Ouders overhalen

[Vega_Naomi]

Hallo allemaal,

Ik heb nu al een paar dagen geen vlees meer gegeten, onopgemerkt door mijn moeder, en wil al voor een paar jaar vegetariër worden. Maar ik ben bang dat het niet van mijn moeder mag en dat ze het onzin gaat vinden. Want altijd als ze iemand vegetarisch ziet eten of hoort over iemand die vegetariër is, zegt ze dat die dieren toch wel dood gaan. Ik vind dat niet! Ik heb al een hele tijd op het internet gezocht naar vleesvervangers en redenen om vegetariër te worden dus ik kan haar wel redenen en informatie geven. Ook hebben wij het qua geld niet gemakkelijk, dus misschien zegt ze het geld er niet voor heeft om vegetarisch te koken. Ik ben ook redelijk bang voor wat mijn vrienden en mijn zus gaan vinden en weet niet hoe ik het tegen hen moet zeggen.

Heeft iemand dus misschien tips hoe je het aan je ouders/vrienden/broers/zussen moet vertellen dat je vegetariër wilt worden?
En is vegetarisch koken echt veel duurder dan niet-vegetarisch?

[Eelco]

Hoi Naomi,

Welkom op het forum en dank voor je vraag. Je hebt ook het juiste plekje daarvoor op Vegatopia gevonden.

Ik zie in je profiel dat je 14 jaar bent. Welke redenen om vegetariër te worden vind jij voor jezelf het belangrijkst? Je schrijft al waarom je bang bent dat je moeder het misschien onzin gaat vinden, maar waarom denk je dat je vrienden en je zus het 'stom' gaan vinden? Vegetarisch of vegan eten is tenslotte al vrij gewoon en zelfs 'hip'.

Je bent natuurlijk niet de eerste die met deze vragen komt en daarom hebben we al een poosje geleden een artikel in onze Vraagbaak gezet: Hoe om te gaan met halsstarrige ouders en andere familieleden. Daar worden al veel van je vragen beantwoord.

Op je vraag of vegetarisch koken (veel) duurder is dan niet-vegetarisch, kan ik alleen maar antwoorden: als je het goed aanpakt, is het zelfs veel goedkoper. Vlees is vaak het duurste ingrediënt, dus als je dat weglaat, bespaar je een hoop geld. Dat geld kun je natuurlijk uitgeven aan vleesvervangers (o.a. Valess, Tivall, de Vegetarische Slager), maar die zijn vaak net zo duur of nóg duurder dan vlees. Maar je hoeft helemaal geen vleesvervangers te eten: sterker nog, veel vegetariërs eten ze ook maar af en toe. Peulvruchten (bruine bonen, kidneybonen, linzen, kikkererwten, ...), noten en zaden ('s avonds een lekker bakje pinda's of pistachenoten, zonnebloempitten over de salade) zijn vrij goedkope eiwitbronnen. Zelfgemaakte hummus op brood is een stuk goedkoper dan een plakje ham.

Wist je trouwens dat tot halverwege de vorige eeuw heel veel 'normale' mensen (de arbeiders dus) meerdere dagen per week vegetarisch aten, gewoon omdat vlees te duur was? Vlees kwam alleen op zondag en bij bijzondere gelegenheden op tafel.

Succes! Nu ben ik trouwens wel benieuwd hoe je 'stiekem' een paar dagen geen vlees meer hebt gegeten  .

[Vega_Naomi]

Bedankt voor de tip, die site is inderdaad erg handig. En als mijn moeder gaat zeggen dat het duurder is, heb ik ook een goed weerwoord 

De belangrijkste reden voor mij: ik hou mijn hele leven al van dieren en wilde zelfs dierenarts worden -nu niet meer- om zo veel mogelijk dieren te kunnen redden. Maar ik dacht er nooit zo veel over na over hoeveel dieren wel niet worden gedood voor/door mij. Ik had ergens gelezen dat als je je hele leven vlees eet, je 727 dieren eet. Ik vind vlees wel erg lekker, maar ik wil al die moorden niet op mijn geweten hebben. En eigenlijk is vlees eten onnodig, omdat zonder vlees eten net zo lekker -of soms zelfs lekkerder- is. Ook is het beter voor het milieu en ik vind onze aarde erg belangrijk.

