Jezelf steeds maar verdedigen als vegetarier

[Trickybabe]

Ik wou er toch ook even bij vermelden dat ik een partner heb die wél vlees eet maar mij ten volle in mijn keuze steunt. Als hij kookt bvb. doet hij dat met 2 vorken; 1tje voor het vlees en 1tje voor het veggistuff zodat beide gescheiden blijven. Hij speurt als een detective de ingrediënten uit en hij lust sommige burgers zelfs liever dan ik. Dit is voor mij een hele omwenteling want mijn vorige vriend vond dat ik mezelf belachelijk maakte en me aanstelde! Toch heeft dat mijn principe nooit kunnen veranderen. En mijn zelfvertrouwen alsook mijn keuze qua voeding heeft een serieuze boost gekregen nu ik een partner heb die me wel begrijpt.

[Sander]

Kan je aub nog even in de Blacklist-thread vertellen welk restaurant het was?

Weten we in ieder geval waar we snel voorbij moeten lopen als we in Knokke zijn.  

Edit: niet dat de naam van het restaurant niet bekend is, overigens.

[maud]

ik zei u daarnet al dat ik niets dierlijks eet.
Begint die daar een hele discussie over eieren, en dat dat toch ook van dieren komt en zo!!

Er zit wel wat in, eieren zijn ook dierlijk..

Maargoed zij moet zich niet met jouw principes bemoeien en je gewoon respecteren wat dat betreft. En dr werk doen natuurlijk

[Lovelocker]

Toen ik op de middelbare school zat(jaren 70) moest ik mij vaak voor het dragen van leren schoenen verantwoorden.
Op een gegeven moment zei ik: als jij nu vegetariër bent geworden en je draagt geen leren schoenen meer, dan wil ik het daar graag nog eens met je over hebben.
Het: ik eet mijn schoenen ook niet op, voldeed niet meer.

[Christiaan]

Wat raar eigenlijk dat mensen het niet logisch consequent zijn als argument gebruiken tegen iemands vegetarische dieet.

Ik wil de logica daarachter wel eens weten.

[nicky_too]

Die logica is supersimpel. Mensen wijzen altijd naar de fouten van een ander en lijken niet in staat hun eigen gedrag kritisch te bekijken. Dus zolang jij niet perfect bent, hebben ze wat te zaniken en hoeven ze niet naar hun eigen slechte gewoontes te kijken.

groeten,
Nicky

[Sam]

Ze proberen je inderdaad vaak te "pakken" op niet consequent zijn. Mijn antwoord daarop is meestal: Ik probeer een combinatie te vinden van prettig leven en zo min mogelijk schade aanrichten aan de (dieren)wereld. Als ik namelijk ECHT consequent ben en op geen enkele manier iets "slechts" wil doen ga ik nu een boom zoeken en een stuk touw en knoop ik mezelf op...

[Annemieke]

Het beste antwoord vind ik nog door te vragen of ze weleens aan een goed doel geven. En dan vragen waarom. Kan je een vergelijking maken; je wilt iets doen, maar kan/wil niet aan alle goede doelen geven....

[Djo]

Ik heb eigenlijk nooit echt het gevoel dat ik me moet "verdedigen".
Mensen vragen wel vaak waarom ik geen vlees eet, maar dat zie ik juist als een kans om hen iets uit te leggen.
De meeste mensen zijn 't er zelfs over eens dat ze enkel maar vlees eten omdat het hun zo is aangeleerd, "uit gewoonte" en ze vragen eerder uit belangstelling dat omdat ze mijn eetgewoontes willen aanvallen lijkt me.

[Elsbeth]

De meeste mensen zijn 't er zelfs over eens dat ze enkel maar vlees eten omdat het hun zo is aangeleerd, "uit gewoonte" en ze vragen eerder uit belangstelling dat omdat ze mijn eetgewoontes willen aanvallen lijkt me.

Helaas is al vaak genoeg gebleken dat er bar weinig belangstelling is voor vegetarisme en dat vegetariers bij bijv. bedrijfsuitjes en andere etentjes nog vaak de grap van de avond zijn: 'Dat dode varkentje smaak lekker hoor, haha' etc.

[Annemieke]

Tja het blijft een vreemd soort sadisme.

Overigens valt op dat als het mensen persoonlijk aangaat, dat ze cultuur liever als een statisch geheel zien, terwijl op andere momenten het ineens als dynamisch wordt gezien. Kijk naar bijvoorbeeld de 'wereldkeuken' in Nederland. Veel mensen maken dankbaar gebruik van alle lekkere dingen uit griekenland, turkije enz. dat in de supermarkt in pakjes te koop is. Maar als het om zoiets als vleeseten gaat, dan klampt men zich wanhopig vast aan een ver verleden.
Tja, als iemand spottend zegt dat we van nature jagers zijn, kan je hem/haar gewoon vragen of we het zelf gevangen voedsel toen ook in de magnetron propte.

[Hanne]

ik ben pas vega (een maandje ofzo) maar toch heb ik al vaak gemerkt dat de mensen niet openstaan voor vegetariers
natuurlijk vragen de mensen dan waarom?
meestal brabbel ik iets van gezondheid en dierenleed en de mens eeft geen vlees nodig om te overleven, er zijn genoeg alternatieve
maar omda ik niets al te duidelijk uitleg (omda da te lang zou dure en omda ik redelijk verwarrend praat) kan ik even goed mn mond houden eigelijk *zucht*

Wat zeggen jullie meestal of zitten jullie oowk met dit probleem?

