Zou jij vlees klaar maken voor een ander?

[Kwipsel]

Voor mijn stage maakte ik vlees klaar voor mijn bewonerd. Ik vind dat niet erg als ik het zelf maar niet op hoef te eten. Zouden jullie vlees maken voor anderen?
Ik moest dan zeg maar gehakt kneden en er ballen van maken en dan bakken enzo. En in de vakantie heb ik ook wel eens kip gesneden, ik zie mezelf het niet eten maar als anderen rekening houden met mij wil ik best eens wat voor hun doen.Hoe zit dat bij jullie?

[Piek]

Nee dat zou ik niet doen. Ik zou er denk ik erg misselijk van worden. Ik heb nog wel een keer voor mijn vriend een boterham belegd (toen hij nog vlees at) met een plakje van het een of ander, en dat vond ik al op t randje. Om nou ook nog eens met het vlees aan de haal te gaan  ...

piek

[nicky_too]

In het verleden heb ik dat nog wel gedaan. Een keer heb ik wat vlees gekocht en klaar gemaakt om mijn vriendin te verrassen.

Inmiddels zou ik echt niet meer weten hoe ik het fatsoenlijk klaar moet maken, dus nee, nu doe ik dat niet meer. Het is echter niet zo dat ik daar nou echt moeite mee zou hebben. Ik doe het liever niet, omdat ik het vind stinken, maar ik heb zoiets nog wel over voor bepaalde mensen.

[CJ]

Er echt mijn tijd en energie in steken om een vleesgerecht te prepareren, neen dat kan ik (zelfs voor mijn huisgenoten) niet meer opbrengen.
Maar terwijl ik toch aan het (vegetarisch) koken ben, wil ik gerust een lap vlees voor mijn lieve huisgenoten in de pan bakken. Zo een beetje de omgekeerde tactiek van een huismoeder die voor de goede vrede een quornlapje bakt voor haar vegetarische zoon/dochter.

[Muis]

Nee, zou ik niet doen. Ik wil het niet eens aanraken eigenlijk dus laat staan bakken of nog erger kneden. Maar een gerecht waar vlees in zit opwarmen oke, dat zou ik nog wel doen maar ligt eraan wie enzo.

[ericishier]

Dat zou ik ook niet doen.

Direct of indirect zou ik me medeplichtig voelen, aan hetgeen dat ik juist wil voorkomen, vlees eten...

Net sprak ik met een vriend die als  baantje pannekoeken bakte op festivals. Dat leek me ook erg leuk werk, maar dan moet je ook spekpannekoeken bakken....helaas

[fem fatale]

ik heb een paar keer iets met vlees gemaakt voor mijn ouders en broer, toen ik nog de enige vegetarier in huis was, maar t was geen succes, want ik durfde het niet aan te raken en had ook geen idee wat ik er mee moest doen (hmm de tofu stuitert mooi, aaah, de kip ook, dan is t vast klaar)
tegenwoordig doe ik t dus niet meer, aangezien de vleeseters er ook niet blij v an worden

[Draek]

Zou het niet kopen en aanraken voor een ander.

[Corrupted]

Dat is wel het laatste wat ik zou doen. Een dagje geen vlees eten lijkt me geen probleem.

[Amarillo]

Nee, dat doe ik ook niet. En ik ga op feestjes bij mijn ouders thuis bijvoorbeeld ook niet rond met een schaal toastjes met vis ofzo. Mensen mogen van mij best vlees eten, maar hoe en wat dat regelen ze maar lekker zelf.

[CJ]

Ik begrijp het dat jullie geen vlees bakken e.d.
Als ik eerlijk ben zou ik ook liever hebben dat mijn man en kinderen vegetariërs waren. Maar de realiteit is nu éénmaal anders.
Een dag zonder vlees is natuurlijk geen probleem, maar hoe moet het dan met de andere dagen? Voor alle duidelijkheid sta ik zelfs niet elke week vlees te bakken, want ik heb het geluk dat mijn man meestal voor kok speelt.
Hoe regelen jullie dat eigenlijk met jullie dieren? Krijgt jullie hond of kat geen vlees of vis?  

[Draek]

Ik begrijp het dat jullie geen vlees bakken e.d.
Als ik eerlijk ben zou ik ook liever hebben dat mijn man en kinderen vegetariërs waren. Maar de realiteit is nu éénmaal anders.
Een dag zonder vlees is natuurlijk geen probleem, maar hoe moet het dan met de andere dagen? Voor alle duidelijkheid sta ik zelfs niet elke week vlees te bakken, want ik heb het geluk dat mijn man meestal voor kok speelt.

Ik zou zeggen dat als ze dat willen dat ze het zelf moeten bakken. Als jij dat niet wilt dan doe je dat toch niet.

[CJ]

Ik begrijp het dat jullie geen vlees bakken e.d.
Als ik eerlijk ben zou ik ook liever hebben dat mijn man en kinderen vegetariërs waren. Maar de realiteit is nu éénmaal anders.
Een dag zonder vlees is natuurlijk geen probleem, maar hoe moet het dan met de andere dagen? Voor alle duidelijkheid sta ik zelfs niet elke week vlees te bakken, want ik heb het geluk dat mijn man meestal voor kok speelt.

Ik zou zeggen dat als ze dat willen dat ze het zelf moeten bakken. Als jij dat niet wilt dan doe je dat toch niet.

Natuurlijk is dat geen verplichting voor mij. Als ik ooit mijn 'bon' zou krijgen, dan zou het weigeren van vlees bakken niet de oorzaak zijn.
Maar als moeder wil je toch een beetje zorgen voor je kinderen. Ook respecteer ik hun keuze om (nog) wel vlees te eten.