Ik heb al een paar dagen geen vlees gegeten, omdat we meestal apart eten. Dus dan loop ik naar de keuken en zonder dat ze het ziet leg ik het terug in de pan of ik zeg dat ik niet zo'n trek heb en laat het vlees staan, maar daar denkt ze niet raar over volgens mij. Alleen helaas als we pasta saus (met gehakt) aten kon ik daar niks aan veranderen. Op brood eet ik toch nooit vleeswaren, omdat ik dat eigenlijk ook niet zo lekker vind. En dat zijn eigenlijk de enige tijden dat ik normaal vlees zou eten.

[meisbaer]

Kan je al en beetje koken? Want je kan bijvoorbeeld een grote pan tomatensaus maken en dan in delen in de vriezer stoppen. Als je familie dan tomaatensaus met vlees eet, kan jij je eigen sausje opwarmen.

Ik denk dat ouders vaak bang zijn dat hun kind te weinig voedingsstoffen binnen krijgt, of dat het hun veel extra tijd gaat kosten. Door zelf de moeite te doen (eens per week wat boodschappen voor jezelf doen, zelf een eitje koken) zullen ze zien dat je er echt veel voor over hebt en weet wat je doet.

Veel succes!

[Vega_Naomi]

Ja ik kook nu al redelijk vaak. Dus bedankt voor de tip 

Maar ik ben gewoon bang voor hoe mijn moeder zal reageren en durf het niet te zeggen... Moet ik het dan gewoon een keertje zeggen of helemaal moeilijk een gesprek aangaan?

[Eelco]

Maar ik ben gewoon bang voor hoe mijn moeder zal reageren en durf het niet te zeggen... Moet ik het dan gewoon een keertje zeggen of helemaal moeilijk een gesprek aangaan?

Ik zou het gewoon op een rustig moment een keertje zeggen. Liever niet meteen voor het eten, en misschien het beste als er boodschappen moeten worden gedaan. Als je er zelf niet al te zwaar of moeilijk over doet, dan zal je moeder dat wellicht ook niet doen.

Misschien een goede strategie, als je toch al regelmatig kookt: bedenk of zoek een aantal vegetarische gerechten, waarvan je weet dat je familie die ook lekker gaat vinden. Dan kun je meteen, indien nodig, het gesprek in een praktische richting sturen: het boodschappenlijstje.

[Amarillo]

Hi Naomi, welkom hier.

Ik zie dat je bijna jarig bent. Heeft je moeder je al gevraagd wat je het liefste voor je verjaardag zou willen?
Het lijkt me nog niet eens zo'n idiote insteek eigenlijk, als je aangeeft dat je vanaf je vijftiende graag vegetarisch door het leven zou willen gaan. Misschien ook wel een makkelijke manier om zo het gesprek te openen?
Succes!

[Vega_Naomi]

Bedankt voor al de goede tips 

Dan hoop ik dat het gaat lukken 

[Vega_Naomi]

Ik heb gisteren aan mijn moeder verteld dat ik vegetariër wil worden. Ze zei dat ze daar niet zo blij mee was, omdat we echte vleeseters zijn in dit huis. Ook vroeg ze of het misschien was, omdat een vriendin van me vegetariër was en dat ik gewoon mee wilde doen. Verder deed ze een beetje bozig en zei er niets meer over. Ik heb het maar even aangekeken... maar ze schotelde me dezelfde avond gewoon vlees voor. Dus ik zei dat ik het niet wilde eten, maar moest per se de helft ervan eten

Nu is het dag twee en kwam ze leuk thuis van het boodschappen doen met shoarma. Dus ik zei meteen dat ik gisteren had gezegd dat ik geen vlees meer wilde eten. Ze zei dat ze het moeilijk vond om daar rekening mee te houden en dat ik ook best wel eens vlees moet eten.

