gewone vergeleek bleken die eerste 2ct goedkoper te zijn. Toen mocht het. Eerst voor af en toe. Maar ik koos steeds vaker voor de vegaburger tot ik ineens helemaal vegetarier was. Die worstjes heb ik trouwens nooit meer gevonden in de winkel, maar de andere vegaburgers vond ik ook lekker.