Ik zou zo graag een hele zooi beestjes erbij hebben! En dan vooral cavia's, aan mijn Joep en Frummel heb ik niet genoeg! Volgens mij vinden zij het helemaal niet zo erg om in een kooi te zitten. Als Joep een half uurtje heeft rondgestruind door mijn kamer gaat hij tegen zijn bak aan staan, en wil hij er graag weer ingezet worden. Frummel komt amper van zijn plaats als ik hem ergens in mijn kamer neer zet. En dan met een rotvaart naar de bak en maar hopen dat hij er op mirakuleuze wijze weer inzit.
Ik had ook visjes, maar daar heb ik geen gevoel voor. Waren met een paar weken dood. Een huisgenoot van mij maakt daar gebruik van, als hij teveel vissen in zijn aquarium heeft, gaat hij een paar dagen op vakantie en mag ik er op passen. Ik weet niet wat het is, maar er sterven er altijd een aantal. Ik heb zelfs geprobeerd om vorig jaar mijn lievelingsgup ('k noemde hem Alexander de Grote, hij was niet groot, maar hij was klaar om de wereld te veroveren) te redden. Ben er nog net niet mee naar de dierenarts geweest ("Hallo dokter, deze 1,5 cm is een vis en hij is ziek"...).
Vissen doen het dus bij mij niet, maar voor de rest ben ik een uitermate neurotische mamma.
'k Maak me er nu al druk om wie er het eerste weekend van september voor ze kan zorgen, dan kan ik ze namelijk niet bij mijn ouders te logeren brengen omdat we een family-thing hebben.
Liefhebbers?