Dus nu zit ik weer er tegenop te kijken om het eten dat nu naast me staat op te moeten eten. Ik hoop dat ze het binnenkort begrijpt dat het echt belangrijk voor me is en dat ik helemaal als vegetariër mag/kan eten.

Maar toch nogmaals heel erg bedankt voor jullie tips. Als ze even over 'de schrik' heen is, zal ik het er meer met haar over hebben 

[Aiko]

De ene ouder is wat opstandiger, toleranter en begripvoller dan de andere. Je zit op een leeftijd dat men verwacht dat je wat rebels bent. Daar kun je een beetje misbruik van maken jouw gewenst levenswijze er een beetje doorheen te drukken. Liever vegetarier dan aan de sterke drank of de drugs, toch? Dan valt het wel mee voor je ouders...

Je kan er bij de meeste ouders 'gewoon' mee wegkomen het vlees gewoon te laten liggen. Op een gegeven moment zullen je ouders wel doorkrijgen dat je het echt niet meer wilt en zijn ze wat meer meewerkend / meedenkend. Je hebt je punt in ieder geval al verteld. Ik zou vanaf dit moment de discussies gewoon laten voor wat ze zijn. Die ga je toch niet winnen, want je ouders denken dat ze het beter weten. Ouders kunnen net zo eigenwijs zijn als kinderen... Je hebt je punt gemaakt, als ik jou was zou ik nu gewoon altijd het vlees laten liggen en braaf je groenten en de rest opeten en het er voorlopig maar even niet meer over hebben.

Zelf ben ik ook op mijn veertiende vegetariër geworden, inmiddels alweer 24 jaar geleden. Mijn ouders vonden het allemaal wel best en deden niet moeilijk. Gewoon het vlees weglaten en ik was ook blij genoeg. Zo simpel kan het gelukkig ook zijn.

[Vega_Naomi]

Ow dat is inderdaad ook een goede tip. Denk inderdaad dat ze liever een vegetarische dochter heeft dan een verslaafde.

Ik denk dat ze binnenkort wel bijtrekt en het gaat begrijpen. Helaas kan ik tot die tijd niet altijd mijn vlees laten liggen, omdat we vaak gerechten eten met vlees erdoorheen. Maar ja, gewoon blijven proberen.

[Aiko]

Helaas kan ik tot die tijd niet altijd mijn vlees laten liggen, omdat we vaak gerechten eten met vlees erdoorheen.

Schep het vlees er gewoon uit. Of laat het achter. Ruil het met een broer of zus voor het toetje?

[Muis]

Ik denk dat je misschien beter nog eens met haar erover kunt praten. Als ze merkt dat je het wel opeet als ze het vlees erdoor doet dan is voor haar de oplossing makkelijk, en dan krijg je wie is het koppigste. Ik ben op mijn 15de vegetariër geworden maar mijn moeder had er minder moeite mee, wel moest ik als ik wat anders wilde het zelf maken en alleen het vlees weg laten mocht niet, dan moest ik het vervangen met een vegetarische burger bijvoorbeeld. Ik ken jullie natuurlijk niet maar misschien helpt het om te bespreken of er voorwaarden zijn waarop je wel vegetariër mag worden.

[Poek]

Ze zei dat ze het moeilijk vond om daar rekening mee te houden en dat ik ook best wel eens vlees moet eten.

Vanaf haar positie is dat best begrijpelijk. Ze zal bijna niets van vegetarisch koken weten en vindt het dus vast gedoe waar ze geen zin in heeft. En het feit dat zij moeite moet doen omdat jij iets (niet) wil vindt ze wellicht ook vervelend.

