Jezelf steeds maar verdedigen als vegetarier

[Sam]

Vorige week weer een discussie:
"Ja maar 20.000 jaar geleden aten alle mensen vlees... "
"Dat is voor mij niet relevant. We leefden ook in holen en droegen berenvellen..."
"Nou zeg, je hoeft je niet meteen zo aangevallen te voelen, ik heb best begrip voor vegetariers hoor!"
"Ik voel me niet aangevallen, ik vind het een kulonderwerp en het interesseert me niets hoe mensen 20.000 jaar geleden leefden."
"Kijk, weer die agressie, ik val je niet aan ofzo hoor, je kunt hier toch gewoon over praten?"
"Nee, want ik vind het een kulonderwerp wat helemaal niets met mijn vegetarier zijn te maken heeft. En tien keer per jaar willen mensen mij hier over doorzagen, ik heb dit gesprek dus al tweehonderd keer gehad. En ik vind het NIET interessant!"

En dan ben ik de agressieve vegetarier die niet openstaat voor discussies  

Ook nog een leuke:
"Maar wil je dan niet eens weer een stukje proeven, kijken hoe het ook alweer smaakte, of je het nog zou herkennen, lusten etc. daar krijg je toch niks van?"
"Nee, geen behoefte aan"
"Ja maar het kan toch best?"
"Alles kan. Je kunt je ook afvragen of poep vies is. Neem jij wel eens een hapje om daar achter te komen?"
"Ehhhmmm... nee daar heb je wel een punt "

[Poek]

Ik heb hetzelfde eigenlijk als schaker. Ik zeg meestal niet uit mijzelf dat ik op hoog nivo schaak tegen mensen, want ik moet dan steeds dezelfde vragen beantwoorden. En da's gewoon saai.

[Elsbeth]

Mensen vragen vaak aan mij: Waarom eet je geen vlees? Uit principe? En dan zeg ik: Ja, uit principe ja. PUNT UIT. Geen discussie meer. Wel mekkeren ze vaak nog wat van dat ze 't zo zouden missen en dat ze 't zelf nóóit zouden kunnen. Zal wel, ik heb geen zin meer in eindeloos 'wellus'/'nietus' gevecht.

[Christiaan]

Mij werd vorige week nog gevraagd of ik uit principe vegetarier was...

Ik talmde wat met antwoorden, vroeg wat nou principes waren en toen stelde ze er de optie tegenover of ik het niet lekker vond. Kijk, dan ben ik wel principieel

Men vraagt meestal niet door, want men weet wat voor 'n vlees men in de kuip heeft

[Misstries]

mijn eerst antwoord op vragen is altijd:
Wil je dit echt weten?
Is het antwoord ja, dan vraag ik: Ben je je er van bewust dat een diep gesprek met mij over vegetarisme je visie op vlees wel eens blijvend zou kunnen veranderen?
Owjaa? nou laat dan maar zitten dalijk hoef ik het niet meer.
En dan zeg ik : lieverd, dat weet ik wel zeker!
 

[Poek]

Is het antwoord ja, dan vraag ik: Ben je je er van bewust dat een diep gesprek met mij over vegetarisme je visie op vlees wel eens blijvend zou kunnen veranderen?

Heb je wel eens mensen zo weten te bekeren?

[Misstries]

Ja (maar dat is een gewetensvraag Poek)

[maud]

Meestal zeg ik gewoon "ja daaag, hier heb ik geen zin in hoor".
Zeg ik alleen als ik merk dat die persoon t zegt puur omdat ie wil zeiken of even geen beter gespreksonderwerp heeft, wat meestal t geval is  

[Hizikigrrrl]

Zelf heb ik een tijd geleden overwogen Voeding & Diëtetiek te gaan studeren, omdat ik ook wel heel erg geïnteresseerd ben in voeding. Ben een beetje een gezondheidsfreak.   Maar ik heb die studie niet gedaan omdat ik dus bang was vlees klaar te moeten maken enzo...

Volgens mij zijn er best wel wat vega's in de dietistenwereld.
Als jij geen vlees wilt bakken, hoeft dat ook niet, ze zullen je er niet toe dwingen.

[Misstries]

Zeg ik alleen als ik merk dat die persoon t zegt puur omdat ie wil zeiken of even geen beter gespreksonderwerp heeft, wat meestal t geval is  

nee, volgens mij zit daar meer achter. mensen zijn geintrigeert omdat jij anders bent, dingen laat, die zij als onvervangbaar beschouwen. Daar gaat een heel referentiekader achter schuil en verwachtingen en normen. Ik plaats alles gewoon buiten mijzelf en vraag terug....
Waarom denk je dat?
Waar bassseer je dat dan op
goh vertel eens...
en dan:
(ademt een keer diep in)
Ja maar weet je .....
 
