Hoe heeft dat idee postgevat dat alle dierenrechtenactivisten gevaarlijke brandstichters zijn? Hebben we misschien de indruk gegeven dat we eigenlijk stonden te juichen als er een slachterij in de hens ging? Hebben we ons in de media het gras voor de voeten laten wegmaaien door radicale veganisten?
Allebei, denk ik. Voor iemand die niets met dierenrechten heeft, is een aanslag op een slachterij net zomin een nobele verzetsdaad als een aanslag op een abortuskliniek, een moskee of een Albert Heijn. Een dierenrechtenactivist die een slachthuis in de fik steekt, is dan dus een gevaarlijke brandstichter. Tel daarbij op dat je natuurlijk nooit iets leest of voorvechters van dierenrechten die zich netjes gedragen (dat is geen nieuws) en het beeld van een groep radicale, gevaarlijke gekken heeft al snel postgevat.
En ik moet eerlijk zegen dat ik zelden iets lees over een dierenrechtenorganisatie die de krant belt om
onomwonden afstand te nemen van een actie (Then again, ik kan me goed voorstellen dat dat wel degelijk gebeurt maar dat de krant er geen aandacht aan besteedt omdat het niet boeiend genoeg is) Als je het imago van dierenrechtenmensen wil opkrikken, zou je misschien het beste een club van veg's kunnen oprichten die zich expliciet tegen onwettige acties opstelt.