In de link die  Eelco gaf staat een goede suggestie:

"Vinden je ouders apart koken teveel werk, bied dan aan enkele keren per week voor jezelf te koken."

En verder kun je zelf misschien zoeken hoe je het haar makkelijk kan maken, door (makkelijke) vegetarische alternatieven te vinden voor de gerechten die je normaal kreeg. Aardappelen, groente, vlees kan aardappelen, groente, vleesvervanger worden. Pasta met saus, saus en vlees apart, etc.

[Selly]

ipv shoarma (als ze dat bij jullie ook met shoarmabroodjes, sla, enzo) eten, dan kun je ipv de shoarma makkelijk kikkererwten (uit een klein blikje) gebakken met wat komijnpoeder, paprikapoeder en een beetje zoete ketjap eten (bakken in een beetje olie, een minuut of 5, als het hard gaat vuur ietsje lager en scheutje water erbij). Van geprakte tofu kun je op dezelfde manier shoarma maken, neem 1/3 blok van de supermarkt , prak dat in een kom fijn met de bij de kikkererwten genoemde specerijen en ketjap en maak daarvan vegashoarma voor 1 persoon, en vries de rest vd in 2 porties stukken in voor een andere keer.
Af en toe vlees weglaten en bakje yoghurt na het eten kan ook. Of een gekookt eitje bij de maaltijd kan ook ipv het vlees.
En soms vegaburger idd (die kun je makkelijk invriezen, dus als je ze per 2 koopt, dan 1 invriezen. Goedkopere winkels als Aldi hebben ook vegaburgers).
Wel een beetje afwisselen, dus niet elke dag gekookt ei etc. 
Een compromis (ma-do mee-eten met de pot, vrij-zo vega eten) is wellicht ook iets. En dan voor elk jaar dat je ouder wordt een dag vega erbij.

Als jullie het financieel moeilijk hebben, kan ik me best voorstellen dat je moeder vindt dat je juist blij moet zijn dat er vlees is, misschien je waardering voor de moeite die ze doet het financieel allemaal rond te krijgen uitspreken, is ook een goede tip, dat ze niet denkt dat je haar niet waardeert 

[Eelco]

Goed dat je het je moeder hebt verteld, Naomi. Dat was toch niet zo moeilijk als gedacht, he? Je had al verwacht dat je moeder wat bozig zou zijn.

Zoals Aiko al schreef, kan ik me voorstellen dat je moeder misschien juist het vleesgerecht shoarma heeft gekocht om de machtstrijd aan te gaan. Je schreef dat zij vegetarisch eten maar onzin vindt, dus wellicht probeert ze je 'weer terug op het rechte spoor' te krijgen. Misschien is ze ook bang dat je niet genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt of dat je een eetstoornis ontwikkelt? Of wellicht kent ze 'het vegetarische wereldje' helemaal niet en heeft ze geen tijd en/of zin zich daarin te verdiepen. Bedenk wel: wij kennen jou nog niet goed genoeg, en je moeder al helemaal niet, dus we raden ook maar wat.

Heel verstandig dat je je moeder even de tijd geeft om 'aan het idee te wennen'. Laat het vooral geen machtstrijd worden. Uiteindelijk hebben je ouders toch het laatste woord, want zij zijn verantwoordelijk voor jou. Het is nu aan jou je moeder ervan te overtuigen dat het 'geen fase' is - en ik geloof dat je het haar zo makkelijk mogelijk moet proberen te maken. Selly had een paar goede tips daarvoor.

Je moet zelf beslissen of je Sellys oplossing, parttime vegetariër te worden, een oplossing is voor jou. Aan de ene kant is dat een leuk compromis. Aan de andere kant loop je ook de kans dat op een 'vrijdagavond' iemand (je moeder, of ergens waar je te gast bent) tegen je zegt: 'De rest van de week eet je toch ook gewoon vlees? Dan hoef je vanavond ook niet moeilijk, ongezellig te doen.'