[Mariek]

Ik ken het, echt heel vervelend. Net of je met iets heel raars bezig ben. Ik ga er nu (ik bedoel tegenwoordig, niet in deze post) liever ook niet dieper op in, zeg ook idd die dingen over gezondheid en dierenleed. En als mensen dan de vieze blik geven en vragen 'Waarom?', dan word ik wat minder subtiel. Ik doe er toch niks of niemand kwaad mee (in tegenstelling tot...) en het is mijn eigen keuze. Dat accepteren mensen meestal wel, ze houden in ieder geval hun mond.

[Carla]

Ik zeg meestal dat ik er niet van houd dat dieren gedood worden om op te eten.
Meestal is de reactie dan of ik vlees niet mis en wat ik dan wél eet. Soms gevolgd op een hele rits mogelijkheden (Ook geen vis? Ook geen ham? Ook geen konijn ? Ook geen kip? Ook geen eieren?)

De laatste tijd heb ik een ander fenomeen. Het lijkt wel of de mensen zich op een magische manier juist tot mij aangetrokken voelen om hun favoriete recept uit te leggen van kip, vis of leverpastei................
Watertandend en met glinsterende ogen worden de details me uitgelegd.
En dan uiteindelijk de hamvraag of ik het ook weleens zo klaarmaak...................
Welk een anticlimax als ik dan moet zeggen dat ik nooit vlees eet.

Ook altijd wel lastig hoe te reageren. Al bij het begin zeggen dat je geen vlees eet en dat ze wel kunnen stoppen met hun verhaal? (Bij wijze van spreken dan)
Of een beetje als een halve zool het verhaal aanhoren en als het klaar is zeggen dat het vast heel lekker is maar dat je zelf geen vlees eet (Dat doe ik meestal)

[nicky_too]

De laatste optie is wel leuker. Staan ze een heel verhaal op te hangen en dan komt er alleen: "Maar dat eet ik niet". Humor toch?

[Selly]

De laatste optie is wel leuker. Staan ze een heel verhaal op te hangen en dan komt er alleen: "Maar dat eet ik niet". Humor toch?

hmm vind ik helemaal niet grappig, nogal lullig voel ik me dan. Waarom laat je die mensen dan dat hele verhaal ophangen? Het lastige is dat je van te voren niet weet dat die mensen een heel verhaal gaan ophangen en om nou meteen al af te kappen met 'oh maar dat eet ik niet hoor' vind ik ook zo onsociaal. Ik probeer meestal het verhaal om te buigen naar een gerecht dat ik onlangs wel zelf maakte en dat een succes was oid of als ze het hebben over een vega-ingredient waar ze iets met vlees mee hebben gemaakt probeer ik te melden wat ook lekker is met dat vegaingredient (en dan helemaal een vegetarisch gerecht dus)

[fem fatale]

De laatste tijd heb ik een ander fenomeen. Het lijkt wel of de mensen zich op een magische manier juist tot mij aangetrokken voelen om hun favoriete recept uit te leggen van kip, vis of leverpastei................

ik heb juist t omgekeerde, ik word vaak om recepten voor allerlei vleesdingen gevraagd, en mensen kijken me verbijsterd aan als ik zeg "staat dat er niet gewoon op dan?"

[Carla]

Mijn buurman van 92 () kwam vorige week bij ons eten.
Ik was benieuwd hoe hij het zou vinden, zo'n stokoude man die al z'n hele leven vlees heeft gegeten.
Ik had hem nog van tevoren verteld dat het vegetarisch zou zijn, maar echt geen enkel probleem. Hij zei dat hij wist dat we vegetarisch eten en dat het vast lekker zou zijn.
En inderdaad heeft hij heerlijk gegeten, zelfs 2 keer opgeschept (het was lasagne). Volgende week komt hij weer
Dat vind ik echt super en wilde ik even kwijt als tegenwicht van de vele berichtjes over het je moeten verdedigen als vegetarier.

[Laurita_27]

Er wordt heel vaak aan mij gevraagd waarom ik geen vlees eet en wat ik dan wel eet. Ik probeer gewoon eerlijk te antwoorden: "ik houdt van dieren en vind het naar dat ze dood moeten worden gemaakt zodat wij ze kunnen opeten, terwijl ze net zoveel recht op leven hebben als mensen (misschien nog wel meer)."
Wat mij opvalt is dat mensen dan vaak zichzelf gaan verdedigen: "oh, ik heb wel eens een vega burger gegeten maar vind het echt niks!"of: "ik koop mijn vlees bij een hele goede slager"!
Slaat volledig de plank mis.....
Laatst vroeg een collega mij heel serieus wat ik kookte, zij was juist een persoon waarvan ik niet had verwacht dat ze echt interesse zou hebben! Dan doe ik echt wel moeite om het goed uit te leggen.
Mijn schoonmoeder is een echte aardappel, vlees en groente eter. We gingen bij haar eten: andijviestampot. Voor mij had ze er pinda's en rozijnen door gedaan. Helaas was de vegaburger in hetzelfde frituurvet gebakken als het andere vlees

[remco]

Wat herkenbaar allemaal.

Valt me op dat mensen altijd uit moeten leggen waarom vlees eten zo gezond voor je is als ik ze vertel dat ik vegetarisch ben.
Ik denk dat het gewoon komt omdat je niet aan het standaart patroon van de maatschappij voldoet, daar voelen onze medemens niet lekker bij.
Dat is niet alleen bij de vegetariers, maar bij alle bevolkingsgroepen die ook maar iets van het standaart afwijken..

Daarom zeg ik meestal maar dat ik me er gewoon super lekker bij voel om vegetarisch te wezen(met een kleine steek onder water dat ik geen dode dieren eet) en dat iedereen moet doen wat hij of zij wil...