Ik heb eigenlijk mijn hele leven met veel plezier en smaak vlees gegeten
. Wel zodra het een beetje verkrijgbaar op de markt was bio-vlees gegeten. Eigenlijk miste ik vlees altijd teveel. Vanaf eind vorig jaar ben ik test-vega geworden en sinds januari eet ik vega (ik ben nu 30).
Ik eet sinds mijn zwangerschap wel af en toe vis, maar ik heb gemerkt dat ik in deze fase wel wat voedingsstoffen tekort kwam. Waarschijnlijk door én verhuizen naar een ander land, én zwanger, én overgang naar vegetariërschap.
Overigens begrijpen mijn ouders er nog steeds niks van en dat is wel de reden dat ik er niet eerder mee opgehouden ben. Want als je dan thuis woont en niet veel bijzonders krijgt behalve gezeur...
Nu mis ik vlees eigenlijk nauwelijks. Soms als we in een restaurant zijn en er staat voor de vega weer vrijwel niks op het menu denk ik wel eens zal ik???
Ik probeer overigens wel een strikte vega te zijn, maar ik ben er nog niet geheel achter wat wel en wat niet gegeten kan worden, dus in geval van twijfel eet ik het toch. Na mijn zwangerschap maar weer eens verder zoeken.
Mijn kinderen eten trouwens niet vega, maar natuurlijk wel mee. De oudste (4) krijgt nu door dat vlees dood dier is (maar nee, niet de 3 biggetjes), maar dat dringt nog niet helemaal door. Gelukkig hebben ze hier in Zwitserland veel bio-vlees.
Is voor mij dan weer minder erg.