Ik vind dat soort gesprekken heerlijk!
Zal mijn "jeugdigheid" wel weer zijn  

[maud]

Zeg ik alleen als ik merk dat die persoon t zegt puur omdat ie wil zeiken of even geen beter gespreksonderwerp heeft, wat meestal t geval is  

nee, volgens mij zit daar meer achter.

Nou meestal zijn het van die gesprekjes die je hebt met mensen die je voor de eerste en de laatste keer ontmoet. Van die gesprekjes van "waar kom je vandaan?", "wat studeer je" etc. Als ze dan toevallig merken dat ik vegan ben vragen ze vanzelf daarover door, dan merk ik gewoon dat de interesse niet echt is..

Ik plaats alles gewoon buiten mijzelf en vraag terug.... Ik vind dat soort gesprekken heerlijk!

Hoe lang ben jij al vega(n)? Ikke al 7 jaar vegan en 13 jaar vega, na een tijdje zijn die gesprekken niet meer heerlijk lijkt mij..  of wel???

[Misstries]

Daar heeft de lengte van vega(n) zijn niets mee te maken.

Ik ben ruim 9 jaar vega en die gesprekken blijven leuk

Maar than again..dat past weer bij mijn persoonlijkheid dus..

[maud]

Daar heeft de lengte van vega(n) zijn niets mee te maken.

Maar het had gekund. Vroeger vond ik het nog wel leuk/interessant om de boel uitgebreid uit te leggen (stiekem hopend dat ik de ander zou overtuigen..   )
Maar bij jou ligt dat dus anders, dat kan  

[fem fatale]

ik hoef me niet zo heel vaak te verdedigen, de meeste mensen accepteren het gewoon
alleen voor mijn grootouders is het een raadsel, met mijn moeders moeder heb ik er ooit een lang gesprek over gehad, en uiteindelijk begreep ze me wel
maar mijn opa (stiefvader van mijn vader) was een keer heel erg vervelend over het feit dat ik vegetarier was, terwijl dat helemaal nergens voor nodig was, ik zei niet dat hij het ook moest worden, en we gingen ook niet daar eten
ik zei alleen dat als mijn oma geen vlees wil eten, ze misschien wel tofu o.i.d. moet eten, omdat ze volgens de dokter te weinig eiwitten binnenkreeg

maar later hebben andere familieleden hem daarop aangesproken, en gezegd dat als ie mij en mijn broer ooit nog eens wilde zien, hij niet zo'n commentaar mocht hebben op onze principes

[boris]

ik mij verdedigen?nooit  
maar als ik tegen iemand zeg dat ik vegatarier ben hoor ik wel altijd:
ja, maar ik eet ook niet zo heel veel vlees.
maar echt, iedereen die ik ken die niet een vega is zegt dat hij/zij niet veel vlees eet.

[suussie]

Tsjah, ik word altijd best moe van die discussies. Vaak stuit ik ook op onbegrip uit de hoek van de vleeseters, zelfs ergernis. Net alsof ik degene ben die er rare en domme eetgewoonten op nahoud ofzo!  

[Kiwi]

maar echt, iedereen die ik ken die niet een vega is zegt dat hij/zij niet veel vlees eet.

 :O ja, heel herkenbaar!!

[fem fatale]

maar echt, iedereen die ik ken die niet een vega is zegt dat hij/zij niet veel vlees eet.

of biologisch, alsof dat minder dood is

en ook wel: goh ik heb echt respect voor je, dat je dat volhoudt, dat zou ik nooit kunnen

[boris]

ik was pasgeleden met iemand op msn aan het praten.
(een vriendin van een klasgenoot)
ik kwam er achter dat deze eet.
toen vertelde ze dat ze in .....land (voor het gemak kan je op de puntjes buiten zetten) heeft gezien hoe een varken/koe werd geslacht.
ze zei nog dat ze het er echt eng en afschuwelijk vondt uit zien toch eet ze nog steeds vlees...
dit is een hopeloosverloren vleeseter denk ik  

[Trickybabe]

Ik moet even een ei kwijt. Gisteren gingen mijn vriend en ik iets eten in Knokke. We hadden "Coupe de Gand" gekozen aan de dijk. Ik vroeg heel beleefd in welk vet ze de frietjes bakken omdat ik geen dierlijke stoffen eet. Die vrouw bekeek me alsof ik een alien was! Dat hebben ze hier nog nooit gevraagd zei ze. Het antwoord was rundervet. Dus ik kies de sla met brood. Komt ze aandraven met een omelet gebakken in rundervet! Ik blijf beleefd en zeg; mevrouw dit eet ik niet want ik zei u daarnet al dat ik niets dierlijks eet. Begint die daar een hele discussie over eieren, en dat dat toch ook van dieren komt en zo!! Ik ben zelden zo te kijk gezet! Ik ben opgestaan en verderop een slaatje gaan eten. Dit kan toch echt niet vind ik! Dat je zo vernederd hoeft te worden terwijl het een kleine moeite is elke klant tevreden te stellen.
Volgens mij kwam zij van Mars en is zij de alien!
Ik zet daar geen voet meer binnen!