Succes!

[meisbaer]

Goed dat je het gedaan hebt!
Misschien is het inderdaad een goed idee om te vragen waarom zij het niet zo ziet zitten. En dan kan je voorzichtig die bezwaren stuk voor stuk proberen aan te pakken. Dus als ze het teveel werk vindt, help je wat meer mee in de keuken of de boodschappen. Is ze bang dat je niet de juiste voedingsstoffen binnen krijgt, zoek dan wat informatie op het internet op.

Als je lid bent van een bibliotheek, kan je waarschijnlijk ook daar informatie, of kookboeken vinden en daaruit dingen aan haar laten zien. Of je koopt iets van je eigen geld.

Maak het zo gemakkelijk mogelijk voor haar, en zorg ervoor dat ze niet het idee krijgt dat jij vindt dat ze het fout doet met vlees eten/koken. Het is een bewuste keuze van jezelf, net als je wel of niet (gaat) drinken of roken.

[Vega_Naomi]

Ik heb het er nog een keer met mijn moeder over gehad. Ze vindt het goed dat ik vegetariër wil worden, maar ze wil dat ik af en toe vlees eet. Ze vond het part-time vegetariër plan wel een goed idee, maar dan niet op vaste dagen. Mijn zus eet namelijk ook soms plotseling toch niet thuis dus daarom is het moeilijk om er rekening mee te houden als ik het wel op vaste dagen zou willen doen.

Dus ik denk dat ik vanaf nu dus een half-vegetariër ben. Ik zit nu alleen nog te twijfelen of ik wel vis wil blijven eten, maar dat komt nog wel.

Heel erg bedankt voor jullie goede tips en hoop dat ik over een tijd helemaal vegetariër zal zijn 

[Muis]

Ach, misschien als ze merkt dat het geen bevlieging is en niet zo moeilijk als ze nu denkt.

Fijn dat jullie het zo hebben kunnen oplossen

[Amarillo]

Hi Naomi, goed dat je het gesprek hebt durven aangaan! Dan heb je het engste nu tenminste achter de rug.
De reactie van je moeder klinkt een beetje als de reactie van mijn moeder toen ik ruim tien jaar geleden vertelde veganistisch te zijn gaan eten. (Met dan even dit verschil dat ik toen allang niet meer thuis woonde.)

Sja, moeders kunnen nog wel eens van dit soort mededelingen schrikken. Enerzijds omdat ze zich zorgen maken of jij met je nieuwe levensstijl misschien allerlei tekorten zal krijgen. Anderzijds omdat ze misschien wel denken dat jij hun levensstijl afkeurt, of dat je zelf misschien verandert in een extremist. En soms ook omdat ze niet goed kunnen overzien wat jouw keuze voor hunzelf inhoudt aan aanpassingen en 'gedoe', en dat ze vrezen dat het allemaal heel lastig en ingewikkeld zal worden om iets voor jou te eten te maken.

Toen de eerste schrik er eenmaal af was bij mijn moeder, en ik met haar samen ging bedenken wat ik zou eten als ik daarnaartoe ging, viel het allemaal reuze mee, en we hebben er verder niet echt meer moeilijkheden om gehad. Zo te lezen was jouw moeder bij het tweede gesprek ook al een klein beetje aan het idee gewend geraakt. Dat is mooi. Laat haar gewoon zien dat jij heel goed weet hoe je ook vegetarisch gezond kunt eten zonder al te veel gedoe voor haar en dat je verder gewoon je leuke zelf bent gebleven en je moeder geen monster vindt omdat zij toevallig wel vlees eet. Dan is ze hopelijk binnen de kortste keren aan jouw vegetarische maaltjes gewend en wie weet kun je dan binnen niet te lange tijd lekker van parttime naar fulltime toe.