[Draek]

Ik zou zeggen dat als ze dat willen dat ze het zelf moeten bakken. Als jij dat niet wilt dan doe je dat toch niet.

Natuurlijk is dat geen verplichting voor mij. Als ik ooit mijn 'bon' zou krijgen, dan zou het weigeren van vlees bakken niet de oorzaak zijn.
Maar als moeder wil je toch een beetje zorgen voor je kinderen. Ook respecteer ik hun keuze om (nog) wel vlees te eten.

Als moeder wil je dan zorgen voor je kinderen, maar zeg je als ouder niet ook wel nee tegen andere dingen? Vette troep, snoepgoed oid. Als een kind elke dag patat/friet wil eten, dan ga je dat ook niet klaar maken toch? Of moet je dan hun keuze respecteren van wat ze willen eten?

Mij lijkt het dat als je vlees 'slecht' vind dat je dan niet dat slechte voorschotelt aan je kinderen.

[CJ]

@ Dr@gonfly:
Omdat ik pas drie jaar geleden vegetariër ben geworden, kan ik mijn kinderen moeilijk ineens verplichten om mee om te schakelen. Mijn man is trouwens ook geen vegetariër. Mijn dochter (16) en mijn zoon (15) gaan occasioneel akkoord met een vegetarische stoofpot. Maar voor gebakken quorn, falafel, e.d. halen ze hun neus op. Voor hun is de keuze tussen vegetarisch of niets dan simpel : niets. Gegarandeerd dat ze dan buitenshuis 'extra' naar fastfood zouden overgaan.

Jij hebt het voordeel dat je nu al vegetariër/ veganist bent.
Dus als jij ooit kinderen hebt, dan kan je die zo opvoeden.  

[Draek]

Dan nog hoef jij dan niet perse toch vlees te gaan bereiden voor hun?
Met een leeftijd van 15 en 16 kunnen ze dat zelf wel als ze dat nodig achten.

En vinden ze je vegetarische hap dan niet lekker dat ze dat dan niet eten? Of zijn ze net zoals mijn broer, die niet met mijn vegan eten mee eet omdat het 'vegan' is?

Het gaat er niet om dat ze mee moeten schakelen, maar dat jij gewoon een andere levensstijl hebt gekregen. Hetzelfde geld als je zoon bijvoorbeeld op voetbal gaat en jij de shirtjes weleens moet gaan wassen of hem even weg moet brengen.
Jij houd dan ook rekening met hem en zijn nieuwe draai in zijn leven, welke ook gevolgen heeft voor jouw leven. Niet veel anders dus.

[nicky_too]

Dat vind ik toch een beetje hetzelfde als mijn jeugd. Ik lust eigenlijk geen vlees (op drie dingen na of zo) en moest het toch eten, want ik moest eten wat de pot schaft en ik moest het maar lekker gaan vinden. Daar ben ik nooit blij mee geweest en eten was ook regelmatig een veldslag.

Ik kan de houding van CJ dus goed begrijpen en die van jou minder, Dragonfly.

[Draek]

Dat vind ik toch een beetje hetzelfde als mijn jeugd. Ik lust eigenlijk geen vlees (op drie dingen na of zo) en moest het toch eten, want ik moest eten wat de pot schaft en ik moest het maar lekker gaan vinden. Daar ben ik nooit blij mee geweest en eten was ook regelmatig een veldslag.

Ik kan de houding van CJ dus goed begrijpen en die van jou minder, Dragonfly.

Wat begrijp je er niet aan?

Maar het is toch niet raar als je niet vlees wilt bakken voor andere omdat je vegetarier bent?
En ik weet de redenen niet precies waarom ze niet vegetarisch zouden willen eten. Misschien omdat het 'vegetarisch' is dat ze dan maar niet hoeven? Dat doet me broer ook steeds, terwijl hij het niet eens probeert. Misschien dat hun het ook niet eens proberen?
Nou als je het verders dan niet lust, dan ok, dat kan en dan maakt het niet zoveel uit. Dan eet je dat gewoon niet meer mee. Verders zal het denk alleen maar gaan over omdat ze vlees erbij vinden horen of omdat ze daar helemaal gek op zijn. Nou als je iets zo graag wilt dan zal het ook geen moeite kosten wil je dat zelf bereiden.

[demiseXofXaXlove]

ik doe het wel. ik vind het wel vervelend. laatst heb ik voor mij vader een tosti gemaakt met kaas en ham... ik heb de ham dus echt niet aangeraakt en de het apparaat werd eerst schoongemaakt voor ik er iets anders in deed.

maar ik vind dat als je een gezin hebt, of zoals in mijn geval, je een vader hebt die vrijwel in zijn eentje je badkamer komt verbouwen, je ook de plicht hebt goed voor die personen te zorgen. om het dan simpelweg niet te doen, vind ik kortzichtig, en (neigen naar) egoistisch.

maar dat is slechts mijn mening. mijn vader is trouwens best makkelijk en hij eet net zo vaak ook gewoon wat de pot schaft.

[nicky_too]

Ik zeg niet dat ik je mening helemaal niet begrijp, Dragonfly, maar ik kan er minder begrip voor opbrengen dan voor de mening van CJ.

Als je mensen (vooral pubers!) gaat dwingen iets te eten waar ze niets voor voelen, zullen ze zich gaan verzetten. De kans is dan erg groot dat CJ's kinderen als ze eenmaal voor zichzelf gaan koken nooit vega-eten zullen overwegen. Als je daarentegen de keuze geeft en met ze in gesprek blijft (uitleggen waarom je vega eet bijv.), heb je meer kans dat het blijft hangen en dat ze sympathieker tegenover je keuze zullen staan.

Jij neigt hierin naar dwingen en dat is, volgens mij, nooit de oplossing. Het werkt meestal averechts.